Saga - 1991, Qupperneq 145

GUNNAR KARLSSON
Varnaðarorð um kristnisögu
Flutt á málþingi um ritun sögu kristni á íslandi
í 1000 ár, 24. nóvember 1990
Ég mun vera kallaður hingað sem eins konar fulltrúi sagnfræðinga,
°g það er að vísu rétt að ég telst sagnfræðingur, í einni merkingu þess
orðs. Fyrir alla muni, haldið samt ekki að ég flytji hér Hið sagnfræði-
lega sjónarmið til kristnisögunnar. Ég ætla ekkert að ræða það frekar
hvort einhverjir sagnfræðingar kunna að vera sammála mér eða
enginn. En ábyrgðin á því að mér var skipað í þetta hlutverk er öll hjá
skipuleggjendum málþingsins. Ég varaði þá við, að ég mundi ekki
%tja dæmigert sagnfræðingsviðhorf, en þeir létu sér ekki segjast. Og
þegar til kom freistaðist ég af tilboði þeirra því að ég hélt og held enn
aö ég hafi dálítið að segja um þessa kristnisöguáætlun sem er betur
sagt en ósagt.
Það sem mér liggur á hjarta er í stuttu máli sagt þetta:
1) Gerið raunsæjar áætlanir um umfang og framgang verksins og
gætið þess að allir höfundar fallist á þær fyrirfram.
2) Ráðið ekki hóp af rannsóknarglöðum sagnvísindamönnum og
leyfið þeim að grafa sig ofan í rannsóknir, hvern í sinni holu. Ef
þið gerið það koma sennilega fáir þeirra upp aftur fyrr en á 21. öld-
mni, einhverjir koma aldrei upp, og þeir sem koma upp koma með
eitthvað allt of stórt og ólögulegt til þess að það rúmist í yfirlitsriti
um kristni þjóðarinnar í 1000 ár.
3) Ráðið fáa höfunda.
4) Komist að samkomulagi við þá um að halda sig nákvæmlega innan
fyrirfram ákveðinna lengdarmarka, upp á bit.
5) Semjið við höfunda um að skila handriti skrifuðu á enda þegar rit-
unartími þeirra er hálfnaður, því að hér gildir reglan að hálfnað er
verk þá lokið er. Vinna við rit er sjaldnast nema hálfnuð þegar
maður er kominn á leiðarlok með fyrstu gerð textans.
Gætið þess að allir höfundar viðurkenni að ritstjóri þarf að hafa
völd eins og leikstjóri hefur yfir uppfærslu á leikverki.
SAGA’ tim“rit Sögufélags XXIX - 1991, bls. 143-151