Jólagjöfin - 24.12.1920, Page 46

Jólagjöfin - 24.12.1920, Page 46
44 Jólagjöfin Eg sá, aíS frúin roönaSi. „Þú veröur auSvitaö meS. Þú hefir ekki nema gott af því aS kynnast ungu stúlkunum hérna í kaupstaSnum. Hver veit nema einhver þeirra verSi konan þin áSur en lýkur.“ „Eg veit ekki. ÞaS fer nú vel um mig hérna,“ svaraSi eg. „En ef þú vilt, þá er sjálf sagt aS eg verSi meS.“ „Já, þetta líkar mér. Þger eru sumar ekki svo ósnotrar, og þaS er best fyrir okkur aS vita hvernig þær taka sig út í jólaskrautinu. Þær kunna aS búa sig stúlkurnar hérna. ÞaS mátt þú reiSa þig á“. Frúin var naumast horfin út úr dyrunum, þegar maSur hennar sneri sér aS mér, og sagSi hlæjandi: „HeyrSu! Á eg aS segja þér eitt. Eg fékk konuna mina í jólaleik". „Iívernig fórstu aS því?“ spurSi eg forvitinn. „ÞaS var seinasta veturinn, sem eg var í latínuskólanum“, sagSi sýslumaSur og kveikti sér í 'nýjum vindli. „SkólabróSir minn einn, sem var prestsson úr sveit, bau5 mér heim til sin í jólaleyfinu. Eg var feginn aS lyfta mér eitt- hvaS upp og hrista af mér bæjarrykiS, svo eg tók boSinu meS þökkum. ViS komum heim á Þorláksmessukvöld. ViStökurnar voru hinar bestu, sem viS fengum hjá prestinum. Séra Jón — svo hét presturinn — var aldraSur og var búinn aS missa konu sina fyrir skömmu. Tvö börn átti hann, pilt þann, sem var skólabróSir minn og dóttur, sem Helga hét, og stóS hún fyrir búinu meS föSur sínum. ASfangadaginn bar ekkert til tíSinda. Allir voru í óSa önn aS búa alt undir jólin. ViS skólabræSurnir notuSum daginn til aS renna okkur á skíSum, því skiSafæri var hiS besta og nógar brekkur í kringum bæinn á StaS. Eg haíSi enn aS eins séS Helgu í svip og ekki getaS virt hana neitt fyrir mér, en þó hafSi eg tekiS eftir því, aS hún var mjög falleg stúlka. En um kvöldiS, meSan presturinn var aS lesa húslesturinn, gafst mér gott tækifæri aS virSa hana fyrir mér, því þá sat hún gegnt mér og sneri vanganum aö mér. Eg þurfti ekki aS horfa léngi á hana til þess aS finna þaS, aS húri var meS þeim fallegustu stúlkum, sem eg hafSi séS. Hörundsliturinn var bjartur og litirnir skiftu sér vel, sem
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Jólagjöfin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Jólagjöfin
https://timarit.is/publication/872

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.