Vera - 01.07.1989, Blaðsíða 24

mjög mikið og basla og eiga svo ekk-
ert afgangs í eitt eða neitt.
Á þessum árum var mikið rætt um
kommúnur. Svona sambýli sem marg-
ir bjuggu í og skiptu með sér verkum
o.fl. Ég hafði þá prófað hippakomm-
únu og séð hverslags samfélag það
var og hafði lítinn áhuga á því. Þar
ríkti algjört anarkí og í anarkíi er
æfinlega sterk stjórn og stíft vald. Það
er það vald sem enginn viðurkennir
að sé til. Þá er það hinn sterkasti sem
ræður. Ég var eiginlega búin að gera
upp hug minn gagnvart svona
kommúnuhugmyndum, en eftir að
hafa baslað í ein tvö ár í kjarnafjöl-
skylduformi fannst mér tími til
kominn að prófa eitthvað nýtt. Við
hjónin vorum síblönk og höfðum
ekki fjölskyldur sem gátu stutt við
bakið á okkur. Það var meira af þann-
ig ástæðum sem við ákváðum að taka
okkur saman kunningjarnir og fara að
búa saman. Þetta var meira svona af
hagkvæmis ástæðum heldur en af
einhverri hugsjón. Það varð engin
grúppudýnamík, engir stórir fundir
og ekkert sameiginlegt kynlíf. Samt
var fólk með mismunandi hugmynd-
ir um hvað það vildi leggja í þetta.
Við bjuggum í þessu sambýli í rúmt
ár. Á þessum tíma var öll vinstri
hreyfingin að tvístrast í hinar ýmsu
smáu grúppur og sambýlið tvístraðist
líka í allar þær grúppur sem til voru.
Þetta var samt sem áður mjög
skemmtileg reynsla og skemmtilegur
tími og ég lærði heiimikið af þessari
Á fullu í pólitíkinni.
„Annars vegar
þá átti maöur
að verða eitt-
hvað svo ó-
skaplega mikið
en hins vegar
þá mátti maður
ekki svíkja upp-
runa sinn. Það
er eiginlega
sama hvar
maður stendur í
þessari baráttu,
maður hlýtur
alltaf að tapa ”
reynslu. Þó voru þetta lokin á svona
hugmyndum fyrir mig. Sambýlið og
þessi ár sem ég var í póltík urðu til
þess að maður fór að hugsa um
muninn á formlegu skipulagi og
raunverulegu skipulagi og formlegu
lýðræði og raunverulegu lýðræði.
Það er ljóst að uppeldið hefur
mikið að segja um það hvernig lífið
þróast hjá manni. Ég er alin upp við
að það sé gott að vera neðarlega í
þjóðfélagsstiganum og það sé af hinu
góða að þjást og hafa það dálítið erf-
itt en tortryggilegt að hafa góð laun
og mikinn frítíma. Ég er ekki að
segja að ég sé hrifin af „uppahug-
sjónum” en það má kannski eitthvað
á milli vera. Allt þetta hefur haft mikil
áhrif á mig og mitt lífshlaup. Mig
langaði líka til þess að eignast fleiri
börn. Svo fæddust þau tvö á sama
árinu en eru þó ekki tvíburar. Það var
kannski einum of mikið af því góða
því að á sama tírna vorum við að
reyna að kaupa íbúð. Þetta fór að vísu
allt saman yfirum, við seldum þessa
íbúð og höfum svo undanfarin ár
verið að kaupa íbúð í verkamanna-
bústað sem ég bý í núna.
Fyrir nokkrum árum ákvað ég svo
að fara að læra eitthvað meira og
valdi hjúkrun. Þá hafði ég uppgötvað
að ég gat unnið svona störf og það
var mjög dýrmætt fyrir mig. Einnig
fannst mér mjög gefandi að vera í
svona umönnunarstörfum. Ég hélt
raunar að ég væri að fara út í betur
launað starf en raun bar vitni, en ég
er ánægð með sjálft starfið. Ég hafði
gert mér einhverjar vonir um bjartari
framtíð þegar ég yrði búin að ljúka
þessu námi. Ég held líka að ég hafi
verið svo barnaleg að halda að ég
gæti séð fyrir fjölskyldunni. Ég lauk
námi árið 1984 á hinum mestu kjara-
skerðingartímum sem orðið hafa á
seinustu áratugum svo það fór lítið
fyrir því. Maðurinn minn fór svo í
Myndlistaskólann og við eignuðumst
fjórða barnið. Hjónabandið endaði
svo með skilnaði sem nú er að ganga
yfir. Kannski gaf það sig mest undan
öllum þessum kröfum sem var of erf-
itt að samræma og svo auðvitað út af
fleiri atriðum sem komu upp. Það er
vafalaust alveg rétt sem okkar kyn-
slóð var að pæla í hér á árum áður,
að kjarnafjölskyldan er fyrirbæri sem
ekki mun endast í því formi sem tíðk-
ast í dag. Hún var ekki til í þessu
formi og enn ósennilegra að hún
verði það áfram, allra síst þegar
maður sér hve miklar breytingar eru
að verða og hversu hratt þær gerast.
Rannsóknir sýna að nú endar víst
þriðja hvert hjónaband með skilnaði,
sem er tiltölulega hátt hlutfall, enda
vinnum við mjög mikið og lifum
mjög hratt hér á íslandi.
Þannig hefur nú farið fyrir öllum
þessum æskuhugsjónum. Maður hef-
ur fengið að hafa mikið fyrir lífinu og
kannski lært meira af þvt heldur en
af öllu hinu sem maður ætlaði að
gera. Hver veit?
Sigrún Hjartardóttir.
FERÐALANGAR
Á SNÆFELLSNESI
Njótið hvíldar og endurnærist í
heilsusamlegu ölkelduvatni í
útilauginni á Lýsuhóli.
Opið: 2-7 virka daga.
2-10 um helgar.
LÝSUHÓLL
Staöarsveit Snæfellsnesi, sími 93-56730
og 93-56729.
(Aöeins 10 mínútna akstur frá Hótel Búöum).
Stærsta
lampaverslun
landsins
Egilsgötu 3, sími 18022
Bíldshöföa 16, sími 671820
RAFBÚÐ
DOMUS MEDICA EGI
Nú einnig aö
Bíldshöföa 16.
24