Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1883, Blaðsíða 68

.Tuniores, líkt og Maí á að hafa verið nefndur eptir Majores.
Juniores (hinir yngri) vóru þeir menn kallaðir með Eómverjuin,
sem skyldir vóru til herþjónustu á sjó eða landi, en það voru
menn frá því 17 ára og þangað til sex um fertugt. Aðrir haldai
að mánuðurinn sje kallaður eptir gyðjunni Juno, sem var systir
Júpíters og kona hans, og enn aðrir að hann dragi beiti sitt »1
hinum nafnfrægu frelsis-og lýðvaldsmanni Junius Brutus, seW
stökkti burt hinum síðasta ííonungi Eómveija, Tarkviníus dranib-
láta (superbus), en það var einmitt á þessum hluta ársins
509 f. Kr. — í júnímánuði hjeldu Eómverjar nokkra hátíðisdaga
guði sínum Mercurius, sem var verzlunarguð þeirra og jafnfrann
sendiboði, líkt og Hermóður hinn hvati hjer á Norðurlöndunn
Við Mercurius kenndu og Eómverjar þann vikudaginn, sem VJ®r
nú köllurn mið.vikudag, en áður hjet Óðinsdagur, þangað til J0I)
byskup helgi Ög'mundarson f)ekk breytt sumum af daganöfnon-
um snemma á 12. öld.
Pardagar eru vanalega í þessum mánuði, því þeir eru
ævinlega fjórir fyrstu dagarnir í 7. viku sumars. Snorri Sturluson
telur svo í Eddu, að þá byqi sumar og haldist tiljafndægris, 0)1
haust telur liann þaðan frá og til þess er sól sezt í eyktarstao,
þá vetur til jafndægris og vor þaðan frá til fardaga. J)á fiyfj11
bændur búferlum og eiga að vera alfluttir efsta fardag. pett®
rná meðal annars sjá á Glúmu, því ekki tjáði Glúmi að sitjn.
lengur á Jrverá en til hins efsta fardags; þá var Einar Eyjólfsson,
sem átti að taka við eptir hann, einn orðinn húsbóndi og yfir"
ráðandi jarðarinnar að rjettum lögum.
1. júní er helgaður Nicomedes nokkrum, rómverskum
manni. Jrað er sagt um hann, að hann hafi gefið Petrónefi0
hinni helgu (sjá 31. mar) kvöldmáltíðarsakramentið, áður en hún
ljezt, og jarðað síðan lík hennar. þetta kom til eyrna Flaccus>
eðalmanni, sem beðið hafði Petrónellu, og varð hann þessu svo
reiður, að hann ljet draga Nicomedes fyrir sig og vildi kúg°
hann til blóta. þegar það tókst ekki, var Nicomedes laniin11
blýkleppum til bana og líkinu sökkt í ána Trfur. þaðan náðu
vinir hans því seinna, og var það þá grafið á virðulegan hátt.
5. júní er helgaður Bonifacius, sem kallaður er postulj
þýzkalands. Hann hjet Winfrid upphaflega og var fæddur a
Englandi hjer um bil G80. þegar á unga aldri varð hann munkuf
af Benediktsreglu og ábóti var hann orðinn árið 716, þegar lionunr
fyrst datt í hug að reyna að kristna Frísa og þjóðverja, sem
unr þær mundir vóru allir heiðnir. í fyrstunni gekk honum þetta
mjög stirt, enda þótt hann hefði góðan styrk af páfanum, senr
þá var, Gregor öðrum. Smámsaman tókst honum að snúanrörg'
um til kristinnar trúar og stofna söfnuði hingað og þangaðí
páfi gerði hann að byskupi 723 og níu árum síðar að erkibyskup1
alls þýzkalands. þá hafði hann kristnað mestan þorra þjóðveija
og árið 754 hafði hann komið kristni þar algjörlega á fastan fót.
þetta ár fór hann til Fríslands að boða þar trú að nýju, en það
tókst ekki betur en svo, að Frísar rjeðust eitt sinn á hann a°
óvörum og drápu hann og alla hans menn, eitthvað 50 að tölu,
(«-»)