Útvarpstíðindi : nýr flokkur - 01.03.1952, Blaðsíða 3

KristjÁn Einarsson frá Djúpalæk
IJ
4»‘€fr’
ur
Get ég eigi varist Kenn oss mannsins sonur
grun er að mér sækir. kærleik þinn að nýju.
Draumi hinum illa Fyrirgefning, ástúð
mig dreymdi fyr. og frið.
Hrafna sá ég fljúga. Hrapa sá ég stjörnur. Drjúpa sá ég blóðregn Byrg þú eigi myrkur Mikil er þín skylda,
í dal bláum augurn ljósið. maður heimi fæddur.
Vindar blásið hægar, Vakna þú, er sefur,
ég er vatnið lyngt. og vinn þín heit.
Válegur mér þykir Blóm er ég á engi. Allir skulu bræður.
veðurgnýr í fjalli. Barn er ég á vegi. Ailir skulu sáttir.
Hrannast skýjabólstur Næð ei um þau kuldi Allir hlutu jörðina
um hiníinhvel. í nótt. í arf.
Dánarklukka glymur. Dimmir fyrir sjónum.
Bljúgur fyrir öllu Óttans sonur er ég. Varist get ég féndum,
ég bið. Orbyrgð hug minn þrúgar. vopn er mér í liendi,
Allt er ég sem vonar orð, sem geyma þunga
og elskar og gleðst. og álagadóm.
Orlög jarðar þyrmið Allt er ég hið smáa. Bið ég fyrir góðu.
eyju hvítra mjalla. Ailt er ég hið veika. Bannlýsi hið illa.
Munið hennar nýskóg Heimur, vertu skjól þess Legg ég á að mildin
og mariustakk. og hlíf. sé lög.
Dögg á ljósu vori. Draumsóley í holti.
Verndið hennar blómstur Dynskó harða vetur, Sannleikur skíd vinna
og börn. dragðu þcr af 'fótum. sigur fyr en lýkur.
Staðurinn er helgur, Góðvild rýma hatri
sem þú stendur á. og grimmdarhug.
Renn þú sól úr hafi. Sefur þar í moldu, Fegurðin er guð minn.
rek á flótta skugga. svefni hinna ungu, Frelsið er hans boðorð.
Venndu hvert það fræ, fræ, sem ekki ennþá Bræðralagsins fána
sem á vetri kól. er fætt. ég ber.
ÚTVARPSTÍÐINDI 3