Vera - 01.05.1989, Blaðsíða 35

vinnukaupi. Hlutavinnufólk er að lang stærst-
um hluta til konur sem, vegna heimilisað- Ljósmynd: Anna Fjóla
stæðna og vegna j)ess álags sem fylgir vakta-
vinnu, kæra sig ekki um að vinna fullt starf.
Reglubundin yfirvinna þeirra stafar ekki síst af
því að það hefur verið legið í þeim að taka
aukavaktir þegar illa gengur að manna deildir.
I>á er gert ráð fyrir því að yfirvinnan — hinn
vafasami lífgjafi íslensks launafólks — verði
skorin niður af fremsta megni hjá starfsmönn-
um og aðstoðarlæknum. Það vekur þó athygli
í samþykkt stjórnarinnar að yfirlýsingar um
yfirvinnuna verða mildilegri eftir því sem ofar
dregur í valdapýramída spítalans. Þannig segir
að yfirvinna hlutavinnufólks „verði ekki heim-
iluð nema í undantekningatilvikum" og að
„sett verði þak á yfirvinnu starfsmanna". Þegar
kemur að aðstoðarlæknum segir: „draga úr
yfirvinnugreiðslum (hugsanlega setja þak á
yfirvinnu)" en látið er duga hjá sérfræðingum
að fara fram á yfirlit frá yfirlæknum ,,um skil á
vinnutíma lækna“.
Kannski þarna sé fengin enn ein staðfesting-
in á því að þegar kemur að aðhaldsaðgerðum er
oftast ráðist á garðinn þar sem hann er lægstur?
Þá minnkar skreflengd stærstu karlmanna.
-isg.
Til þess að stunda þessa staði reglulega þarf
því talsverð auraráð og því miður má rekja
auðgunarbrot nokkurs hóps unglinga til þeirra.
S.l. vor skapaðist t.d mjög alvarlegt ástand þeg-
ar sýnt var að umfangsmikiö ávísanafals og
fleiri afbrot tengdust knattborðsstofunum bæði
beint og óbeint. Sá staður sem þá var sérstak-
lega til umræðu var „Pool“ á Hverfisgötu 46.
Vegna þessa máls fór útideild unglinga að
venja komur sínar á knattborðsstofurnar og
reyndi að tengjast þeim unglingum sem þar
ráða lögum og lofum. Henni hefur hins vegar
orðið lítið ágengt þar sem þessir tilteknu ungl-
ingar eru í mikilli varnarstöðu og virðast hafa
svo margt að fela. Þetta kemur fram í samantekt
unglingadeildar sem gerð var í tilefni bréfs
Nemendaverndarráðsins. Þar segir jafnframt:
„Nú að undanförnu virðist hafagætt verulegrar
ofbeldishneigðar í þeim hóp sem venur komur
sínar á þessar knattborðsstofur. Hafa unglings-
drengir sem eru fastagestir þar verið staðnir að
grófum ofbeldisverkum". í þessu sambandi er
rétt að leggja áherslu á að slík ofbeldisverk ein-
skorðast ekki við unglingahóp úr Austurbæjar-
skólanum og er skemmst að minnast þess máls
sem kom upp í Árbæjarskóla fyrr í vetur.
Félagsmálaráði og borgarstjórn á að vera full-
kunnugt um alvöru þessara mála en viðbrögð
hafa verið treg. Þannig hafa allar hugmyndir
um að koma upp unglingahúsi í miðbænum
strandað á Sjálfstæðismönnum og að auki
felldu þeir tillögu frá fulltrúa Kvennalistans s.l.
vor, um að hækka aldurstakmarkið úr 14 árum
og upp í 16 að þeim spilasölum sem reknir eru
gegn borgun. Rökin voru þau að þarna væri iðk-
uö íþrótt sem ekki væri rétt að takmarka um of
aðgang að. Undir þetta sjónarmið er hægt að
taka en þó því aðeins þannig, að borgin skapi
þeim unglingum sem áhuga hafa einhverja að-
stöðu til að stunda þessa íþrótt eins og aðrar, en
stuðli ekki að því að hún sé eins dýru verði
keypt og raun ber vitni. Það þarf að koma upp
félagsmiðstöð hið fyrsta fyrir unglingana í
Austurbæjarskólanum og ef þau hafa áhuga á að
spila þar billjard þá er ekkert sem mælir gegn
því. Þvert á móti, með því að gera billjard ódýr-
an og aðgengilegan er kannski hægt að breyta
þeirri skúmaskotamenningu sem skapast hefur
íkringum hann hér á landi. Vilji er allt sem þarf
eða svo vitnað sé í orð starfsmanna unglinga-
deildar: „Það sem við teljum nauðsynlegt af
hálfu félagsmálaráðs og íþrótta- og tómstunda-
ráðs er skýr pólitískur vilji til að leysa þetta mál
og urn það fáist niðurstaða áður en skólastarf
hefst næsta haust."
— »sg.

35