SunnudagsMogginn - 24.01.2010, Síða 44

44 24. janúar 2010
VAMPIRE Weekend er nýrokkssveit frá New
York sem vinnur meðal annars með afríska
tónlist í sólríku rokki sínu á söluhæstu plötu
Bandaríkjanna nú um stundir. Önnur plata
sveitarinnar, Contra, hefur nú selst í
124.000 eintökum og situr í efsta sæti
Billboard-listans bandaríska. Sveitin er á
mála hjá breska merkinu XL Recordings
sem er í smærri kantinum og er þetta í fyrsta
skipti í nítján ár sem merki af því taginu
kemst með plötu í fyrsta sætið. Það var
Paula Abdul sem náði þeim árangri síðast
með plötunni Spellbound en þá var hún á
mála hjá Virgin.
Vampire Weekend
selur og selur
Nýrokksveitin Vampire Weekend.
Hin drátthaga sveit Gorillaz.
HIN drátthaga sveit Gorillaz, sem er hug-
arfóstur Damon Albarn og teiknarans Jamie
Hewlett gefur út plötuna Plastic Beach í byrj-
un mars. Á plötunni koma við sögu gestir
eins og Lou Reed, Mos Def, Mark E Smith,
Snoop Dogg, Bobby Womack, De La Soul og
Gruff Rhys úr Super Furry Animals. Einnig
verða þeir Clash-limir, Mick Jones og Paul
Simonon þarna. Að sögn talsmanns sveit-
arinnar, hins kaldhæðna en skarpgreinda
Murdoc var platan tekin upp á leynilegri eyju
í Kyrrahafinu. Fyrri plötur Gorillaz hafa verið
hreinasta afbragð og því fullt tilefni til að
núa saman höndum.
Gorillaz klár með
þriðju plötuna
HVENÆR hættir maður að
skrifa greinar sem koma inn á
kreppuna. Eftir fimm ár? Ef
maður er heppinn. Jæja,
„what the hell,“ eins og ensk-
ir segja.
Norður-írska sveitin The
Undertones gaf út sína fyrstu
plötu árið 1979 og þá ekki bara
í skugga yfirvofandi Thatcherisma, at-
vinnuleysis og almennrar grárrar ömurðar
sem hafði getið af sér pönkbylgjuna sem
reið yfir tveimur árum fyrr, heldur var allt
á hvolfi í Norður-Írlandi um þetta leyti;
IRA gerandi allt vitlaust, hermenn mars-
erarandi um stræti og torg Belfast o.s.frv.
Og hvernig tekst maður á við svona
hluti, ungur maður með framtíðina fyrir
sér? Enskir pönkarar fengu útrás
í reiðilegum textum þar sem al-
menn samfélagsviðmið voru
dregin í efa; tortryggni, bölmóði
og pirringi var veitt út með
ofsafenginni framreiðslu og
grimmilegheitum. Landar Un-
dertones,. Stiff Little Fingers
tókust á við „The Troubles“ eins
og ástandið nyrðra var kallað með því að
semja um það. The Undertones, með
söngspíruna Feargal Sharkey í broddi
fylkingar, fóru hins í þveröfuga átt. Í glað-
legri og orkuríkri pönktónlist var ekki að
finna vott af neikvæðni eða and-
styggilegheitum; textar fjölluðu um sum-
arið, mars súkkulaði og stelpur, þessa litlu
einföldu hluti sem fá bólugrafna unga
menn til að tikka. Platan situr verð-
skuldað á stalli með helstu rokkmeist-
arastykkjum sögunnar vegna þessa ein-
stæða útgangspunkts. Undertones gáfu út
þrjár breiðskífur til viðbótar, allar prýði-
legar og Feargal Sharkey keyrði síðan
snubbóttan sólóferil um hríð
Umslagið sem hér fylgir er það sem
prýddi upprunalegu útgáfuna, í maí 1979,
en hún fór lágt. Platan var svo endur-
útgefin í október sama ár með öðru um-
slagi og aukalögum, m.a. smáskífunum
„Teenage Kicks“ og „Get Over You“. Út-
varpsmaðurinn dáði John Peel, sem lést
árið 2004, lýsti því yfir að fyrstnefnda
lagið væri það besta sem hann hefði heyrt
um ævina.
arnart@mbl.is
Poppklassík The Undertones
Ömurð tækluð með ofsakæti
S
egja má að Tindersticks hafi komið
eins og skrattinn úr sauðarleggnum
því britpoppið var allsráðandi á þeim
tíma, fjörugt glamúrlegt gítarpopp. Á
þessari fyrstu plötu, sem alla jafna er kölluð
„fyrsta platan“ eða „bláa platan“ til aðgrein-
ingar frá plötu númer tvö sem hét einnig Tind-
ersticks, er tónlistin sannkallað tregasíróp með
mærðarlegum textum. Næsta skífa var áþekk
og svo hefur haldið áfram: draumkennd popp-
músík skreytt strengjum og málmblæstri,
lærðum og lykluðum textum og flúrkenndum
útsetningum.
