Vera - 01.07.1989, Blaðsíða 37

KONNUN A STORFUM
OG AÐBÚNAÐI
KVENNA
LAG LAUN OG
LÍTIL HLUNNINDI
Jafnréttisnefnd Reykjavíkurborgar kynnti í lok
mars niðurstöður úr könnun sem hún lét gera á
störfum og aðbúnaði kvenna hjá Reykjavfkur-
borg. Niðurstöðurnar staðfesta þá mynd sem
oft áður hefur verið dregin upp: Mikill meiri-
hluti kvenna er óánægður með launakjör sín,
hlunnindi í starfi eru lítil og rýr og ábyrgð á
börnum og heimili er konum fjötur um fót á
vinnumarkaði.
Engu að síður er ýmislegt sem vekur athygli
s.s. að ekki ein einasta kona valdi starf hjá
Reykjavíkurborg vegna launanna og flestar
töldu launakjör sín verri en launakjör annarra
við sambærileg störf. Þá er athyglisvert að tvær
kvennastéttir virðast almennt óánægðari en
aðrar og það eru sjúkraliðar og konur sem
starfa á félagssvæði Framsóknar. Báðir þessir
hópar kvarta undan slæmum samskiptum við
yfirmenn og starfsanda á vinnustöðum. í svör-
um Framsóknarkvenna kemur lfka glögglega
fram gremja gagnvart stéttarfélaginu sem að
mati margra þeirra vinnur ekki það verk sem
þær ætla því.
Eins og fyrr sagði er almenn óánægja með
launakjörin en 60% kvenna í fullu starfi hjá
Reykjavíkurborg höfðu dagvinnulaun á bilinu
35—50 þúsund krónur á mánuði þegar könn-
unin var gerð í febrúar á síðasta ári. Aðeins 8%
kvennahöfðu launyfir 65 þúsund krónum. Um
76% kvenna vinna einhverja yfirvinnu í hverj-
um mánuði en flestar þeirra eða 61.2% hafa yf-
irvinnulaun undir 10 þúsundum á mánuði.
í ljósi þessa þarf ekki að koma á óvart að þeg-
ar konur voru spurðar hvaða breytingar á ytri
aðstæðum þær teldu mikilvægastar þá settu um
5 5 % kvennanna betri laun í fyrsta sætið. í öðru
sæti varð samfelldur skóladagur og í því þriðja
jafnari ábyrgð á heimilum. Til samanburðar má
geta þess að karlar í hefðbundnum kvenna-
störfum — sem var einn þeirra hópa sem könn-
unin náði til — gáfu jafnari ábyrgð ekkert at-
kvæði og sama er að segja um samfelldan skóla-
dag þrátt fyrir þá staðreynd að þeir áttu flestir
börn á grunnskólaaldri.
Þegar spurt var um mikilvægar breytingar í
tengslum við vinnu voru launin áfram efst á
óskalistanum (71.2%) en fast á eftir fylgdu
menntunarmálin og þar á eftir aukin áhrif á
ákvörðunartöku. Það fer nokkuð eftir starfs-
hópum á hvað konur leggja mesta áherslu og
sem dæmi má nefna að sjúkraliðar og hjúkrun-
arfræðingar leggja mikla áherslu á bætta
fræðslu, konur í Framsókn og Sókn á betri að-
búnað en hálaunakonur á aukin áhrif á ákvarð-
anatöku.
f könnuninni var spurt hvort konur hefðu
orðið fyrir kynferðislegri áreitni á vinnustað og
var spurningin ekki sérstaklega bundin núver-
andi vinnustað. Tæp 13% kvennanna töldu að
þær hefðu orðið fyrir slfkri áreitni og voru þær
konur sem svöruðu spurningunni játandi flest-
ar í hópi háskólakvenna (21.7%), kvenna innan
Framsóknar (21.2%) og hálaunakvenna (20%).
Enginn karl taldi sig hafa orðið fyrir kynferðis-
legri áreitni og aðeins 2.6% kvenna í skrifstofu-
störfum.
Athygli vekur að Borgarspítalinn sker sig
nokkuð úr í könnuninni og greinileg óánægja
er þar meðal allra starfsstétta, sérstaklega með
samskipti á vinnustað. Staðreynd sem Borgar-
spítalamenn mættu hafa í huga þegar þeir skera
niður launakostnað spítalans sem hittir konur
harðast fyrir.
— isg.
narsdóttir.
KIDDY
ÖRY GGISHJÁLMAR
FISLÉTTIR, VIÐURKENNDIR
AF UMFERÐARRÁÐI
>
ALLT FYRIR BÖRNIN
KLAPPARSTÍG 27
SÍMI: 91-19910