Morgunblaðið - 29.11.2008, Qupperneq 62

62 MenningFÓLK
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. NÓVEMBER 2008
 Einungis 150 miðar voru eftir á
seinni tónleika Emilíönu Torrini um
klukkan 18 í gær. Miðasala fer fram
á midi.is og á afgreiðslustöðum
mida.is. Eins og fram kom í Morg-
unblaðinu í gær sér Lay Low um
upphitun fyrir tónleikana.
Örfáir miðar eftir á
Emilíönu í Háskólabíói
Fólk
Eftir Jóhann Bjarna Kolbeinsson
jbk@mbl.is
„ÞAÐ er mjög gaman að gefa þetta út, enda hefur þetta ekki verið til
lengi,“ segir leikarinn og grínistinn Jón Gnarr sem hefur sent frá sér
uppistandið Ég var einu sinni nörd á DVD.
„Það eru tíu ár síðan þetta var tekið upp, þetta var gert veturinn
1998 til 1999. Þannig að það má alveg segja að þetta sé tíu ára,“ segir
Jón.
Aðspurður segist hann ekki enn vera búinn að horfa á uppi-
standið í tilefni af útgáfunni. „Ég hef nú eiginlega aldrei
horft á þetta allt saman. Mér fannst það alltaf eitthvað
óþægilegt. En ég er nú samt að hugsa um að horfa á
þetta núna. Ég hef samt séð einhverja búta úr þessu
á Youtube, og það fannst mér mjög fyndið.“
Á disknum er alls konar aukaefni sem ekki
hefur komið fyrir sjónir almennings áður.
„Það er til dæmis viðtal við mig og Pétur Jóhann þar sem við töl-
um um þetta allt saman. Hann hitaði nefnilega upp fyrir mig, og
þetta var í raun í fyrsta skipti sem hann kom fyrir sjónir almenn-
ings.“
En gætirðu hugsað þér að snúa aftur í uppistandið? „Já já, ég úti-
loka það ekkert. En ég þarf að vera svolítið „stabíll“ til að geta gert
þetta. En það er aldrei að vita nema ég geri eitthvað svona aftur,“
segir Jón sem hefur nóg að gera um þessar mundir. „Ég er kom-
inn á fullt í að skrifa framhald af Dagvaktinni, við erum sem
sagt að skrifa handrit að nýjum þáttum,“ segir Jón og bætir
því við að nánast öruggt sé að þættirnir fari í framleiðslu.
Tíu ára nörd á DVD og framhald af Dagvaktinni
 Frammistaða Stefáns og félaga
hans í Lúdó á dansleik, sem blásið
var til á NASA eftir Sigur Rósar-
tónleikana um síðustu helgi, þótti
slík snilld að farinn er að heyrast sá
orðrómur að annað blómaskeið
sveitarinnar sé runnið upp. Tryllt-
ur dans var stiginn langt fram á
nótt við undirleik sveitarinnar og
fór svo að sveitin var klöppuð upp
eins og um erlenda stórsveit væri
að ræða. Göntuðust sumir með að ef
Sigur Rós yrði skeytt saman við
Lúdó þyrfti ekki að bíða þess lengi
að annað „Bítlaæði“ rynni á heims-
byggðina. Þeim félögum mun hafa
þótt það töluverður heiður að fá að
spila á NASA í boði Sigur Rósar en
heiðurinn mun þó ekki síst hafa
verið Sigur Rósar-manna sem hafa
eflaust nagað sig í handarbökin yfir
því að hafa ekki tekið sveitina með
sér á heimstúrinn sem lauk með
tónleikunum í Laugardalshöll.
Annað blómaskeið í
uppsiglingu?
 Þýska forlagið BTB sem til-
heyrir Random House hefur keypt
útgáfurétt á nýjustu bók Ævars
Arnar Jósepssonar, Landi tæki-
færanna. Þetta er fjórða bók Ævars
sem forlagið kaupir réttinn á.
