Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1935, Qupperneq 33

okkar. t raun og veru skildi haun enga útlendinga
og eg pori ekki að þvertaka fyrir pað, að hann haö
ekki talið Skotland, írland og Wales til útlanda. . . .
Hann brast þá þekkingu á útlöndum, það ímyndunar-
afl, það andlega víðfeðmi, þá dirfsku, sem nálgast
fifldirfsku, sem hið óendanlega erfiða starf hans
heimtaði«. Eg nefni þessi nýju ummæli Lloyd George,
birt eftir dauða Greys, til þess að sýna skoðun eins
félaga hans á honum og það hversu óákveðið það
er enn, hver staða hans verður í sögunni og hver
dómur verður um hann felldur. Ummæli Lloyd
George eru einhliða, þó að það megi til sanns vegar
færa, að Grey hafi ekki verið áhlaupamaður eða full-
ur af þeim eldmóði, sem mest heflr múg-áhrifin á
örlögstundum þjóðanna, eins og i þrengingum heims-
styrjaldarinnar. Aðrar heimildir eru einnig til fyrir
því, að Grey vildi í einlægni komast hjá ófriði 1914
og lagði sig í líma til þess að sporna við honum
og tók það svo nærri sér, að við lá að heilsa hans
bilaði. »SannIeikurinn um Grey lávarð er eftirtektar-
verður og lærdómsríkur«, segir i enskri bók um hann
og fleiri samtímamenn hans (The Mirrors of Down-
ing Street), »hann er heiðarlegur og hispurslaus
maður, dulrænn í eðli sínu, en mjög skyldurækinn,
rökvis og að vissu leyti liugrakkur, en hann vantar
næstum þvi alveg þann eiginleika að vera viss i
sinni sök, en það er eitt af sterkustu öflum af-
burðamannsins. Hann hefir mörg einkenni mikil-
mennisins, en ekkert af eldmóði þess. í sjón er
hann svipaður rómverskum senator á blómatímum
keisaraveldisins. . . Menn bera virðingu fyrir hon-
um, en fara sínar eigingötur. Peir hlusta á hann,
en hafa sín eigin ráð. Hann hefir áhrif á fjölda, en
ekki einstaklinga«.
Pað er mjög sennilegt að enn eigi menn lengi
eftir að deila um stjórnmála-afskipti Grey’s. En hann
var þó merkilegur og mikilhæfur fulltrúi þeirrar
(29)