Morgunblaðið - 29.11.2008, Qupperneq 50

50 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. NÓVEMBER 2008
✝ Vilborg Bjarna-dóttir fæddist á
Skáney í Reykholts-
dal 31. október
1915. Hún andaðist
á Dvalarheimili
aldraðra í Borg-
arnesi 16. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Helga Hann-
esdóttir frá Deild-
artungu, f. 5.5.
1878, d. 3.8. 1948 og
Bjarni Bjarnason,
bóndi og organisti
frá Hurðarbaki, f. 30.9. 1884, d. 5.
6 1979. Systkini Vilborgar eru
Vigdís, f. 9.5. 1910 og Hannes
Magnús, f. 2.2 1918, d. 8.7. 2002.
Vilborg var gift Guðmundi Mar-
inó Jakobssyni, f. í Torfustaða-
húsum 2.11. 1908, d. 20.6. 1989.
Foreldrar hans voru Jakob Þórð-
arson og Helga Guðmundsdóttir.
Börn Vilborgar og Marinós eru: 1)
Helga matráðskona, f. 9.5. 1946,
d. 21.10 1982, sambýlismaður Eg-
ill Egilson verslunarmaður, f.
22.8. 1944, d. 29.11. 2006. 2)
Bjarni, bóndi á Skáney, f. 4.3.
Noregi, f. 21.5. 1959, maki Agnete
Kristoffersen, sonur þeirra er
Magnús, f. 19.4. 2006. Sonur Þor-
steins og Sigríðar Einarsdóttur er
Baldvin Freyr, f. 6. 10 1984, dæt-
ur hans eru Hekla Berglind og
Katla Bryndís, fæddar 5.9. 2007.
Dóttir Þorsteins og Berglindar
Ingvarsdóttur er Elín Harpa, f.
28. 8. 1990. Dóttir Agnete er
Embla Jenset, f. 29.3. 1996.
Vilborg ólst upp á Skáney í
Reykholtsdal ein af þremur systk-
inum. Hún stundaði nám við
Reykholtskóla og fór einn vetur í
Húsmæðraskólann á Ísafirði. Vil-
borg giftist eiginmanni sínum
Marinó þann 25. október árið
1942 og eignuðust þau fjögur
börn. Þau hófu búskap að Króki í
Flóa veturinn 1942-1943 en flutt-
ust svo að Skáney vorið 1943 og
hófu búskap með foreldrum Vil-
borgar. Þau tóku svo við búinu og
bjuggu þar allt til ársins 1980 en
þá fluttu þau í Borgarnes. Vilborg
og Marinó keyptu íbúð við Skalla-
grímsgötu 5 í Borgarnesi. Eftir
lát Marinós bjó Vilborg þar ein til
ársins 1999 en þá flutti hún á
Dvalarheimili aldraðra í Borg-
arnesi.
Útför Vilborgar verður gerð
frá Reykholtskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
1949, sambýliskona
Birna Hauksdóttir,
bóndi á Skáney, f.
31.10 1948. Börn
þeirra eru: Haukur,
f. 6.9. 1981, sambýlis-
kona Randi Holaker,
f. 25.1.1979 og Vil-
borg, f. 18.5. 1983,
sambýlismaður Jón
Kristinn Valsson, f.
4.5. 1980, fyrir átti
Birna dótturina
Bryndísi Ástu Birg-
isdóttur, f.
23.12.1967. 3) Jakob
húsasmiðameistari, f. 19.6. 1956,
maki Anna Sigurðardóttir leik-
skólakennari, f. 19.11. 1953. Börn
þeirra eru: a) Sigurður Valur, f.
9.9 1977, sambýliskona Arna S.
Sigurðardóttir, f. 9.3. 1979, synir
þeirra eru Dagur Logi, f. 4.9.
2001 og Egill Kári, f. 17.9. 2007.
b) Helga, f. 23.9 1983, sambýlis-
maður Gunnlaugur Eiríksson, f.