Glæpir Ævars Arnar
vinsælir í Þýskalandi
Eftir Árna Matthíasson
arnim@mbl.is
FYRIR nokkrum árum söng G. Rúnar Júlíusson
sem Hr. Rokk í lagi Ununar „Hann mun aldrei
gleyma henni“. Nafngiftin var fljót að festast við
hann og að vonum; enginn er eins mikil táknmynd
fyrir þá tónlistarstefnu sem lagði heiminn að fót-
um sér á sjöunda áratugnum en einmitt Rúni Júl.
Rúnar Júlíusson ólst upp í bítlabænum Kefla-
vík, þegar hann var unglingur komst aðeins
tvennt að: fótbolti og rokk. Í stað þess að gerast
atvinnumaður í fótbolta gerðist hann atvinnumað-
ur í rokki; þremur vikum eftir að hann eignaðist
fyrsta bassann var músíkin orðin aðalstarf og
næstu áratugina spilaði hann reglulega, nokkrum
sinnum í viku að jafnaði.
Það eru því liðnir rúmir fjórir áratugir frá því
þeir æfðu fótbolta með fjórða flokki Keflavíkur
Gunnar Þórðarson og Rúnar og höfðu útvarp á
hliðarlínunni til að missa ekki af Kananum. Í vik-
unni kom svo út safndiskur frá Rúnari, þrefaldur,
þar sem finna má upptökur allt frá 1966 fram til
dagsins í dag.
Í spjalli segir Rúnar að sér hafi þótt tímabært
að staldra aðeins við, „líta yfir farinn veg og sjá
hvað ég hef verið að gösla. Ég er þó ekki að fara
að kveðja,“ segir hann og kímir, „Á meðan það eru
frjókorn að einhverju nýju í kollinum heldur mað-
ur áfram.“
Lögin á plötunni eru 72, en þau völdu synir
Rúnars, þeir Baldur og Júlíus, í samráði við hann.
„Það fór ekkert lag inn á diskinn nema allir væru
samþykkir,“ segir Rúnar og bætir við að það hafi
eðlilega tekið drjúgan tíma að fara í gegnum laga-
safnið. „Það væri of langt mál að fara að ræða um
öll þessi lög en fyrstu lögin eru þau sem við tókum
upp fyrir Columbia og EMI 1966, við vorum
fyrstu útrásarvíkingarnir,“ segir Rúnar og hlær
við, „og svo er síðasta lagið hiphop sem ég tók upp
með Opee fyrir stuttu.“
Rúnar hefur ekki bara verið iðinn í músík í fjóra
áratugi og gott betur, heldur hefur hann rekið
plötuútgáfu allt frá því enginn treysti sér til að
gefa út Mandala með Trúbroti á sínum tíma. Í
framhaldi af því stofnuðu þeir saman Hljómaút-
gáfuna Rúnar og Gunnar Þórðarson. Þegar sú
lagði upp laupana stofnaði Rúnar Geimstein 1976
og hefur rekið útgáfuna alla tíð, elsta plötufyr-
irtæki landsins. Upphaflega segist Rúnar hafa
farið út í útgáfuna vegna þess að hann vildi ekki
vera í hljómsveit nema hún gæfi eitthvað út.
Geimsteinn hefur gefið út 2-300 plötur, að því er
Rúnar telur, en sjálfur hefur hann gefið út
fjöldann allan af sólóskífum og spilað inn á grúa af
plötum með öðrum. „Frumkrafturinn í rokkinu
hreif mig á sínum tíma og ég hef haldið áhuganum
við með því að vera sífellt að vinna ný lög með nýj-
um forsendum og nýju fólki.“
Áratugum saman spilaði Rúnar að segja á
hverju kvöldi en hann segist heldur hafa dregið úr
því síðustu árin því strákarnir hans, Baldur og
Júlíus, sem verið hafa í hljómsveit með honum,
eru ekki eins gefnir fyrir að eyða kvöldunum uppi
á sviði við spilamennskuna, hafa svo mikið að
gera. „Þeir eru föðurbetrungar,“ segir Rúnar og
hlær við.
