Morgunblaðið - 29.11.2008, Qupperneq 45

Minningar 45
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. NÓVEMBER 2008
arfirði eystra þegar ég var að alast
þar upp, þar sem eitthvað skemmti-
legt fór fram þar var Helgi. Hann
stýrði ungmennafélaginu, sýndi bíó,
spilaði í hljómsveit, sýndi myndir í
fjölskylduboðum, hann bar fánann
þegar farið var í skrúðgöngu og
spilaði undir á gítarinn og söng þeg-
ar svo bar undir.
Ein af mínum fyrstu æskuminn-
ingum tengist Helga, mömmu og
Grímsa heitnum að hittast snemma
á níunda áratugnum til að fjalla um
ferðamál, sennilega var þar á ferð-
inni upphaf Ferðamálahópsins
Borgarfjarðar sem Helgi stofnaði
og stýrði allt fram á síðasta dag.
Sem unglingur vann ég undir
stjórn Helga í Álfasteini og þegar
ég fullorðnaðist unnum við saman
að ferðamálum á Borgarfirði, að
kortagerð og fleiru. Það var lær-
dómsríkt að fá að vinna með Helga
og fyrir það er ég þakklátur.
Helgi var frumkvöðull og að
sumu leyti var hann á undan sinni
samtíð í starfi sínu að ferðamálum.
Hann stóð fyrir könnun meðal
ferðamanna á Borgarfirði snemma
á níunda áratugnum og hann á allan
heiður af uppbyggingu glæsilegs
göngusvæðis sem þekkt er undir
nafninu Víknaslóðir. Helgi var á síð-
ustu árum mjög eftirsóttur farar-
stjóri á Víkum, enda afburðafróður
bæði um sögu og náttúru.
Helgi tengdist heimasveitinni
okkar sterkum böndum og í raun
má segja að hann hafi komið Borg-
arfirði á kortið með þrotlausu starfi.
Uppbygging Álfasteins, skipulagn-
ing gönguleiða og gönguferða,
kynning á landslagi og jarðfræði
Borgarfjarðar og miðlun álfasagna
er meðal þess sem hann vann að.
Hann var í raun óopinber talsmaður
Borgarfjarðar í áratugi og alls stað-
ar þar sem rætt var um Borgarfjörð
eystra, þar var Helgi. Nýjasta afrek
hans á þessu sviði var svo heimasíða
þar sem hann miðlaði fréttum úr
borgfirsku mannlífi til okkar sem
búum fjarri heimahögunum.
Helgi átti mörg verk eftir óunnin
í uppbyggingu Borgarfjarðar, hann
lætur eftir sig glæsilegt safn ljós-
mynda og annarra heimilda og nú
er það verkefni okkar sem eftir sitj-
um að halda verki hans áfram og
miðla því sem hann skildi eftir til
komandi kynslóða.
En umfram allt var Helgi fjöl-
skyldumaður og með Bryndísi
byggði hann glæsilegt heimili yfir
þau og börnin í Réttarholti, heimili
sem alltaf var gott að koma inn á.
Borgarfjörður eystri hefur misst
einn af sínum bestu sonum, en mest
hafa þau þó misst Bryndís, Birgitta,
Hafþór, Elsa og Eyrún og þeirra
fjölskyldur, sem og amma sem þarf
nú að horfa á eftir syni sínum. Þið
hafið öll sýnt ótrúlegan styrk og
samheldni á síðustu mánuðum, góð-
ur guð styrki ykkur og okkur öll í
sorginni, minning Helga mun lifa
með okkur öllum og verk hans
munu halda minningu hans á lofti á
Borgarfirði löngu eftir okkar dag.
Áskell Heiðar Ásgeirsson.
Í dag er kvaddur hinztu kveðju
Helgi Magnús Arngrímsson. Með
fráfalli hans er stórt skarð höggvið í
þann hóp sem verið hefur í far-
arbroddi samfélagsins á Borgarfirði
eystra. Leiðir okkar Helga lágu
fyrst saman fyrir tæpum fjörutíu
árum er ég kvæntist inn í stór-
fjölskyldu hans. Ég kynntist honum
þó fyrst fyrir alvöru þegar ég kom
til Borgarfjarðar í þeim erinda-
gjörðum að leita eðalmálma. Í slík-
um ferðum er nauðsynlegt að leita á
náðir þeirra sem gerzt þekkja nátt-
úru svæðis, og þar var Helgi í far-
arbroddi. Gátum við með hans hjálp
skannað alla vænlegustu staðina á
nokkrum dögum og gerði það til-
veru okkar enn bærilegri að sjá og
fá sýni úr steinasafni Borgarfjarðar
úr hirzlum Álfasteins.
