Freyr - 01.09.2003, Page 48

Ljóri 95-828. Hefur reynst sérstaklega sterkur í að gefa fitulítil lömb og er
auk þess afbragðs ærfaðir. (Ljósm. Ólafur G. Vagnsson).
dætrum Hængs 98-848 er einnig
góður. Spónn 98-849 bregst mjög
með frjósemi dætra. Hið sama má
segja um dætur Flotta 98-850,
frjósemi þeirra í byrjun er ekki
sem skyldi, en þetta virðast
mjólkurlagnar ær. Aður er nefnt
að dætur Haga 98-857 virðast
tæplega nógu mjólkurlagnar.
Yngst hrútamir, sem em að koma
með stóra dætrahópa, eru Bessi
99-851, en dætur hans virðast
bregðast með frjósemi. Dætur
Hörva 99-856 virðast aftur á móti
verulega álitlegar, bæði nokkuð
ffjósamar og mjólkurlagnar.
Frjósemi ánna vorið 2003
Til viðbótar þeim upplýsingum,
sem lesa má úr töflunni, liggja
Niðurstöður úr kjötmati...
Frh. afbls. 42
fitumatið, en þar á eftir fylgja Áll
00-868, Sjóður 97-846, Arfi 99-
873 og Dóni 00-872. Sérstök
ástæða er til að benda á niðurstöð-
ur fyrir Arfa, en afkvæmi hans eru
fádæma væn eða 18,1 kg að með-
altali en fitumat þeirra þrátt fyrir
það um meðaltal allra sláturlamba
í landinu. Slakast er fitumat lamba
undan Sunna 96-830, Búra 94-806
og Aski 97-835.
Forvitnilegt er að skoða hlutfall-
ið úr matinu hjá þessum lambahóp-
um. Þar skipa sér afgerandi á topp-
inn afkvæmi hrútanna sem mesta
athygli vöktu í lambaskoðunum þá
um haustið. Lóði 00-871 er með
125, Áll 00-868 með 123 og Vinur
99-867 með 120. Þá koma þeir Arfi
99-873, Dalur 97-838, Náli 98-870
og Sjóður 97-846 allir með 117.
Eins og áður sagði eru afkvæmi
forystuhrútanna með lang lægsta
meðaltalið úr fitumati sem ætti að
veita þeim gott forskot í útreikningi
á hlutfalli en vöðvamat hjá lömbum
undan þeim er það afleitt að þeir
lenda langneðstir í útreikningi á
hlutfalli úr matinu, enda kjötgæði
þar yfirleitt mjög takmörkuð. Af
öðrum stöðvarhrútum er það aðeins
Kani 98-864 sem nær ekki 100 í
hlutfalli, lömbin undan Teigi 96-
862 ná að vísu 100 á upphækkun.
I annarri grein er fjallað um kyn-
bótamat vegna kjötmatsins. Þær
niðurstöður sem þar koma fram eru
þær upplýsingar sem ber að hafa
að leiðarljósi í ræktunarstarfinu.
fyrir mjög miklar upplýsingar um
ffjósemi ánna vorið 2003. Þar er
fátt sem gefur breytta mynd frá
fyrri niðurstöðum fýrir eldri hrút-
ana. Eins og eðlilegt er þá hnignar
frjósemi talsvert hjá dætrum
“gömlu” hrútanna sem aðeins eiga
rosknar ær. Greinilegt er um leið
að talsverður munur er á milli
hrútanna hversu vel dætur þeirra
eldast að þessu leyti eins og vikið
er að áður. Helst vekur athygli góð
útkoma hjá dætrum Móra 87-947
á liðnu vori, en þær eru að jafnaði
heldur yngri en aldur hans segir til
um eins og margir þekkja.
Hjá hrútum sem eiga dætur á
góðum aldri en eru sjálfír ekki
lengur í notkun er fátt sem stingur
verulega í stúf við fyrri niðurstöð-
ur. Dætur Mola 93-986, sem eru
feikilega margar, eru heldur í slak-
ari kantinum og dætur Amors 94-
814 eru ekki að sýna næga frjó-
semi og það sama á við um ær
undan jafnaldra hans, Pela 94-810.
Fijósemi hjá dætrum Freys 98-832
virðist mjög slök og dætur Asks
97-835 koma út nokkuð undir
meðaltali. Öflugir dætrahópar með
ffjósemi á liðnu ári eru hins vegar
undan Mjaldri 93-985, Búra 94-
806, Stubb 95-815, Ljóra 95-828,
Dal 97-838 og Klæng 97-839,
þannig að nokkrir séu nefndir.
Af hrútum, sem nú eiga aðeins
veturgamlar ær eða tvævetlur úr
sæðingu, vekja helst athygli eftir-
taldar niðurstöður: Dætur Stapa 98-
866 sýna feikilega mikla fijósemi
og verulega góða fijósemi er að sjá
hjá dætrum þeirra Bjargvættar 97-
869, Hængs 98-848, Vins 99-867,
Arfa 99-873, Bola 99-874, Áls 00-
868 og Lóða 00-971. Hrútar sem
aftur á móti bregðast mjög vonum
með dætur sínar vorið 2003 að
þessu leyti eru: Teigur 96-862,
Hnokki 97-855, Fengur 97-863,
Spónn 98-849 og Flotti 98-850.
Dætur yngstu hrútanna sýna ffemur
lítil ffávik í ffjósemi ffá meðaltali.
148 - Freyr 7/2003