7.4 1982, sonur þeirra er Marinó
Breki, f. 3.9. 2008. c) Marinó Þór,
f. 6.2. 1990, unnusta Kristjana Sæ-
unn Ólafsdóttir, f. 29.6. 1991. 4)
Þorsteinn, bílasmiður og bóndi í
Ég vil minnast elskulegrar
tengdamóður minnar, hennar Villu
eins og hún var kölluð. Hún var mik-
ill persónuleiki og dugnaðarforkur,
henni féll aldrei verk úr hendi. Þá
var snyrtimennskan ávallt í fyrir-
rúmi. Hún bar hag heimilisins fyrir
brjósti og fylgdi manni sínum Mar-
inó til allra verka.
Það var ávallt gott að koma að
Skáney, vel tekið á móti manni með
kostum og kynjum og spurt frétta.
Bornar voru fram miklar kræsingar,
enda Villa mjög dugleg að baka, oft
hóf hún bakstur árla morguns, löngu
áður en farið var í fjósið að mjólka.
Þá var gott að vakna við ilmandi
kökulyktina.
Berjaferðirnar hennar Villu voru
ófáar, hún hafði yndi af að fara í
berjamó og tína bláber, sulta og síð-
an gefa. Árið 1980 fluttu Vilborg og
Marinó í Borgarnes þegar Bjarni
sonur þeirra tók við búi. Þar keyptu
þau íbúð við Skallagrímsgötu með
stórum garði. Þar ræktaði hún kart-
öflur, jarðaber og rifsber, sem hún
naut góðs af, en hún var mikið nátt-
úrubarn og ræktaði garðinn sinn af
alúð.
Það sem gerði útslagið að þetta
hús varð fyrir valinu var sundlaugin
sem var stutt frá. Villa var mikill
sundgarpur og tók þátt í keppni á
sínum yngri árum. Hún fór í sund á
hverjum degi og stakk sér laugina
sem mörgum þótti tilkomumikið.
Ekki gat Villa setið auðum höndum í
Borganesi. Hún fór að vinna á
prjónastofu í nokkur ár. Líka átti
hún prjónavél sem hún notaði mikið
og prjónaði þá aðallega vettlinga
sem komu sér vel og við nutum góðs
af. Einnig dundaði hún sér við að
prjóna sjöl sem hún lagði mikla alúð
við.
Árið 1989 dó Marinó maður henn-
ar. Eftir það var Villa ein í húsinu í
nokkur ár. Tók hún þá stundum rút-
una í bæinn og kom í heimsókn til
okkar og dvaldi í nokkra daga og var
það kærkomin heimsókn. Hún
kenndi barnabörnunum að spila og
leggja kapal. Þess minnast barna-
börnin nú. Þau minnast einnig þegar
þau fóru í heimsókn í Borganes til
hennar, en Villa hafði gaman af að
sýna barnabörnunum Skallagríms-
garðinn og fara í göngu á Bjössaróló
og búa þau að þessu alla tíð.
Fyrir nokkrum árum flutti svo
Villa inn á Dvalarheimili aldraðra í
Borganesi þar sem hún naut góðrar
ummönnunar. Fyrst var hún ein í
herbergi en síðustu ár var hún með
systur sinni Dísu í herbergi. Margs
er að minnast og margt ber að
þakka og þakka ég Villu tengdamóð-
ur minni fyrir allar samverustund-
irnar.
Guð veri með okkur öllum.
Anna Sigurðardóttir.
Það var alltaf sérstaklega nota-
legt að koma til ömmu Villu í Borga-
nesi. Hjá henni var allt í röð og reglu
og einstaklega vel farið með alla
hluti. Mjög gaman var að skoða og
fikta og er mér þá helst í minni
prjónavélin í herberginu frammi á
gangi, en amma var snillingur í að
prjóna sjöl, ullarnærboli og vettlinga
sem eru í miklu uppáhaldi.
