Teningur - 01.05.1990, Síða 19

DÖNSKU SKÁLDIN 117
INGER CHRISTENSEN
SAMVISTIR
og bak viö fótatak
handan bakhliðarinnar
fótatök
ég heyri þau ekki
ég geng
seiglast áfram
í bikregni
dregst áfram
upp að bakhliðinni
þrýsti líkama mínum
að líkama hússins
stend
með allt afmyndað
límd við lífið.
ASGER SCHNACK
FRJÁLS
má ég vera frjáls
andartak í einu
á götunni síðla nætur
þar sem lýsir af bláum himni
og ekki ég heldur útlína
sér á ný, andartak
án takmarkanna
kl. 10 árdegis
í biðröðinni við búðarkassann þar sem
enginn, ekki heldur útlínur líkamans
eru staddar ...
PER H0JHOLT
MILLI EYRNANNA
Ég er sestur hérna, úti undir húsgaflinum
til að verða heimskari
eða, aö minnsta kosti lítill, gjarnan minni
en grasið, fremur þó aðeins eitt
með náttúrunni. En það er enginn
munur á öllum muninum.
Fuglarnir syngja, það birtir í austri,
það heyrist þegar grasið h/f vex.
Magnúx Gezzon þýddi