Helgi var í eðli sínu eldhugi og
hann lagði nótt við dag að byggja
upp atvinnustarfsemi á Borgarfirði,
sér í lagi tengda ferðamennsku.
Hann var frumkvöðull og stofnandi
Álfasteins, fyrirtækis sem lagði
áherzlu á að vinna listaverk úr
steinaríkinu, og þá sérstaklega af
heimaslóðum. Hann var óþreytandi
við að kynna fyrirtækið og var ár-
angur þessa kynningarstarfs sá að
nú vita landsmenn hvar þann fagra
fjörð er að finna. Hann hafði einnig
frumkvæði ásamt skylduliði að því
að kynna Borgarfjörð sem ferða- og
náttúruparadís, meðal annars með
gerð göngukorta, leiðarlýsinga og
leiðsögn. Í þrjú sumur nú nýverið
mætti hópur ættingja og vina í
nokkurra daga gönguferð um svæð-
ið frá Héraðsflóa til Loðmundar-
fjarðar og var Helgi Magnús þar
hinn eini sanni leiðsögumaður, glað-
lyndur, léttur á fæti og óþreytandi
við að kynna okkur jurta- og steina-
ríkið í bland við byggðasöguna,
mannlífið, álfa, tröll og drauga. Er
komið var að kveldi í skála tók hann
fram gítarinn, við fengum söngheft-
ið og svo hljómuðu borgfirskir
söngvar það sem eftir var kvölds.
Ljóslifandi í minningunni er söng-
urinn sem bergmálaði í garðinum
hjá þeim í Réttarholti, þar sem hóp-
urinn og þessi samstillta fjölskylda
Helga voru samankomin í kvöld-
kyrrðinni í lok göngu. Þar léku
Helgi og Hafþór á ýmis hljóðfæri og
allir sungu af hjartans lyst.
Í alvarlegum veikindum kemur
oft vel í ljós hve styrkar stoðir
menn hafa til að halla sér að. Þær
átti Helgi svo sannarlega þar sem
voru Bryndís, börnin og skyld-
menni. Með þeirra hjálp og innri
styrk hélt Helgi ótrauður áfram
eins og heilsan leyfði. Meðal þess
sem hann kom í verk, með aðstoð
Hafþórs, sonar síns, var gerð mynd-
bands um ættmenni sín í föðurætt.
Það vann hann upp úr miklu efni
sem hann hafði tekið upp á filmu frá
unga aldri. Fengu menn að sjá
þetta á ættarmótinu sem haldið var
síðastliðið sumar. Á því móti gerði
hann sem oft áður, sté á svið með
gítarinn og spilaði í ættarhljóm-
sveitinni.
Fráfall Helga var vissulega
ótímabært og hans mun verða sárt
saknað. Megi minning um góðan
dreng sefa sorg ástvina hans.
Hjalti Franzson.
Hann Helgi vinur okkar hefur
lagt upp í sína lokaferð. Eftir rúm-
lega árs hetjulega baráttu við óvæg-
inn sjúkdóm varð þessi hlýi, nota-
legi og glaðlyndi maður að lúta í
lægra haldi fyrir vágestinum illa.
Eftir sitja ótal ljúfar minningar um
mann, sem ávallt var gott að hitta
og hafði þessa einstaklega góðu
„nálægð“, sem sumum er gefin.
Við áttum samleið um rúmlega
þriggja áratuga skeið – ég hafði
sest að á Egilsstöðum árið 1975 í at-
vinnuskyni og fljótlega lágu leiðir
okkar saman af þeim ástæðum. Við-
skiptasambandið breyttist fljótlega í
vináttusamband og ég varð þess
fljótt áskynja, að heimabyggðin
Borgarfjörður eystri togaði sterkt í
hann þrátt fyrir að starfa á Héraði,
enda kom á daginn að leiðin lá
þangað aftur við fyrsta tækifæri.
Fyrirtækið landsþekkta, Álfasteinn,
varð til 1981 og varð hugarfóstur og
meginviðfangsefni þeirra Bryndísar
í rúma tvo áratugi auk þess sem
ferðamálin á heimaslóðum tóku
hugi þeirra sífellt fastari tökum.
Reikningsleg hlið þessara mála kom
í minn hlut og leiddi til gagn-
kvæmra samskipta og heimsókna,
sem ávallt voru tilhlökkunarefni,
hvort sem voru austan- eða suðvest-
anmegin á landinu.