Tindersticks var stofnuð 1992 upp úr rokk-
sveitinni Asphalt Ribbons af þeim Stuart Stap-
les söngvara, David Boulter hljómborðsleikara
og Dickon Hinchcliffe fiðluleikara. Fljótlega
slógust í hópinn aðrir Asphalt Ribbons-félagar;
Neil Fraser gítarleikari, Al Macauley slagverks-
leikari og John Thompson bassaleikari. Ýmsir
hafa tekið þátt í starfi sveitarinnar upp frá því,
en segja má að kjarninn hafi verið Staples, Fra-
ser og Boulter og þannig er sveitin skipuð í dag.
Áttunda platan
Eftir Tindersticks liggja sjö breiðskífur og sú
áttunda, Falling Down A Mountain, kemur út á
morgun, en sú skífa var hljóðrituð í Frakklandi
og Belgíu í sumar sem leið. Til viðbótar við
þrenninguna sem skipar sveitina í dag komu
þeir Earl Harvin slagverksleikari og David Kitt
gítarleikari, en söngkonan Mary Margaret
O’Hara syngur í einu lagi.
Sveitin hefur einnig samið nokkuð af kvik-
myndatónlist, en aðeins fyrir kvikmyndir
Claire Denis: Nénette et Boni, Trouble Every
Day, 35 rhums og Matériel blanc.
Sólóskífur
Um hríð virtist sem Tindersticks væri búin að
syngja sitt síðasta og almennt talið að platan
Waiting for the Moon, sem kom út 2003, yrði
hennar hinsta verk. Sú trú manna fékk svo byr
undir báða vængi þegar Stuart Staples tók að
gefa út sólóskífur, sú fyrsta, Lucky Dog Recor-
dings 03-04, kom út 2005, þó að sveitin hafi
komið saman til að halda eina tónleika 2006.
Að þeim tónleikum loknum gekk líka helm-
ingur sveitarmanna úr henni og eftir urðu þeir
Staples, Fraser og Boulter. Þeir vildu ekki
kanna málin betur og tóku að hittast til að tala
um tónlist sem lyktaði svo að Tindersticks sneri
aftur með plötuna The Hungry Saw fyrir
tveimur árum, þrælfínt verk, og enn halda þeir
félagar áfram með Falling Down A Mountain –
sem betur fer.
Meira tregasíróp
Breska rokksveitin Tindersticks lifnaði við fyrir
tveimur árum og sendi frá sér fína plötu. Enn eru þeir
Stuart Staples og félagar að því ný breiðskífa Tind-
ersticks kemur út á morgun.
Árni Matthíasson arnim@mbl.is
Félagarnir í Tindersticks eru endurnærðir, frískir vel og til alls vísir.
Tindersticks lék á tónleikum
á Nasa 11. september 2008 og
af því tilefni ræddi blaða-
maður Morgunblaðsins við
Stuart Staples þar sem um-
rótið innan sveitarinnar í
kjölfar Waiting for the Moon
bar á góma:
„Það var nauðsynlegt að
draga djúpt andann og hugsa
aðeins um þetta … við vorum
búnir að vera stöðugt að í
tólf ár. Langaði okkur að
halda áfram eða ekki? Sveitin
var sett á ís og menn hugs-
uðu sitt og svo kom þetta
bara saman aftur … Við
ákváðum að feta þetta var-
lega, hittumst bara og dútl-
uðum saman við tónlist.
Og … ný orka tók að mynd-
ast.“
Umslag Waiting for the Moon.
Ný orka tók
að myndast
AEROSMITH leitar nú logandi ljósi að íhlaupa-
söngvara fyrir Steven Tyler, sem nú er í með-
ferð. Hugsanlegt er að íhlaupasöngvarinn
verði eitthvað annað og meira, nái sem sagt
að syngja sig inn í sveitina og skilja Tyler
greyið eftir úti í kuldanum. Joe Perry gítarleik-
ari segir að hann sé farinn að skima í kringum
sig eftir „varamanni“ en hann sé vel til í að fá
Tyler aftur, en það sé undir honum komið.
Aeorosmith er nú í startholunum fyrir fertugs-
afmæli sitt sem verður fagnað með pompi og
prakt árið 2011 og það verður gert segir Perry
– með eða án Tyler.
Steven Tyler og Joe Perry.
Aerosmith hefur leit
að íhlaupasöngvara
Tónlist