Akranes - 01.07.1958, Síða 5

T hor T hors fastafulltrúi
Islands hjá SameinuZu
þjóSunum, flytur rœtiu á
Allsherjarþinginu. —
Eitt af verkefnuin öryggisráðsins er að
mæla með upptöku nýrra meðlima í Sam-
einuðu þjóðimar, og hefur ráðið úrslita-
vald í þessu máli. Hefur neitunarvaldið
verið herfilega misnotað á þessum vett-
vangi. 1 tæpan áratug beittu Rússar þvi
viðstöðulaust gegn samanlögðum atkvæð-
um annarra meðlima ráðsins til að koma
í veg fyrir upptöku um tuttugu nýrra með-
lima. Það var ekki fyrr em á Allsherjar-
þinginu haustið 1955 að þetta mál var að
nokkru leyst fyrir tilstilli Indverja.
Alls hefur neitunarvaldinu verið beitt
yfir áttatíu sinnum til þessa, í langflestum
tilfellum af Rússum, en eiimig af hinum
„stórveldunum“, að Randaríkjamönnum
imdanskildum.
Einsog kimnugt er hefur lengi staðið
um það styrr, hvort kínverska „alþýðu-
stjórnin“ ætti að fá sæti á Allsherjarþing-
inu. Þetta heyrir ekki undir neitunarvald-
ið, þareð Kína er jú þegar meðlimur Sam-
einuðu þjóðanna og meira að segja eitt af
„stórveldunum“. Spumingin er hver eigi
að si+ja í sæti Kína. Það virðist tiltölulega
einfalt mál að ganga úr skugga um það,
að Peking-stjómin hefur farið með völd
í Kina undanfarinn áratug og á þvi að
sjálfsögðu að fara með atkvæði Kinverja
hjá Sameinuðu þjóðunum. Þetta hefur
líka verið sjónarmið Norðurlanda, Sovét-
rikjanna og flestra ríkja Asíu og Af-
ríku. Hinsvegar hafa Randaríkin ekki
viljað viðurkenna þá augljósu staðreynd,
að þjóðemissinnar hafa misst völdin í
Kína. Randaríkjamenn hafa af eðlilegtun
ástæðum ekki viljað leggja út í rökræður
um málið, og hefur það þvi verið venja
þeirra í byrjun Allsherjarþings að bera
fram tillögu um, að „spumingin um sæti
AKRANES
141