Atvinnumaður í rokki
 Rúnar Júlíusson lítur yfir farinn veg á nýrri þrefaldri safnskífu  Plöturnar
sem eftir hann liggja skipta tugum  Er ekkert að fara að kveðja strax
Ljósmynd/Þorfinnur Sigurgeirsson
Seigur Hr. Rokk sjálfur, Rúnar Júlíusson, við upptökusafnið í hljóðveri Geimsteins í Keflavík.
Eftir Bergþóru Jónsdóttur
begga@mbl.is
„ER það ekki stórt orð að kalla sig
skáld?“ spyr Starri Hauksson að
bragði þegar blaðamaður spyr hann
hreint út hvort hann sé skáld. „Ég
hef reyndar samið helling af texta
og hef skrifað stutt verk sem Þor-
leifur Arnarsson setti upp í Hex-
agon í Iðnó á sínum tíma.“
Á morgun kl. 14 frumflytur Út-
varpsleikhúsið verk eftir Starra,
sem hann kallar Spor. Það er fyrsta
verk hans sem Úvarpsleikhúsið flyt-
ur. „Á sínum tíma fékk ég hugmynd
að barleikhúsi og við Guðmundur
Ingi Þorvaldsson sem leikstýrir
verki mínu í Útvarpsleikhúsinu og
Þórdís Elva Þorvaldsdóttir Bach-
mann settum Ójólaleikritið upp á
Jóni forseta. Það fékk gríðargóðar
viðtökur, en er nú samt eina leik-
ritið sem við höfum sett upp. En
ætli maður hafi ekki alltaf haft bakt-
eríuna.“
Að skrifa núna eða ekki
Starri kveðst alltaf hafa verið að
skrifa, þótt það hafi oftast verið í
hjáverkum. „Svo var ég alltaf að
vinna fyrir tímanum sem ég ætlaði
að nota í að skrifa, þar til ég áttaði
mig á því að það er ekki leiðin. Mað-
ur hættir að reyna að búa til tímann,
maður tekur hann bara til þess sem
maður vill gera. Það verður aldrei
betri tími til að skrifa á morgun eða
hinn; þú gerir það núna eða ekki.“
Leikritið er ekki byggt á per-
sónulegri reynslu að sögn Starra. „
En allt sem maður skrifar er þó
byggt á einhverri reynslu, þótt ég
sé engin þeirra persóna sem á svið-
inu sitja. Ef ég ætti ekki jafn góða
að þá væri persónusköpunin öðru-
vísi og kannski ekki eins auðveld.“
Og með þá góðu í huga er vert að
geta þess að Starri er dóttursonur
Jakobínu Sigurðardóttur skálds og
Starra í Garði, og í þeirri fjölskyldu
eru margir vel skrifandi. Skyldi það
vera erfitt, eða auðvelt? „Það var nú
kannski ein af ástæðunum fyrir því
að ég hef ekkert verið að hafa mig í
frammi, og á unglingsárunum hróp-
aði ég að ég ætlaði aldrei að skrifa.“
Ætlaði aldrei að skrifa
Morgunblaðið/Kristinn
Starri Hauksson „Maður hættir að reyna að búa til tímann.“
Útvarpsleikhúsið frumflytur Spor eftir Starra Hauksson
Jón Gnarr Var einu sinni nörd.
Rúnar byrjaði ferilinn á toppnum, var einn af
stofnendum Hljóma, hljómsveitarinnar sem
hrinti Bítlabylgjunni af stað hér á landi og
hefur verið endurreist nokkrum sinnum. Hann
var síðan með í að stofna súpergrúppuna Trú-
brot, var skipstjóri á Halastjörnunni, spilaði
með Thor’s Hammer og Lónlí Blú Bojs, stjórn-
aði hljómsveitinni Geimsteini og var svo í
GCD með Bubba Morthens. Undanfarin ár
hefur hann leikið með eigin hljómsveit sem
jafnan gengur undir nafni hans.
Byrjaði á toppnum