Dagblaðið Vísir - DV - 13.08.2005, Síða 29

DV Helgarblað
LAUGARDAGUR 13. ÁGÚST2005 29
„Ég elska flóamarkaði og leita þá
uppi hvert sem ég fer,“ segir Elma
Lísa Gunnarsdóttir leikkona sem
hefur staðið fyrir ekta flóamarkaði í
bakgarði skemmtistaðarins Sirkuss
allar helgar í sumar. Elma og Arna
vinkona hennar vildu gera meira en
selja notuð föt og hafa því einnig
staðið fyrir ailskyns uppákomum.
Um síðustu helgi vakti tískusýn-
ing á þeirra vegum mikla athygli
enda áhugaverðar ög öðruvísi fyrir-
sætur þar á ferð. „Já, þetta var ótrú-
iega gaman," segir Elma Lísa hress í
bragði en sjónvarpsstjarnan Gísli
Marteinn Baldursson var á meðai
þeirra sem sýndi fötin. „Gísli Mart-
einn hafði kíkt við hjá okkur og var
meira en tif í að taka þátt enda alltaf
svo hress og kátur. Hljómsveitin
Hjálmar spiiaði líka fyrr í sumar svo
þetta hefur verið mikið fjör og mun
ná hámarki á menningarnótt."
íslendingar framarlega í öllu
Elma Lísa hefur sjálf alltaf fylgst
vel með tískunni og er alltaf sæt og
flott í tauinu. Hún segist afltaf hafa
haft gaman af fötum en býst ekki við
að ganga lengra innan tískubrans-
ans, hún ætiar að fáta flóamarkað-
inn duga. „Ég hef ailtaf safnað föt-
um og hendi aldrei neinu. Ég var
alltaf að halda fatamarkaði og versla
í Kolaportinu og hef bara gaman af
þessu," segir hún.
Spurð hvort við íslendingar
séum framarlega í tísku segir hún
það ekki vera spurningu. „Við erum
langt því frá að vera púkó. Frekar
myndi ég telja okkur framarlega í
tískunni, eins og flestu öðru sem
þessi litla þjóð tekur sér fyrir hend-
ur. Það er bara þessi minnimáttar-
kennd, við höldum að við séum ekki
nógu góð og viijum vera stærri en
við erum."
Mynd um íslenskan veruleika
Þegar leikritið Beyglur var sýnt í
Iðnó varð Elma Lísa þekkt á einni
nóttu. Hún, ásamt hinum leikkon-
unum í verkinu, samdi leikritið sem
sló afar eftirminnilega í gegn. Síðan
hefur hún aðallega leikið á sviði og
mest starfað við Hafnarfjarðarleik-
húsið. Elma var þó að klára tökur á
mynd sem frumsýnd verður í nóv-
ember og ber vinnuheitið Farangur
en leikstjóri er Árni Óli Ásgeirsson.
„Tökur á myndinni hófust í vor
og við kláruðum fyrir viku. Hilmar
Jónsson leikur aðalhlutverkið og
heldur myndinni uppi en ég leik
systur hans," segir Elma Lísa og
bætir við að fámennur en sterkur
hópur komi að myndinni. Hún lýsir
sögunni sem dramatískri, gæti vel
gerst innan íslenskrar fjölskyldu í
dag. „Mér finnst hafa vantað svona
mannlegar myndir. Myndir sem
fólk getur fundið sjálft sig í. Danir
geta þetta enda ótrúlega færir kvik-
myndagerðarmenn. Við erum samt
að sækja í okkur veðrið," segir hún
glöð í bragði.
Kvikmyndahlutverkin
happadrætti
Elma viðurkennir að henni þyki
afar skemmtilegt að. leika í kvik-
myndum en segir að möguleikar á
hlutverkum séu ekki svo ýkja marg-
ir. „Hér eru gerðar svo fáar myndir
en við erum samt á uppleið. Hingað
tii hefur verið happadrætti að fá að
vera með enda kannski þrjár mynd-
ir framleiddar á hverju ári og margir
leikarar um hvert hlutverk."
Persónan sem Elma Lísa leikur í
Farangri er afar ákveðin og Elma
Lísa segist alveg geta fundið sjálfa
sig að mörgu leyti í henni. „Hún er
afar þroskaður karakter og, þótt það
hljómi klisjulega, þá er hún
einhvers konar rödd sannieikans.
