Vera - 01.07.1989, Blaðsíða 13

málanna. Ég get þó sagt það fyrir mig
að þegar ég hef verið að rannsaka
brot gegn börnum, þá hefur starfsfólk
Félagsmálastofnunar verið mér mjög
velviljað og notað flest tækifæri til að
miðla mér af reynslu sinni og
þekkingu.
Mér hefur skilist aö þiö hafiö
einhverjar leiðbeiningar um
meöferö þessara móla?
Leiðbeiningar! Þær eru bara eins og
tossalisti.
Þó aö þú hœttir nú í 1. deild þá
ert þú áfram í RLR. Er hugsanlegt
aö hœgt sé aö leita til þín meö
kynferöisafbrot ef kona óskar
sérstaklega eftir því aö vera
yfirheyrð af konu?
Eg starfa núna í lang erilsömustu
deild rannsóknarlögreglunnar og ég
get ekki hlaupið úr þeim málum þó
ósk berist frá 1. deild. Eini aðgang-
urinn sem þeir hafa að mér er þegar
ég er á bakvakt en þá tekur maður
náttúrlega öll mál sem berast. En ég
er bara á bakvakt 2 kvöld í mánuði
og áttundu hverja helgi þannig að
lfkurnar á því að kona sé á bakvakt
eru afskaplega litlar. Ég er ekki í RLR
á öðrum kjörum eða skilyrðum en
aðrir og ætla mér að vera í fríi þegar
ég er í fríi.
Þaö viröast einhverjir vankantar
á því aö fá konur til starfa hjá
RLR. Sérö þú einhverja lausn á
því?
Dóra Hlín Ingólfsdóttlr,
rannsóknarlögreglu-
kona. Ljósmynd:
Anna Fjóla Gísladóttir.
Ef það væri farið markvisst í að fá
konur í þessi störf þá held ég að það
væri auðvelt. Það hafa mjög margar
hæfar konur hætt í almennu lög-
reglunni en ekkert verið reynt að fá
þær til starfa í RLR. Það eru 30
starfandi lögreglukonur á landinu í
dag og ég hef ekki trú á öðru en að
það væri hægt að fá margar þeirra til
starfa hjá RLR. Það er ekkert sem
vantar nema viljann til að hafa þarna
rniklu fleiri konur og skilninginn á því
að þörf sé fyrir þær. Að auki má
segja að það gæti ákveðinnar tor-
tryggni hjá RLR gagnvart konum sem
eru með mótaðar skoðanir og afstöðu
til hlutanna. Það sama gildir ekki um
karla.
13