Vera - 01.05.1989, Blaðsíða 18

Vera heldur nú
áfram kynningu á
félagasamtökum
kvenna. Aö þessu
sinni eru þaö
alþjóölegu
samtökin ITC, sem
líklega eru betur
þekkt undir nafni
Málfreyja.
FLA SER ÞJALFUNAR
TIL FORYSTU
„Þegar áhugasamar, einlægar, skiln-
ingsríkar og athugular konur taka
höndum saman og blanda geði, er
fullvíst að þær læra hver af annarri.
Samtölin og erindin þeirra eru til
fróðleiks fyrir þær allar og þær öðlast
nýjar hugmyndir og nýjan skilning;
ferskar skoðanir og skýrar reglur
varðandi ályktanir og aðgerðir í dag-
legu lífi sínu.“
Þessi orð eru úr ræðu sem Ern-
estine White, stofnandi ITC samtak-
anna, flutti á fyrsta þingi alþjóðasam-
takanna 1939. Hún hafði gerst ötull
talsmaður þess að konur stofnuðu fé-
lög sem hefðu það markmið að efla
hæfileika þeirra til samskipta og for-
ystu, auka. starfsafköst og styrkja
sjálfstraust þeirra. Eiginmaður Ern-
estine var félagi í Toastmasters
klúbbi, en hugmynd að stofnun sam-
bærilegs félagsskapar kvenna kvikn-
aði hjá nokkrum eiginkonum sem oft
mættu með mönnum sínum á fundi
klúbbsins. Kölluðu þær sig Toast-
mistress eða Málfreyjur og voru al-
þjóðasamtökin nefnd International
Tostmistress Clubs, en var árið 1985
breytt í Internatinonal Training in
Communication, vegna samþykktar
Sameinuðu þjóðanna um jafnrétti. Er
körlum nú heimil innganga í samtök-
in. Um 25 þúsund félagar eru í al-
þjóða samtökunum víða um heim, en
engin félög eru á Norðurlöndunum
nema á íslandi og t.d. eru fleiri félag-
ar í samtökunum á íslandi en á Bret-
landseyjum.
Hér á landi var fyrsta ITC-deildin
stofnuð í Keflavík 1975 fyrir atbeina
deildar sem starfækt var á Keflavíkur-
flugvelli. Félagsskapurinn hefur orð-
ið vinsæll hér á landi og eru nú starf-
andi 25 deildir víða um land, en sam-
kvæmt reglum eru minnst 12 og mest
30 konur í hverri deild.
Til að fræða okkur um starfsemi
ITC fékk Vera Guðrúnu Lilju Norð-
dahl forseta Melkorku, en það er ein
af 10 deildum sem starfandi eru á
höfuðborgarsvæðinu og heldur fundi
í Gerðubergi í Breiðholti.
Guðrún er mjög ánægð með starf
ITC og telur það efla sjálfsþroska
kvenna og mannleg samskipti. Kon-
urnar eru á öllum aldri og engin skil-
yrði eru sett um menntun eða upp-
runa. „Þátttaka í þessu starfi hefur
eflt margar konur og gefið þeim kjark
til að halda áfram að mennta sig eða
sækja fram í atvinnulífinu. Starfið er
vel skipulagt og miðar að því að allir
fái markvissa þjálfun og séu virkir
þátttakendur. Algengt er að konur
séu í félaginu í 5 ár, en sumar stoppa
í 2-3 ár og finnst þá að þær séu búnar
að læra nóg. Margar halda síðan
áfram, fara t.d. í bæjarmála- eða
landsmálapólitík. í Fífu í Kópavogi
eru t.d. konur úr öllum stjórnmála-
flokkum og telja þær sig læra mikið á
því að starfa saman.“
Mikilvægur þáttur í starfinu er að
öðlast þekkingu á fundarsköpum, að
geta tjáð sig, stjórnað öðrum og látið
að stjórn. Við inngöngu vinna félagar
svohljóðandi heit: „Við í ITC heitum
því að afla okkur þjálfunar til forystu
og bæta tjáningu okkar í orði, í þeirri
von að með bættum samskiptum tak-
ist okkur að efla skilning manna á
meðal um víða veröld.“
Heitið tengist beint stefnu samtak-
anna sem er orðuð svohljóðandi:
„Þroski frjálsrar og opinskárrar um-
ræðu án fordóma um nokkurt mál-
efni, hvort sem er stjórnmálalegs,
félagslegs,hagfræðilegs, kynþáttalegs
eða trúarlegs eðlis." Má segja að allt
þetta undirstriki einkunnarorð stofn-
andans, Ernestine White: „Heimur
batnandi fer vegna þeirra sem vilja
það og stíga skref til að svo megi
verða.“
Eitt grundvallaratriði er einnig það
að starfað er á fræðilegum grundvelli
án gróðasjónarmiða og er því t.d.
ekki unnið að góðgerðarstarfsemi í
venjulegum skilningi þess orðs.
„Hver deild ITC heldur fundi
tvisvar í mánuði,“ sagði Guðrún.
„Fundirnir eru fastmótaðir og
byggðir upp á ákveðinn hátt, t.d. hef-
ur hver fundur sitt stef, sem getur
verið málsháttur eða fleyg orð. í upp-
hafi hvers fundar er flutt stutt hvatn-
ing út frá þessu stefi og allir fundir
enda á lokaorðum sem einnig eru
tengd stefi fundarins. Við fáum
stundum utanaðkomandi fyrirlesara
til að fræða okkur um ýmis mál, en
starfið byggist mest á þjálfun okkar
sjálfra í ræðumennsku og fundar-
störfum. Stundum eru haldnar ræðu-
keppnir eða haldnar ræður og flutt
erindi umýmis mál, allteftirþvíhvað
konur eru langt komnar á brautinni.
Á hverjum fundi eru félagsmálin tek-
in fyrir á skipulagðan hátt og vinsælt
atriði hvers fundar er svokölluð
borðtjáning, en þá eiga konur að tjá
sig óundirbúið um eitthvert mál, oft
tengt því sem er ofarlega á baugi í
þjóðfélaginu.
Þjálfunin er byggð á ákveðnu kerfi
serh kemur upphaflega frá höfuð-
stöðvunum en við höfum þýtt og
staðfært fyrir okkur. Kerfið heitir
Accrediation Program (viðurkenn-
inga kerfi) en við köllum það einfald-
lega AP-kerfið. Konurnar ráða sjálfar
hvort þær fara í gegnum kerfið og
þjálfa sig markvisst í öllum þeim
atriðum sem þar koma fram. Flestar
gera það og fá þá svokallaða AP-bók
þar sem hver þáttur þjálfunarinnar er
metinn af svokallaðri matsnefnd.“
Guðrún lagði áherslu á að hæfnis-
mat ætti að vera uppbyggjandi og
fræðandi, en það er gefið í heyranda
hljóði á fundum. „Það er mikilvægt
að gefnar séu ráðleggingar um það
sem miður fer á jákvæðan og örvandi
hátt,“ sagði hún, „og tekið mið af því
hvað flytjandinn er búinn að starfa
lengi. Auðvitað er einnig hrósað fyrir
það sem vel er gert og er það ekki
minna um vert.“
Skipulag ITC er á þann veg að hver
kona situr aðeins eitt ár í embætti í
stjórnum og nefndum, bæði innan
deilda, ráða, landssamtaka og al-
þjóðasamtaka. Stjórnarskipti fara
fram á vorin á sérstökum fundi sem
er léttari í sniðum en vanalega. Þá er
borðað saman og sprellað lítið eitt.
18