&T'
Sinn eigin herra „Ég vilgeta verið iaus og geta tekið að mér ólik verkefni og það er einmitt
það sem ég hef verið að gera.“
„Efég lít til baka, þá sé
ég ekki eftir að hafa
valið mérþessa braut
en ég held að fólk geri
sérsamt ekki alveg
grein fyrir hvað það er
í rauninni erfitt að
vera leikari á íslandi."
Þetta er afar ákveðin flugfreyja sem
er mikið í mun að halda fjölskyld-
unni saman."
Frek og ákveðin
Þessa dagana er Elma Lísa á fullu
við æfingar á leikritinu Himnaríki
sem Hafnarfjarðarleikhúsið er að
setja upp. Leikritið, sem er eftir
Árna Ibsen, var sett upp í sama leik-
húsi fyrir tíu árum og gekk þá í yfir
100 sýningar fyrir fullu húsi.
„Þetta er ótrúlega skemmtilegt
leikrit," segir Elma Lísa spennt. „Eg
man að þegar ég sá það fyrst hugs-
aði ég með mér hvað það væri gam-
an að fá að leika í þessu svo ég er
mjög ánægð." Elma Lísa leikur hlut-
verkið sem Björk Jakobsdóttir lék á
sínum tíma en týpan hennar er
bæði ákveðin og frek, nokkuð sem
virðist fylgja Elmu. „Ég er nú ekki
farin að skilja þetta," segir hún hlæj-
andi en bætir við að þannig týpur sé
skemmtilegt að túlka. Um „öðru-
vísi" leikrit er að ræða en undirtitill-
inn er „geðklofmn gamanleikur" og
verkið ætti enginn að láta framhjá
sér fara.
Elma verður viðloðandi Hafnar-
fjarðarleikhúsið í allan vetur en auk
Himnarfkis leikur hún í nýju ís-
lensku leikriti eftir Kristínu Helgu
Gunnarsdóttur. Hún og Arndís
Hrönn Egilsdóttir, sem mynda leik-
hópinn Sokkabandið, hafa fengið til
liðs við sig þá Jón Atla Jónasson,
Hjálmar Hjálmarsson og Jón Pál
Eyjólfsson til að setja upp verk í
leikstjórn Egils Heiðars Antons
Pálssonar í leikhúsinu en hópurinn
vinnur verkið í sameiningu. Verkið
heitir Mind Camp og þar ætía þau
að stinga á nokkrum kýlum f samfé-
laginu.
Vill vera laus og liðug
Elma útskrifaðist sem leikari fyr-
ir ijórum árum og hefur verið á fullu
síðan. Hún segir algjört skilyrði fyrir
leikara á íslandi að þora að taka
frumkvæðið enda hoppi hlutirnir
sjaldnast upp í fangið á neinum. „Ég
hef aldrei verið fastráðin og fíla það
vel. Ég gæti heldur ekki verið í þess-
um bransa nema fá að gera eitthvað
sjálf, að mínu frumkvæði. Þannig
hefur maður áhrif. Ég vil geta verið
laus og geta tekið að mér ólík verk-
efni og það er það sem ég hef verið
að gera. Ég held að ég yrði leið ef ég
yrði föst einhvers staðar og það er
partur af því af hverju ég valdi mér
þetta starf því ég gæti ekki hugsað
mér að sitja á sama stað frá morgni
til kvölds. Ég er bara ekki þannig."
Erfitt að vera leikari á íslandi
Elma Lísa var 23 ára þegar hún
mætti í inntökuprófin í leiklistarskól-
anum þar sem hún flaug inn. Hún
hafði verið að vandræðast í nokkurn
tíma með hvað hún ætíaði sér að
gera en válið kom mörgum á óvart.
„Leiklistin var eitthvað sem ég hafði
aldrei viðurkennt að mig langaði að
gera. Ég ýtti þeim draumi alltaf frá
mér og talaði ekki um hann við
neinn. Svo sótti ég bara um öllum að
óvörum og komst inn," segir Elma og
bætir við að hún sjái alls ekki eftir því
í dag. „Ég hafði verið í dansi og starf-
að sem fyrirsæta og einhvern veginn
lá þetta beinast við.“
Elma starfaði sem fyrirsæta á
Ítalíu og í Grikklandi um tíma en
hún segir þann heim alls ekki hafa
átt við sig. „Þetta var bara ævintýri
hjá mér og vinkonu minni og ég ætl-
aði mér aldrei að starfa við þetta. Ég
hefði alls ekki viljað vera yngri og í
rauninni myndi ég aldrei leyfa dótt-
ur minni að fara út í þetta þótt þessi
reynsla hafi kennt mér ýmislegt."