Þeir munu ófáir, sem notið hafa
gestrisni og leiðsagnar hinnar sam-
hentu fjölskyldu í Réttarholti og ég
og mín fjölskylda erum þar ekki
undanskilin. Í minningunni standa
upp úr nokkrir dýrlegir júlídagar
árið 1990, sem við fjölskyldan áttum
með þeim Helga, Bryndísi og börn-
um þar á bæ og gleymast seint. Sl.
sumar endurnýjuðu svo tvær dætra
okkar kynnin af fjölskyldunni í
Réttarholti með heimsókn á Borg-
arfjörð og ljóst er af frásögn þeirra,
að gestrisninni og notalegheitunum
hafði síður en svo farið aftur!
Helgi leit gjarnan við á skrifstofu
minni í Kópavogi ef hann átti leið
þar um og var ávallt aufúsugestur.
Á haustdegi í fyrra birtist hann einu
sinni sem oftar og mér varð fljótt
ljóst, að eitthvað var ekki sem
skyldi. Hann tjáði mér að hann
hefði greinst með mein í höfði og
framundan væri erfið læknismeð-
ferð. Við tók síðan sá ferill, sem nú
hefur leitt til þeirrar sáru niður-
stöðu sem enginn fær breytt.
Eitt af sameiginlegum áhugamál-
um okkar voru ferðamál – ekki síst
um heimaslóðir hans í Borgarfirði
eystri og nágrenni – við höfðum
reyndar báðir farið þar víða um og
þekktum vel til. Við höfðum ráðgert
um nokkurra ára skeið að fara sam-
an í vélsleðaferð um þessar slóðir
án þess að úr yrði. Það er nú ljóst
að af þeirri ferð okkar verður ekki á
þessu tilverustigi – vonandi gefst
tækifæri til þess síðar – og þá að
koma við í Stórurð í leiðinni!
Að leiðarlokum viljum við Anna
og dætur okkar þakka vini okkar
fyrir einstök kynni, ljúfmennsku og
velvild í okkar garð alla tíð. Bryn-
dísi, Birgittu, Hafþóri, Elsu, Ey-
rúnu, tengdabörnum og barnabörn-
um biðjum við Guðs blessunar og
vonum að minningin um einstakan
fjölskylduföður og mannvin megi
létta þeim byrðar morgundagsins.
Guð blessi minningu Helga M.
Arngrímssonar.
Guðmundur Jóelsson.
Vinur minn, Helgi Arngrímsson,
er látinn, langt fyrir aldur fram.
Ekki grunaði mig að þetta yrði okk-
ar síðasta ferð saman þegar við fór-
um síðsumars í fyrra til Breiðuvíkur
þar sem hann ætlaði að sýna mér
sérlega fallega bergganga. Í frá-
bæru veðri gengum við með strönd-
inni, hann Helgi ávallt á undan enda
staðkunnugur og mikill göngugarp-
ur. Ég tel mig vera í góðu formi en
hef ekki haft í við hann þegar kom
að göngum í þessum einstöku fjöll-
um í kringum Borgarfjörð eystra.
Ég kynntist Helga fyrir rúmum
tuttugu árum í Borgarfirði þegar ég
hóf undirbúning að jarðfræðirann-
sóknum þar. Hann var þá að koma
fyrirtækinu sínu, steinsmiðjunni
Álfasteini, á laggirnar, og var ávallt
þakklátur þegar ég gat bent honum
á fallega steina sem ég hafði rekist
á í göngum mínum um fjöllin. Ég
græddi hins vegar á staðþekkingu
hans á öllu svæðinu, og það leið ekki
langur tími þar til við fórum saman
um fjöllin.
Árið 1984 fórum við Helgi í eina
fjallgönguferð og rákumst þá á
steinkúlur liggjandi á víð og dreif í
skarði einu. Hvorugur okkar hafði
séð slíkt áður, við burðuðumst með
nokkur stykki til byggða, og létum
steinafræðinga líta á þær, ég var að
svipast um í jarðfræðiritum eftir því
hvernig þessar kúlur gæti hafa orð-
ið til en ekkert hefur enn fundist
um hugsanlega tilurð þessara kúlna.
Þó nokkrar þeirra hafa síðan prýtt
garðinn fyrir framan heimili Helga í
Borgarfirði.
