Ársrit Nemendasambands Laugaskóla - 01.01.1933, Side 27

25
yfirlýsingu gerði hann í Askov, en tók það fram að
þetta ætti ekki sérstaklega við Askovskóla, heldur lýð-
háskólanemendur yfirleitt. — Schröder var persónu-
lega mikið við heiðafélagið riöinn, og átti sæti í stjórn
þess eftir að Dalgas dó. Ég nefni hér heiðafélagið
sérstaklega, af því að það var stórfellt ræktunarfyrir-
tæki, og þurfti sérstaklega á áhugasömum l'ram-
kvæmdamönnum að halda, sem hugsuðu lengra en til
næsta máls. En þótt Dalgas hefði það sérstaklega í
huga þegar hann gerði sína yfirlýsingu, hefur húu þó
átt víðar við.
Þegar fram liðu stundir fóru skólarnir að leggja
hug á að ná til fleiri stétta, helzt til allra æskumanna
landsins. Búfræði, í smáum stíl að vísu, var kennd
við lýðháskólana í byrjun. Þegar búnaðarskólunum
fjölgaði, féll sú kennsla niður. En þá var farið að taka
upp annað sérnám.
Brautryðjendur skólanna skoðuðu fyrirlestrana sem
aðalþátt starfseminnar. En af því að ekki var hægt aö
hlýða á fyrirlestra allan daginn, varð að nota tímana
á milli fyrirlestranna á einhvern hátt, og voru þeir þá
notaðir til fræðslu í almennum námsgreinum. Til Val-
lekilde kom haustið 1868 nýr kennari, Bentsen að
nafni. Hann hafði upphaflega verið trésmiður, og
mjög fær í sinni grein. Hann átti að kenna nemendun-
um í þessum svokölluðu »aukatímum«. Meðal nemend-
anna voru þá nokkrir handiðnaðarmenn, þótt allur
þorrinn væri af bændastétt. Nokkrum sinnum kom það
fyrir að einhver þessara nemenda sneri sér til Bent-
sens um aðstoð til að gera uppdrátt af húsi eða öðru,
sem að handiðn þeirra laut. Og að lokum fór svo, að
hann sat á hverju kvöldi hjá þessum ungu iðnaðar-
mönnum og leiðbeindi þeim i dráttlist. — Þetta varð