Freyr - 15.09.1994, Blaðsíða 18

landsvæðum. Annað hvort þyrfti að
fækka hreindýrum eða dreifa þeim
meira um landið ef Héraðsskógar
ættu að þrífast. Nær sömu sögu væri
að segja um óhóflegt hrossahald.
Að lokum flutti hann efni síns
máls í bundnu máli.
Sturlaugur Eyjólfsson vakti at-
hygli á að sumar afurðastöðvar ættu
mikið kjöt óselt og gætu því átt í
erfiðleikum með slátrun í haust.
Hann spurði hvort ekki væri ætlun
að nota verðskerðingargjald til
verðjöfnunar eða aðeins markaðs-
mála.
Hann gangrýndi útgáfustarfsemina
og Frey fyrir að birta ekki meira um
málefni bænda á líðandi stund og
taldi að heppilegra væri að gefa út
blað sem tæki styttri tíma í vinnslu
og kæmi oftar út og höfðaði meira
til bænda með fréttatengt efni fyrir
þeirra starf.
Friðgeir Stefánsson spurði stjóm
SB hvort hún teldi rétt að því staðið
að auka hótelrekstur sinn með kaup-
unum á Hótel íslandi og hvort ekki
hefði verið eðlilegra að láta fulltrúa-
fund ráða því hvort af slíku ætti að
verða.
Sigurður Þórólfsson tók undir
orð formanns SB að sölumál afurða
væru ein ringulreið.
Hann tók undir orð Sturlaugs um
að sameiginleg ábyrgð á birgðum
þyrfti að vera í traustara fari.
Með verðskerðingunni væri verið
að flytja fjármagn frá þeim
afurðastöðvasvæðum sem síður ættu
greiða leið að markaði til þeirra sem
betri stöðu hefðu og betur nýttist
það markaðsstarf sem í gangi væri.
Fjármögnun afurðalána væri í
ólagi og ekki hefði verið staðið við
bókun búvörusamninga um fjár-
hagslegan stuðning til þeirra byggð-
arlaga sem samdráttur í sauðfjárrækt
hefði komið verst við.
I raun hefði stuðningur Byggða-
stofnunar verið mestur við Reykja-
víkurborg með skatttekjum af laun-
um og rekstri stofnunarinnar.
Leggja þyrfti áherslu á að selja
kindakjöt úr landi sem hágæðavöru.
Einar Þorsteinsson þakkaði ræðu
formanns og framlagða reikninga
Stéttarsambandsins.
Hann lýsti vonbrigðum með nið-
urstöðu nefndar um forfallaþjón-
ustuna.
Hann gagnrýndi skoðun stjómar í
610 FREYR • 18*96
Jóhannes Toifason, formaður stjórnar
Framleiðnisjóðs, greinir frá starfsemi
sjóðsins.
vaxtamálum Stofnlánadeildar og
vildi ekki vaxtahækkun, m.a. vegna
ungu bændanna. Þá ræddi hann um
að markaðsstuðningur við kindakjöt
kæmi í stað atvinnuleysisbóta. Einar
átaldi að ekki hefur verið staðið við
lögbundin jarðræktarframlög.
Hann þakkaði margháttað framtak
Upplýsingaþjónustunnar, m.a. átak-
ið „Bændur bjóða heim“.
Þá kvartaði hann yfir háu raf-
magnsverði sem væri óviðunandi.
Einar þakkaði Framleiðnisjóði
gott og árangursríkt starf.
Ari Teitsson þakkaði fluttar
ræður og ávörp. Hann ræddi þau orð
ráðherra að nýta hluta beingreiðslna
til uppgræðslu á þeim sauðfjár-
svæðum þar sem þess er þörf.
Verð á greiðslumarki hefði verið
alltof hátt því að ekki væri eðlilegt
að þeir sem mesta hefðu kaupgetu
gætu dregið til sín greiðslumark
öðrum fremur.
Hann taldi raunhæft að hluti bein-
greiðslna verði byggðatengdur.
Almennt vildi hann ekki auka
hótelrekstur bændasamtakanna, en
samkvæmt upplýsingum sér fróðari
manna hefði hann talið rétt að festa
kaup á Hótel íslandi, frekar en mæta
þeirri samkeppni við Hótel Sögu
sem annars hefði getað orðið.
Að lokum ræddi hann væntanlegt
greiðslumark í sauðfé og benti á að
hluti beingreiðslufjár þyrfti að fara
til markaðsstarfs en ekki tii úthlut-
unar til bænda.
Halldór Gunnarsson þakkaði
skýrslu á fundinum. Hann undraðist
hve umræður færu dauflega af stað,
svo virtist sem fulltrúar væru van-
búnir að ræða kjaramál.
Meginvandi okkar stéttar væri
kjarkleysi okkar sjálfra. Sem dæmi
væri búvörusamningur í sauðfjár-
rækt og framkvæmd hans.
Hann væri framleiðslunni fjötur
um fót og hefti sölumálin.
Við yrðum að eiga sóknarhug og
víðsýni því áð ísland væri gott land.
Að lokum vakti hann athygli á að
í Þýskalandi væru 40 þúsund íslensk
hross af 600 þúsund hrossum í land-
inu.
Þjóðverjar leiti eftir samstarfi og
vilja fjölga íslenska hestinum, því að
hann væri í sókn í Þýskalandi, en
stóri hesturinn á undanhaldi.
Guðbjartur Gunnarsson harm-
aði hve mikill tími Stéttarsam-
bandsfunda færi enn í breytingar á
samþykktum, á kostnað kjaramála
stéttarinnar. Staða bænda væri
stöðugt versnandi á flestum sviðum.
Brútto velta hefði víða dregist
saman um 30% og launatekjur enn
meira.
Stuðningur þyrfti að nást við út-
flutning sauðfjárafurða og tilheyr-
andi markaðsstarf.
Hann taldi að innflutningur bú-
fjárafurða, löglegur og ólöglegur,
gæti orsakað búfjársjúkdóma sem
eyðilegðu von um að selja afurðir úr
heilbrigðum stofnum í ósýktu um-
hverfi.
Ónæg afurðalán og afslættir frá
umsömdu búvöruverði kæmu illa
við kjör bænda, hvort tveggja þyrfti
að færa í eðlilegra horf.
Aðalsteinn Jónsson þakkaði skil-
merkilegar framsöguræður og skel-
egga ræðu Halldórs Gunnarssonar.
Aðalsteinn minnti á þau orð for-
manns „að afurðastöðvunum væri
ekki treystandi". í þessum sam-
einingarmálum væri hvergi minnst á
afurðastöðvamar, þótt formaður
teldi þær einn þátt í fjórskiptingu
kerfisins.
Rakti Aðalsteinn síðan starfað-
stöðu afurðasölufélaganna, sem væri
erfið. Taldi hann birgðastöðu um
hver mánaðamót nokkuð tortryggi-
lega ef salan í ágúst yrði svo tvöföld
mánaðarsala.
Hann studdi tillögu frá aðalfundi
Landssamtaka sauðfjárbænda um að