Hún segist ekki heldur myndu
mæla með leiklistarnáminu fyrir
hvern sem er enda sé þessi heimur
enginn dans á rósum. „Ef ég lít til
baka þá sé ég ekki eftir að hafa valið
mér þessa braut en ég held að fólk
geri sér samt ekki aiveg grein fyrir
hvað það er í rauninni erfitt að vera
leikari á íslandi. Ef ég yrði spurð
ráða myndi ég ekki ráðleggja nein-
um að leggja þetta fyrir sig nema sá
hinn sami væri 100 prósent viss um
að þetta væri hans ástríða og það
sem hann vildi. Laun leikara eru til
algjörrar skammar svo maður er
ekki að þessu peninganna vegna og
því verður ástríðan að vera til stað-
ar."
Framtíðin óljós
Elma segir að leiklistarskólinn
hafi verið skemmtilegur en erfiður
tími þar sem hún hafi lært margt
um sjálfa sig. „Þetta var eiginlega
ákveðin þerapía þar sem ég lærði
mjög margt um mig. Það er nátt-
úrulega hluti af starfi leikarans að
vita hver maður er, hvað maður
vill, hvað maður vill gera og svo
framvegis. Áður en ég fór í skólann
vissi ég lítið um þessi mál," segir
hún en bætir við að þessir hlutir
breytist samt ár frá ári. „Ég veit til
dæmis ekkert hvað ég verð að gera
eftir fimm ár. f dag hef ég gaman af
þessu. Leiklistin er það sem ég vil
vinna við. Það þýðir samt ekkert að
vera með einhver framtíðarplön.
Maður veit aldrei og það er svo
margt annað spennandi hægt að
gera,” segir hún og bætir við að hún
væri til í að byrja aftur í dansinum,
læra tungumál og búa erlendis.
„Ég er sátt þar sem ég er en ég
veit ekkert hvernig framtíðin verð-
ur, sem betur fer. Ég hef gaman af
þessu en um leið og þetta er farið
að vera leiðinlegt, þá er ég hætt. Ég
ætla ekki að enda sem gömul leik-
kona sem hefur ekki gaman af
starfinu því maður verður að vera á
tánum alla leið í þessum bransa.
Gefa sig allan í þetta. Annars sést
það á frammistöðunni."
Hollywood og Kárahnjúkar
Þegar hún er spurð hvort draum-
urinn sé að slá í gegn vestan hafs
segist hún alls ekki stefna að því.
„Ég vil bara fá að vinna með frjóu og
skemmtilegu fólki í góðum stykkj-
um og ná að hafa einhver áhrif.
Maður er alltaf að velta fyrir sér
hvort leikhúsið sé kannski bara
dautt og hvað við getum gert til að
rífa þetta upp, fá fólk til að koma í
leikhúsið. Eru það kassastykki, eins
og söngleikir, með allri virðingu fyr-
ir þeim, sem fær fólk til að mæta eða
vill fólk Shakespeare eða verk um
Kárahnjúka?
Við verðum að vera með opin
augun og fylgjast með því sem er að
gerast, fara á hátíðir, spotta nýja
ferska höfunda sem eru að gera það
gott erlendis og setja verkin upp hér
heima," segir Elma Lísa og það er
greinilegt að þessi mál skipta hana
máli. Hún segir að vel geti verið að
hún taki kannski bara af skarið, eins
og svo oft áður, finni góð verk og
flytji inn eða skrifi sjálf verk.
Drekk í mig mannlífið
Fyrir utan eina kvikmynd og
flóamarkað um hverja helgi hefur
Elma Lísa reynt að nota sumarið til
að hlaða batteríin enda veturinn
álagstími í lífi leikara. Hún bíður
samt spennt eftir vetrinum enda
mörg spennandi verkefni framund-
an. Flóamarkaðurinn mun leggjast í
dvala en þó eru tvær helgar eftir.
Stærsti atburðurinn hingað til mun
vera um menningarnótt þar sem
stærðarinnar tískusýning verður
haldin og Elma segir biðlista af fólki
sem vilji komast að sem fyrirsætur,
bæði pólitíkusar og annað fólk.
„Ég hef rosalega gaman af þessu.
Ég elska fólk og hef því gaman af að
fá að hitta svona marga því ég er
bæði forvitin og athugul og drekk í
mig og stúdera mannlífið. Það verð-
ur forvitnilegt að sjá þessa tískusýn-
ingu. Ólflcir karakterar, aliir að gera
SÍtt.“ indiana@dv.is