Ársrit Nemendasambands Laugaskóla - 01.01.1933, Qupperneq 29

27
Voru þá haldnir þrír fyrirlestrar hvern dag, og á
kvöldin skemmt meö söng og upplestri. Var þetta hin
mesta hátíð fyrir nágrennið, en auk þess drjúgur
tekjustofn fyrir skólana, því aðgangur var seldur,
og mótin mjög fjölsótt. — Starfsemi kennaranna var
því ekki bundin við þann skóla einan, sem þeir voj u
starfsmenn við, því að þeir, sem náðu áliti sem fyrir-
lesarar, voru á þönum um allt land, einkum milli þess-
ai-a móta.
En auk þess eru svo að segja í hverri sveit félög,
sem gangast fyrir því, að fyrirlestrar séu fluttir í
samkomuhúsum sveitanna, og stendur sú starfsemi í
nánu sambandi við skólana, meðal annars vegna þess,
að það eru einkum lýðháskólamenn, sem þá fyrirlestra
flytja, þótt fleiri menn að sjálfsögðu komí þar til
greina. Á þann hátt ná skólarnir einnig til i'jölda fólks
á öllum aldri, sem ekki hefur stundað nám við neinn
þeirra.
Þá er það líka mjög títt aö kennarar heimsóttu aðra
skóla meðan kennslutíminn stóð yfir, og fluttu fyrir-
lestra fyrir nemendum. Líka voru aðrir fyrirlesarar
til þess fengnir, ef kostur var á mönnum, sem ávinn-
ingur þótti að fá. Voru þeir fyrirlestrar oft opinberir.
Þannig kom L. P. Larsen trúboði frá Indlandi til
Askov sumarið 1927, og flutti í skólanum tvo fyrir-
lestra um indverskt þjóðlíf. Sótti þá fyrirlestra fjöldi
fólks úr þorpinu og næsta nágrenni þess.
Fólkið skildi fullkomlega þá þýðingu, sem skólarnir
höfðu fyrir nágrennið. Og það fylgi, sem stefnan
þannig hlaut meðal almennings, gerði oft mönnum,
sem álitlegir þóttu til að halda uppi slíkum skóla,
mögulegt að koma honum upp, þótt þeir væru sjálfir
eignalausir. Þannig gengu ýmsir menn í grennd við
Hróarskeldu í ábyrgð fyrir lánum þeim, sem Thomas