Helgi var sannur náttúruunnandi,
Borgarfjörður var hans sveit, ég
held, að honum hafi jafnvel liðið
hálfilla að komast í fjölmenni á Eg-
ilsstöðum. Hann sá alltaf heildina,
fallegt landslag með einhverja jarð-
fræði í, á meðan ég horfði fyrst og
fremst á steina. Ég þekki hinsvegar
ekki marga staði þar sem jarðfræð-
in er eins falleg og í Borgarfirði
eystra.
Við Helgi ætluðum á næstu árum
að komast að ýmsum stöðum í
Borgarfirði og Loðmundarfirði þar
sem hann hafði séð fyrirbæri sem
hann taldi að jarðfræðingur ætti að
rannsaka nánar. Honum hafði gefist
tækifæri til að taka myndir úr lofti
og ég greip tækifærið til að skoða á
þessum myndum jarðfræðileg fyr-
irbæri sem ég hafði ekki komist að
áður.
Það var mikið reiðarslag þegar ég
frétti fyrir tæpu ári af veikindum
Helga, viku eftir að vinnufélagi
minn hafði greinst með svipaðan
sjúkdóm. Ekki vissi ég betur að allt
væri í sóma þegar við kvöddumst í
fyrra og hlakkaði mikið til frekari
ferða á næstu árum. Gönguferðir
mínar um Borgarfjörðinn á kom-
andi árum verða aldrei þær sömu
og áður en ég veit að minning Helga
lifir í þessu fagra landssvæði um
ókominn tíma.
Ég og fjölskylda mín votta Bryn-
SJÁ NÆSTU SÍÐU
✝
Ástkær eiginmaður minn, sonur, faðir, tengdafaðir,
afi, bróðir og frændi,
JÓN NORDQUIST,
Álfhólsvegi 112,
Kópavogi,
lést á krabbameinsdeild Landspítalans við Hring-
braut fimmtudaginn 27. nóvember.
Útför fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík
föstudaginn 5. desember kl. 13.00.
Pálína Friðgeirsdóttir,
Halla S. Jónsdóttir,
Íris Halla Nordquist, Ragnar Guðmundsson,
Jónas Eiríkur Nordquist, Chaemsri Kaeochana,
Ásgeir Örn Nordquist,
afabörnin Patrekur, Andrea og Karen,
Brynja Nordquist, Þórhallur Gunnarsson,
Róbert Aron, María Gréta, Oliver, Gunnur.
✝
Elskuleg móðir okkar, amma og langamma,
INGIBJÖRG SIGRÍÐUR BENEDIKTSDÓTTIR
frá Broddanesi,
Fokken 14,
Snekkersten Danmörku,
andaðist 21. nóvember á Hilleröd Hospital.
Bálförin verður frá kapellu kirkjugarða Helsingja-
eyrar þriðjudaginn 2. desember kl. 14.00.
Herdís Bergmann Arnkelsdóttir,
Gunnar Bergmann Arnkelsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og aðrir ættingjar.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
BJARNEY M. ARINBJARNARDÓTTIR,
Melasíðu 2a,
áður til heimilis á
Fjólugötu 8,
Akureyri,
lést sunnudaginn 23. nóvember.
Útför hennar fer fram frá Glerárkirkju þriðjudaginn
2. desember kl. 13.30.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á að láta Heimahlynningu á
Akureyri njóta þess.
Arna Brynja Ragnarsdóttir,
Anna Kristín Ragnarsdóttir, Guðmundur Sigurðsson,
Bjartmar Örnuson,
Sigurður Kristinn Guðmundsson,
Bjarni Fannar Guðmundsson,
Arinbjörn Ingi Guðmundsson,
Hera Margrét Guðmundsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn,
GUÐMUNDUR KR. JÓHANNSSON,
Háagerði 2,
Akureyri,
lést á Dvalarheimilinu Hlíð Akureyri fimmtudaginn
27. nóvember.
Útför verður auglýst síðar.
Ingibjörg Dan Kristjánsdóttir
og aðstandendur.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
VIKTOR HJALTASON
fyrrverandi bifreiðastjóri,
Garðstöðum 31,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
miðvikudaginn 26. nóvember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Elín Pálmadóttir,
Elvira Viktorsdóttir, Guðmundur St. Sigmundsson,
Kristín Viktorsdóttir, Sveinbjörn Guðjónsson,
Lýður Pálmi Viktorsson, Sigríður Jóna Eggertsdóttir,
Elín Berglind Viktorsdóttir, Unnar Smári Ingimundarson,
Rúnar Viktorsson, Kristín Guðjónsdóttir,
Marteinn E. Viktorsson, Sigríður M. Gestsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.