Vera - 01.07.1989, Blaðsíða 10

í mjög erfiðri aðstöðu ef hún ætlar að
meðhöndla þessi mál út frá hlutlægni,
út frá stöðu kvenna og barna í sam-
félaginu.Við viljum auðvitað fá konur
þarna inn en þær þurfa mikinn stuðn-
ing. Það þarf jafnvel að stofna
kvennadeild innan RLR þar sem þær
geta unnið saman.
Á hvern hátt geta kvennahóp-
arnir komið inn í meðferð þess-
ara mála hjá rannsóknarlögregl-
unni?
Við gerum þá kröfu að aldrei fari
fram yfirheyrsla í málum sem þessum
án þess að við vitum af því. Við ger-
um líka kröfu til þess að konur og
börn verði látin vita að þau eigi rétt
til þess að hafa einhvern með sér í
yfirheyrslu sem þau treysta. Þetta er
bara spurning um að RLR setji sér
þetta sem vinnureglu því það er ekk-
ert í lögum sem bannar slíkt. Þetta er
mjög handahófskennt í dag og fer
eftir einstaklingum hjá RLR. Við vilj-
um að þetta sé regla. Þetta er bara
spurning um vilja og að halda öðru
fram er fásinna. Þá viljum við að
yfirheyrsluaðstæðum verði breytt
þegar börn eiga í hlut því þær eru
ekki börnum samboðnar. Það er
ekki hægt að mæla með því að börn
séu kölluð í yfirheyrslur við núver-
andi aðstæður. Það verður að breyta
þessu á þann veg að starfsmaður
barnaverndarnefndar tali við barnið
og upptaka af þeim viðtölum gildi
sem vitnisburðurbarnsins. Það getur
ekki gengið að barn verði að segja
sögu sína upp aftur og aftur.
í fréttatilkynningunni segist þiö,
viö núverandi aöstœöur, ekki
geta hvatt konur til aö kœra kyn-
feröisafbrot. Er þetta ekki dálítiö
stórt og alvarlegt skref aö stíga?
Jú ekki síst þegar þess er gætt að við
höfum hingað til nær undantekn-
ingalaust hvatt þær til þess. Það sem
við erum að segja með þessu er að við
munum hvorki hvetja þær né letja.
Við viljum ekki að konur kæri í
þeirri trú að þær fái viðunandi með-
höndlun í rannsóknarferlinu vegna
þess að hana fá þær ekki við núver-
andi aðstæður. Samstarfið við
lögregluna hefur hingað til gengið
upp og ofan og alltaf verið á hennar
forsendum. Það varsvo dropinn sem
fyllti mælinn þegar eina konan sem
starfaði við þessa deild var flutt úr
henni, og eins það sem rann-
sóknarlögreglan hefur látið frá sér
fara um þessi mál að undanförnu. Við
gáfum þessa yfirlýsingu að vel
athuguðu máli en auðvitað vildum
við svo gjarnan að við þyrftum ekki
að segja þetta.
-isg.
RANGAR
HUGMYNDIR
UM OKKAR STÖRF
í fréttafilkynningu sem Samtök
um kvennaathvarf, ráögjafa-
hópur um nauögunarmál,
barnahópur Kvennaathvarfs og
vinnuhópur gegn sifjaspellum
sendi frá sér, og birt er hér ann-
ars staðar í blaöinu, er hart vegiö
aö Rannsóknarlögreglu ríkisins
(RLR) og ákveðnum spurningum
beint til Boga Nilssonar rann-
sóknarlögreglustjóra. Er hann
sérstaklega spuröur út í þann
skort sem er á kvenlögreglu-
mönnum hjá RLR. Af þessu tilefni
haföi VERA samband viö Boga
og spuröi hann m.a. hvort þaö
vœri rétt aö konur hafi sótt um
störf hjá RLR en ekki fengiö?
Lögreglukona sótti síðast um stöðu
hjá Rannsóknarlögreglu ríkisins í
desembermánuði 1985, eða tæpu ári
áður en ég hóf hér störf, en þá voru
13 umsækjendur um 2 stöður rann-
sóknarlögreglumanna. Hún hlaut
ekki skipun í stöðu, en mér er kunn-
ugt um að henni bauðst að hefja störf
hjá RLR samkvæmt ráðningarsamn-
ingi sem hún hafnaði.
Er það algert skilyröi fyrir því aö
fá stööu í RLR aö viökomandi sé
lögreglumaöur?
Samkvæmt gildandi reglum verða
þeir, sem ráðnir eru til lögreglustarfa,
hvort heldur hjá RLR eða öðrum lög-
regluliðum, að vera á aldrinum 20-30
ára, hafi þeir ekki áður lokið prófi frá
I.ögregluskóla ríkisins. Þeir sem ráðn-
ir eru til starfa án þess að hafa lokið
námi í lögregluskólanum fara síðan í
skólann á vegum viðkomandi lög-
regluembættis.
í fréttatilkynningunni segja fyrr-
nefndir hópar aö eina konan í
hópi 42 rannsóknarlögreglu-
manna — sem þar aö auki hafi
kynnt sér sérstaklega meöferö
kynferöisafbrotamála — hafi
veriö flutt úr kynferöisafbrota-
deild og yfir í þjófnaöardeild. Er
þetta rétt?
Hjá RLR eru ekki til deildir sem hafa
þessi heiti. Rannsóknardeildir eru
fjórar, 1., 2., 3. og 4. deild og í 1.
deild eru m.a. rannsökuð ofbeldis-
brot af ýmsu tagi s.s. manndráp, al-
varlegar líkamsárásir og kynferðis-
afbrot. í 3- deild eru m.a. til meðferð-
ar þjófnaðir og falsanir svo og barna-
verndar- og unglingamál. Sú kona,
sem um ræðir, hefur lengst af starfað
í 3. deild, en færðist í 1. deild fyrir
2 árum á sama tíma og kynferðisaf-
brotamál voru færð úr 3- deiid í þá
l. Taldi ég rétt á þeim tíma að hún
væri í þeirri deild vegna þessara
sakarefna, en nú tel ég hins vegar að
starfskraftar hennar nýtist betur í 3-
deild. Ég vil taka fram, að hún verð-
ur tilkvödd í kynferðisafbrotamál
óski fórnarlamb eftir því að kona
yfirheyri það. Þá má geta þess að
kona kemur til starfa hjá okkur í
júlímánuði. Hún hefur lokið fyrri
hluta Lögregluskólans og er starfandi
lögreglukona. Henni hefur enn ekki
verið skipað í deild, en enginn rann-
sóknarlögreglumaður er ráðinn til
starfa í tiltekinni deild og má hann
því búast við að vera færður til á
milli deilda.
Ég hef heyrt því fleygt aö sú
lögreglukona sem flutt var til í
starfi hafi veriö talin of áhuga-
söm um þennan tiltekna mála-
flokk þ.e. kynferöisafbrot. Er
eitthvaö til í því?
Ég hef ekki heyrt þetta fyrr. En það
er af og frá að sú hafi verið ástæðan.
Þessi kona hefur sýnt þessum
málaflokki mikinn áhuga og
m. a. haft ákveöin tengsl viö þá
hópa sem starfa aó þessum
málum. Getur veriö aö þau
tengsl hafi spillt fyrir henni?
Ég er þeirrar skoðunar — og það gild-
ir almennt um störf í rannsóknar-
lögreglunni — að menn ættu
10