Freyr - 01.07.2000, Side 6

segja mér að nú sé
starfsumhverfi þeirra
orðið allt annað, eink-
um í nautgriparæktinni.
Þegar ég var þarna
seldu þau gripina beint
til kjötkaupmanna en
nú eru þeir sendir til
áframeldis í svokallað
séu ekki í kjötinu.
Maður sá þó að ekki
höfðu allir biðlund í
100 daga ef verðið fór
að falla.
Eru Bandarfkjamenn
nokkuð uppnœmir fyrir
hormónum ?
„feeding lodge“ eða
fóðrunarstöðvar, frá 12
mánaða aldri. Þar er
dýrunum hrúgað saman
eins þröngt og mögu-
legt er, fúkkalyf gefin í
fóðrið, því að þéttleiki
og smit er svo mikið og
hormónahylki sett bak
við eyrun á skepnunum.
Þeir viðurkenna þetta
ekki, en sonur hjónanna
vann á svona stöð og
kynntist þessu. Þettaer
hagræðingin sem nú er
iðkuð þama.
Varðandi sauðféð þá
hrundi ullarverðið og
þá hafa menn farið út í að blanda
féð við kjötkyn til að fá lömb í
einblendingsrækt, sem alin eru upp
til að gefa kjöt, en ærin gefur áfram
ull.
Bændafólk þama er afar duglegt
en manni fannst þetta ákaflega
þægilegur búskapur miðað við hér,
veðurfarið var alveg einstakt. Það
var smávegis heyjað en það var til
að eiga fóður yfir mesta þurrkatím-
ann.
Eg hafði gaman af því að þegar
heyjað var þá var slegið á föstudegi
og ég ætlaði strax að fara að snúa
en þá var sagt við mig: Við spilum
tennis á laugardögum. Sunnudag-
inn ætlaði ég líka að snúa en þá var
mér sagt að við fömm í barbique,
þ.e. grillveislu, á sunnudögum. Þá
kemur fólk með salat og kjöt og
grillar þetta úti í garði. Á mánu-
deginum snemm við svo heyinu og
bundum það.
Hvaða grastegund var þetta?
Þeir kalla þetta „stjörnugras",
stargras, sem er þolið gegn miklum
Nei, þeir nota
hormóna bæði við
mjólkur- og kjötfram-
leiðslu og finnst þetta
bara eðlileg hagræð-
ing. Neytendum fmnst
þetta líka í lagi, það er
búið að segja þeim að
þetta sé óskaðlegt og
þeir trúa því. Manni
dettur þó ýmislegt í
hug þegar maður sér
þama vaxtarlag fólks
og ég er hrædd við
þetta og vil gera allt til
að koma í veg fyrir að
þetta verði leyft hér á
landi.
Eitthvað fleira hafið þið skoðað á
þessari löngu leið?
Já, við stoppuðum í Singapore á
leiðinni til Ástralíu og á Fidjieyjum
og Hawaii á leið til Bandaríkjanna.
Við skoðuðum okkur töluvert vel
um á þessum stöðum. Svo vom
líka sumarfrí sem við gátum notað
til að ferðast um og gerðum það
ósvikið.
Hvenœr kemur þú svo heim úr
þessari hnattferð?
Ég kem heim árið 1985 og fer þá
aftur að vinna á RALA og þá í
sauðfjárdeild hjá Sigurgeiri og
Stefáni Sch. Thorsteinssyni. Þá
kynnist ég manninum mínum, Áma
Jónssyni, sem þá var bústjóri á
Hesti. Hann er frá Sámsstöðum hér
í Fljótshlíð. Við bjuggum fyrst í
tvö ár á Hesti og þar fæddist eldri
dóttir okkar, en flytjum svo hingað
árið 1988. Sonur okkar var tveggja
mánaða þegar við komum hingað
þannig að hann er fæddur Borgfirð-
ingur.
Guðrún Stefánsdóttir og Ámi Jónsson með börn sín, f.v. Gerður
Guðrún, Ásdís Hulda og Jón Örn. Fyrir framan situr hundurinn
Rex, œttaður úr Borgarfirði. (Freysmynd).
þurrkum, gróf og leiðinleg jurt, að
mér fannst.
Það fór reyndar svo að vinkona
mín fékk ekki pláss í Ástralíu en fór
til Nýja-Sjálands. Við hittumst hins
vegar aftur á leiðinni til Bandaríkj-
anna og vomm ekki langt hvor frá
annarri þar. Það var uppi í Kletta-
fjöllum í Montana, sem er eitt af
ríkjum Bandaríkjanna, næst austan
við Washington sem er við Kyrra-
hafsströndina, og við landamæri
Kanada. Þar em Yellowstone þjóð-
garðurinn og Glazier Park aðalað-
dráttaraflið.
Þama var ég á holdanautabú-
garði, með hreinræktuðum Here-
ford kúm, alls um 1000, sem kálfar
gengu undir, aldir upp til 2ja ára
aldurs. Þegar þeir voru um árs-
gamlir var sett hormónahylki bak
við eyrun á þeim. Þetta er fest við
húðsepa og gefur vaxtarhvetjandi
hormón í 100 daga en eftir það
eiga að koma aðrir 100 dagar fríir
við hormónagjöf til að hreinsa
efnið úr dýrunum fyrir slátrun og
þá vilja þeir meina að hormónar
6 - FREYR 7/2000