Alltaf var nóg að gera þegar mað-
ur kom í heimsókn til ömmu. Garð-
urinn hennar var mjög fallegur og
skemmtilegur, í honum ræktaði hún
kartöflur og fleira sem við hjálpuð-
um henni við að taka upp. Einnig
fórum við reglulega í göngutúr um
Skallagrímsgarð sem var beint á
móti húsinu hennar ömmu og því
ekki langt að fara. Bjössaróló var
líka einn af okkar viðkomustöðum en
sá róló var í miklu uppáhaldi því
tækin þar voru ekki þau sömu og á
leikvöllunum í Reykjavík.
Amma fór daglega í sund en sund-
laugin var nánast við hliðina á heim-
ilinu hennar. Hún sagði mér oft sög-
ur af því hvernig hún stakk sér í
laugina, því það tók of langan tíma
að fara niður stigann eins og hinar
eldri konurnar gerðu og fannst mér
það mjög merkilegt.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Ég kveð elskulega ömmu mína
með þakklæti. Megi hún hvíla í friði.
Helga Jakobsdóttir.
Vilborg Bjarnadóttir
 Fleiri minningargreinar um Vil-
borgu Bjarnadóttur bíða birtingar
og munu birtast í blaðinu næstu
daga.
Elsku amma mín,
Þá er komið að síðustu kveðju
minni til þín sem í raun hefur verið
í undirbúningi í þónokkurn tíma.
Kannski ekki skrítið þegar mann-
eskja hefur náð jafn háum aldri og
þú! Ég á svo margar góðar minn-
ingar um þig að ég veit varla hvar
ég á að byrja. Ein góð kemur þó
upp í hugann: Við fjölskyldan vor-
um öll saman uppi í sumó og ég og
pabbi fórum út á vatn að veiða. Ég
veiddi tvo fiska; mína fyrstu og einu
fiska sem ég hef á ævinni veitt! Ég
kom stolt til baka með afraksturinn
og þú tókst við mér og kenndir mér
hvernig á að verka fisk. Að vísu hef
ég aldrei verkað fisk eftir það og
man reyndar ekki hvernig á að fara
að við það. Hins vegar man ég vel
þessa stund sem við áttum saman
og þá þolinmæði sem þú sýndir
klígjugjörnum og pjöttuðum krak-
kakjána!
Ég varð þess heiðurs aðnjótandi
að fá að búa undir sama þaki og þú
í 16 ár. Það var ómetanlegt að hafa
fengið að alast upp með ömmu mína
í kjallaranum og við eyddum ófáum
stundum við að spila þegar ég kom
heim úr skólanum. Ólsen ólsen og
rommí voru í miklu uppáhaldi hjá
okkur og okkur leiddist aldrei með
spilin. Stundum sátum við líka sam-
an og horfðum á sjónvarpið og urðu
þá innihaldslausar sápuóperur oft
Helga Björnsdóttir
Árdal
✝ Helga Björns-dóttir Árdal
fæddist á Karlskála
við Reyðarfjörð 20.
ágúst 1909. Hún lést
14. nóvember síð-
astliðinn og fór út-
för hennar fram frá
Dómkirkjunni 25.
nóvember.
Minning-
argreinar um Helgu
birtust í Morg-
unblaðinu 25. nóvember sl. Þar á
meðal var grein eftir Kolbrúnu
Birnu Árdal. Í grein hennar urðu
til meinlegar villur við vinnslu
greinarinnar og birtum við hana
aftur hér og biðjum höfundinn,
aðra aðstandendur og lesendur
afsökunar á mistökunum.
fyrir valinu. Við feng-
um ekki leið á að
hneykslast á því sem
átti sér stað í lífi per-
sónanna!
Það má ekki
gleyma því að þú
hjálpaðir mér ómet-
anlega við að takast á
við þá myrkfælni sem
gjörsamlega lamaði
mig sem barn. Þú
varst mér stoð og
stytta og studdir mig
í þeim erfiðleikum. Hvernig þú
fórst að því skulum við látið ósagt;
þeir sem standa okkur næst vita
hvað ég á við (blikk).
