Freyr - 01.12.1948, Blaðsíða 32

370
FREYR
Því miður gefst mér ekki færi á að koma
þangað up, því að við göngum niður með
ánni Reuss, þar sem hún fellur gegnum
„Djöflahliðið“, förum niður til Göschenen,
þar sem St. Gotthard neðanjarðarbrautin
liggur inn í fjöllin. Á þessum vegarspotta
lækkar landið um 315 metra, svo að ekki
liðast áin róleg þar fram, en á báðar hlið-
ar gnæfa snarbrött og víða klettótt fjöllin.
Nafnið „Djöflahlið“ er dregið af umhverf-
inu.
★
Við tökum járnbrautarlest til baka. Járn-
brautin liggur að mestu í jörð.
Áður höfum við tryggt okkur herbergi í
Andermatt. Pastor Rönn, sá góði ferðamað-
ur, segir, að við skulum ekki fara í gistihús-
in, það sé of dýrt. Við þurfum heldur ekki
lengi að ganga, þar til við sjáum hús, sem
á stendur „Herbergi". Húsmóðirin stendur
í anddyrinu og strýkur lín sitt, og herbergi
eru þar fyrir okkur öll. Við erum komin inn
á svissneskt heimili.
Frúin talar sæmilega þýzku, enda erum
við nú í þeim hluta Sviss, þar sem þýzka er
töluð, þó að mállýzka sé. Við röbbum því
við hana, þ. e. a. s. Danirnir, ég er nokkru
betri að skilja en tala.
Og hún kannast við ísland. Veit, að þar
eru jöklar, eldfjöll og heitir hverir. Mestan
áhuga virðist hún hafa fyrir hverunum.
Þetta er meira en ég gat búizt við, sveita-
konan vissi a. m. k. meira en landamæra-
verðirnir við landamæri Frakklands og
Sviss. Þeir ætluðu aldrei að vilja stimpla
vegabréfið mitt, stögluðu aðeins ísland, ís-
land.
Morguninn eftir drekkum við ósvikna
Alpa-mjólk. Hún er góð, smérar áreiðan-
lega vel þarna uppfrá. Annars hafði ég
gaman af, að Svisslendingarnir gerðu mun
/ hlíðinni hjá Andermait getur að líta stalla og syllur, jafnvel upp undir fjallsbrún. Allt er það af manna-
höndum a:ört. Gilið í baksýn er „Djöflahliðið.“ I gegnum það liggur vegurinn frá Andermatt.