Freyr - 01.07.2000, Blaðsíða 13

Guðrún í Montana í Bandaríkjunum á quarterbach smalahesti.
Nei, ekki nema eins og fagfélög-
in hafa nú þegar,
En nú hafa ráðunautar búnaðar-
sambandanna annars vegar sinnt
leiðbeiningum en einnig gegnt
ákveðnu eftirlitshlutverki fyrir
stjórnsýsluna, hvað um þau verk-
efni?
Þau verkefni heyra undir land-
búnaðarráðuneytið. Hefur ekki
verið talað um að stofna eitthvað
sem heitir Búnaðarstofa, sem á að
sjá um alls konar eftirlitsstörf? Mér
hefur heyrst að það geti verið hags-
munaárekstrar ef sami maðurinn sé
að gefa Ieiðbeiningar og sinna svo
eftirlitsstörfum jafnframt. Ekki
hafa búnaðarsamböndin tekið svo
vel á forðagæslumálum þar sem úr-
bóta er þörf.
En þurfa ekki búgreinasamtökin
einhvem sameiginlegan hatt eða
regnhlíf þó að þau tœkju alveg við
málum búgreina sinna?
Jú, auðvitað þarf einhvem hatt,
en bara miklu minni en núna. Þau
gætu t.d. þurft að koma sér upp
sameiginlegum hagfræðingum.
Þú óttast ekki í þessu sambandi
að innbyrðis átök milli búgreina
mundu aukast?
Átök em betri en andlegur dauði.
Búnaðarfélögin í sveitunum eru
mörg með litlu lífsmarki og búnað-
arþing er ósköp kraftlítið. Við fjár-
bændur sjáum um sauðfjárræktina,
kúabændur um nautgriparæktina og
aðrar búgreinar um sig. Menn með
blönduð bú em svo bara í tveimur
félögum. Á síðasta búnaðarþingi
vom kúa-, svína og kjúklingabænd-
ur og fleiri að samþykkja okkar
samning sem mér fannst utan verk-
sviðs þeirra.
Eyrir ári kom út skýrsla um af-
komu bœnda, sem gengið hefur
undir nafninu „fátœkraskýrslan
Hvemig leist þér á hana?
Hún kom mér ekki á óvart. Við
þá flötu skerðingu á sauðfjárkvót-
anum sem gerð hefur verið á und-
anfömum ámm þar sem fjárbændur
misstu kvóta langt niður fyrir þau
mörk að þeir gætu lifað af búum
sínum, þá gat útkoman ekki orðið
önnur.
Auk þess hefur verð á kindakjöti
staðið í stað undanfarin ár en hið
sama verður ekki sagt um verð á
aðföngum, en verð á þeim hefur
hækkað eins og allt annað, ég tala
nú ekki um olíuna.
Hvað viltu gera í kjölfar skýrsl-
unnar?
Nefndin, sem samdi skýrsluna,
lagði til að taka réttinn af þeim
smæstu og binda hann við 120 ær-
gildi að lágmarki. Þetta vakti svo
mikil viðbrögð, m.a. hjá núverandi
landbúnaðarráðherra, sem sagðist
ekki vilja láta taka lamb fátæka
mannsins. Það hefur verið lögð
fram viljayfirlýsing Sjálfstæðis-
manna og Framsóknarmanna, sem
nú eru saman í ríkisstjóm, um að
verulega þurfi að bæta stöðu sauð-
fjárbænda. Ég get þó ekki séð að
nýi samningurinn skili okkur telj-
andi auknum tekjum. Fólk er í raun
og vem í hlekkjum, það getur ekki
lifað af búinu og það getur ekki
hætt því að ekki geta allir selt jarðir
sínar til tómstundabúskapar því að
kaupendur vantar. Margir yrðu að
ganga slyppir og snauðir frá eign-
um sínum, fyrir utan það sem fæst
fyrir kvótann. Hvað á þetta fólk að
gera?
Það em þónokkuð mörg býli, þar
sem unglingar hafa orðið að hætta
námi vegna peningaskorts. Þetta er
landsbyggðarmál og á þessu verður
að taka ef við ætlum að kalla okkur
velferðarríki.
Mérfinnst Fljótshlíðin afar falleg
sveit áfögrum degi og búsœldarleg.
Þú kemur úr þéttbýli en síðan verð-
ur það hlutskipti þitt að búa í sveit.
Hefðir þú óskað þér annars hlut-
skiptis?
Nei, ég fór í sveit sem bam í Ör-
æfin til frænku minnar, Álfheiðar
Einarsdóttur, og manns hennar, Sig-
urðar Bjamasonar á Hofsnesi. Eftir
það kom aldrei neitt annað til
greina en að í sveit skyldi ég vera.
Það er heldur ekki til betri staður til
að ala upp böm heldur en í sveit.
Bömin taka hér þátt í öllum störf-
um og við gætum ekki verið án
þeirra þó að þau séu ung og sam-
einuð fjölskylda er mjög hamingju-
söm fjölskylda. M.E.
FREYR 7/2000 - 13