Saga - 1971, Page 90

88
MAGNÚS MÁR LÁRUSSON
Samkv. 4. gr. tilskipunarinnar skyldi að 20 árum liðn-
um tekið til yfirvegunar, hvort leggja skyldi hana undir
almenna endurskoðun, en samt stóð hún að mestu óbreytt
fram á þessa öld eða til 1922. Samkvæmt staðfestingu sinni
1861 var hún prentuð og nefnist Ný Jarðabók fyrir Island.
Séu niðurstöður athugaðar fæst eftirfarandi fram:
Um 1700 1847
Skaftafellssýsla . 4.325 2.971%
Vestmannaeyjar 309 300
Rangárvallasýsla 6.378% 5.998
Árnessýsla 7.904 8.944%
Gullbringu- og Kjósarsýsla . 4.986 4.641%2
Reykjavík 103.5
Borgarfjarðarsýsla 4.028 3.963
Mýra- og Hnappadalssýsla . . 4.850 4.737
Snæfellsnessýsla . 3.160 2.971%
Dalasýsla . 4.313 4.175
Barðastrandarsýsla . 3.723 3.741
ísafjarðarsýsla . 4.596 4.568
Strandasýsla 1.845 1.795
Húnavatnssýsla . 8.328 8.447%
Skagafjarðarsýsla . 10.098 9.743,5
Eyjafjarðarsýsla .. 9.492 8.056
Þingeyjarsýsla . 6.601 5.793%
Múlasýslur . 4.541 4.494
88.477% 85.443 y4
1861
3.063
389.5
7.468.4
8.606,8
4.821.6
355.5
3.747.4
4.276.2
3.271-7
3.692.6
3.877.2
3.783.1
1.554.2
7.209.4
7.667.9
7.913.9
7.032,4
8.025
86.755,1
Einkum og sér í lagi kemur gríðarleg hækkun í Múla'
sýslum báðum, sem á þessu stigi málsins er erfitt að skyra
til hlítar. Það er ef til vill svo, að í Múlasýslum hafi tíðk'
azt afar fornt mat um aldir, enda var landskuldin þar UITl
1700 tiltölulega hæst á landinu.
1 heildartölum sýna flokkarnir þrír þó engan verulegaU
mun um 1700, 1847 og 1861, en sá munur er á, að eignal'
hlutföll hafa snúizt við. Um 1700 eru 75.274 c (75/88) 1
leiguábúð, en á 19. öld er hinn frjálsi sjálfseignarbón
kominn í meiri hluta, til stórþrifa fyrir þjóðarbúið.
En úr því að saga jarðabókanna hefur verið rakm
stórum dráttum, skal jafnframt minnzt á hinn svokalln
Jarðabókarsjóð. Óhjákvæmilega verður þá að stikla