Ef það er eitthvað sem ég hef
lært af þér, elsku amma, þá er það
að líta jákvæðum augum á lífið og
tilveruna. Sú jákvæðni og sú birta
sem ætíð stafaði frá þér verður mér
ógleymanleg. Þrátt fyrir alla þá erf-
iðleika sem þú gekkst í gegnum
undanfarin ár misstir þú aldrei
þessa jákvæðni og alltaf brostirðu
framan í heiminn. Ég mun ávallt
geyma þessa mynd í huganum: af
þér, í stólnum þínum á Dalbraut-
inni, brosandi út að eyrum þegar ég
kem í heimsókn. Ég ætla að taka
þig mér til fyrirmyndar og ávallt
brosa og hafa jákvæðnina í fyr-
irrúmi. Í eitt skipti, eftir að þú
hafðir verið lögð inn á spítalann,
spurði ég pabba hvernig þú hefðir
það. Ég mun ávallt muna hvað hann
sagði: „Amma þín var ansi slöpp í
dag. En hún brosir alltaf.“ Þetta
lýsir þér einstaklega vel. Þrátt fyrir
þá sök að líkaminn þinn hafði
brugðist þér fyrir nokkrum árum
þá brostirðu alltaf í gegnum allt og
augun lýstu birtu og hlýju. Þessi já-
kvæðni og bjartsýni verður mér
gott veganesti í lífinu.
Það er erfitt að kveðja jafn góða
konu og þig en að þeirri stundu
hlaut að koma. Það er ekkert sem
undirbýr mann fyrir þá stund en
það friðar hugann að vita að þér líð-
ur betur núna. Þú varst orðin ansi
þreytt og tilbúin til að hitta afa
Inga og Siggu frænku á ný. Ég
kveð þig því með trega og söknuði
en einnig með létti fyrir þína hönd.
Bless í bili, elsku amma.
Kolbrún Birna Árdal.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bil-
um - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Minningargreinar
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
JÓRUNN RAGNHEIÐUR BRYNJÓLFSDÓTTIR
kaupmaður
frá Hrísey,
verður jarðsungin frá Grafarvogskirkju mánudaginn
1. desember kl. 13.00.
Sigurveig Inga Hauksdóttir,
Jóhanna Hauksdóttir, Eiríkur Viggósson,
Brynhildur Hauksdóttir, Ólafur Guðni Bjarnason,
Brynjólfur Karl Hauksson, Arndís Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Alúðarþakkir færum við öllum sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður og ömmu,
SVANHILDAR STEFÁNSDÓTTUR,
Aratúni 22,
Garðabæ,
sem andaðist miðvikudaginn 19. nóvember.
Sérstakar þakkir til heimahjúkrunar og líknardeildar
Landspítalans í Kópavogi fyrir frábæra umönnun.
Guðmundur Rúnar Magnússon,
Steinn Logi Guðmundsson, Ingibjörg Erna Sveinsdóttir,
Kristbjörg Guðmundsdóttir, Magnús Árnason,
Sigurjón Guðmundsson, Kristbjörg Elídóttir,
Hrönn Guðmundsdóttir, Ásgeir Þór Eiríksson,
Stefán Magnús Guðmundsson, Alda Ragna Þorvaldsdóttir
og ömmubörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
TÓMAS KARLSSON,
Hafsteini,
Stokkseyri,
varð bráðkvaddur fimmtudaginn 27. nóvember.
Útförin verður auglýst síðar.
Viktor Símon Tómasson, Ásrún Sólveig Ásgeirsdóttir,
Karl Magnús Tómasson, Anna Sigríður Pálsdóttir,
Kristín Tómasdóttir, Guðsteinn Frosti Hermundsson,
Símon Ingvar Tómasson, Þórdís Sólmundardóttir
og afabörnin.
✝
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir, afi og bróðir,
EINAR SIGURÐSSON
viðskiptafræðingur,
Norðurbrún 1,
lést fimmtudaginn 27. nóvember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Katrín Einarsdóttir, Jónas Kristjánsson,
Dóra Gróa Þórðar Katrínardóttir, Heiðar Þorri Halldórsson,
Berglind Hrund Jónasdóttir,
Auður María Jónasdóttir,
Kristján Jónasson,
Örn Frosti Katrínarson
og systkini hins látna.