Ársrit Nemendasambands Laugaskóla - 01.01.1933, Blaðsíða 40

38
lengur raunhæf kenning og samrýmist ekki skynsemi
manna. Sorgin, þjáningin er ekki fylling alls lífs.
Kirkjan heldur fram úreltri lífsskoðun, hún fylgist
ekki með tímanum. Þess vegna hrörnar hún. Það, sem
fylgist ekki með, lifir ekki með, og sá, sem lifir ekki,
á engan rétt til lífsins. Sá, sem ekki hefur máttinn,
hefur ekki heldur réttinn. Það þýðir ekkert að tala um
ranglæti, því að afl þess, sem ræður, er um leið réttur
hvers tíma. Hver og einn verður að lifa með til þess
að eignast sæti við lífsins borð, verður að reynast
sterkur, starfandi maður.
En er þetta í sambandi við íþróttir? Já, víst er
þetta í sambandi við íþróttir. íþróttirnar gera mann-
inn sterkari og starfhæfari í lífsbaráttunni. Hvar,
sem litið er, mætir auganu allsstaðar það sama, bar-
átta og aftur barátta. Frá því, er sögur hófust, hafa
allar lifandi verur átt í stríði bæði innbyrðis og út á
við. Fénaðurinn í högunum berst um gróðursælasta
blettinn og tryggasta skjólið, og mennirnir berjast um
beztu stöðuna og hæstu metorðin. Hvað, sem rætt er
um frið og eindrægni, sátt og samlyndi, og hvort, sem
hætt verður að berjast með eiturgasi og vígvélum eða
ekki, þá verður baráttan söm, áköf og óstöðvandi.
Lífið er barátta, og baráttan er framsókn til nýrra
viðfangsefna og verðmæta. Vel sé þeim, sem er í þrótti
og hefur dug til að neyta hans.
Ef litið er á sögu þjóðanna, þá kemur í ljós, að saga
íþróttanna stendur í nánu sambandi við sögu menn-
ingarinnar. Vakandi íþróttalíf samfara ómenningu
þekkist ekki frekar en þaö gagnstæða. Má nefna til
blómaöld Grikkja, þar sem vísindi, listir og íþróttir
héldust í hendur og sköpuðu heilli og sterkari menn,
heldur en nokkur önnur þjóð hefur haft á að skipa.
Einnig má nefna blómaöld íslendinga, þegar fslend-