Heimilisritið - 01.04.1948, Blaðsíða 18

| heimleiðinni, drakk Purdy full-
mikið. Homim féll afar þungt til
Williamsons, og' í vímuimi
glopraði liann svo út úr sér allri
sögmmi í áheyrn frú Vandervet
og- einhvers hefðarmanns. Og dag
nolckum í Biscayaflóanum, þeg-
ar iilt var í sjó og hvassviðri,
iivarf Purdy. Hann fannst
hvergi, og síðan hef ég ékkert til
hans spurt. Iiann er vafalaust
dauður“.
„Það var sannarlega merki-
legt“;
„En þar með er ekki allt húið.
Þessi frú Vandervet hafði að-
eins heyrt hluta af sögunni, og
slíkt fellur kvenfólki ekki hein-
linis í geð, enda forðaði hún sér
áður en Purdy gæti lokið frá-
sögn sinni. í gær las ég það í
dagblaði, að hún hefði verið lögð
inn á sjúkrahús, sennilega með
ólæknandi geðveiki'‘.
„IMerkilegt — merkilegt!"'
tautaði Brándph aftur. Hann
sat um stund þegjancli og virti
prófessorinú fyrir sér.
„Þér berið sjálfur engan ugg í
brjósti", sagði Brandon Joks, „en
spurningin er aðeins, hvort þér
kærið yður um að sleppa bölvun-
inni l’ausri, ef ég mætti orða það
svo“.
„Eg er nú að skrifa sögn leið-
angursins“, sagði prófessor Tal-
cott, „og ég kysi auðvitað að
■ greina frá sögu prinséssunnar
þar. Hún skýrir þennan fund og
er auk þess líkleg til að vekja
mikla athygli".
„Það er einungis ein leið tii að
ráða fram úr þessu ináli", sagði
Brandóh, og lítil, köld augn
hans horfðu fast í andlit Tal-
cotts. „Og það er að gera til-,
raun".
Talcott horfði rólega framan í
hann. „Það hefur mér líka dottið
í hug", svaraði hann. „Eg á
bjálkaluis hjá Wexham, alveg
úti á ströndinni . . ."
„Það er alveg tilvalið", greip
Brandon fram í. ,,Eí við gerðuin
tilraunina hér í London, gæti
strætisvágn ekið yíir yður, eða
þér biðuð bana á einhevrn áiíka
venjulegan hátt. í Wexham eru
engar líkur til slíks. Ilvenær get-
um við lagt af 'stað".
„ilín vegna strax á toiorgjíji".
„Er nókkur þriðji maður, sem
\ið gætum haft með okkur?"
spurði Brandon. „Bezt. væri að
hafa tvö vitni".
V „Það er ágætt", sagði Talcott,
.,viö förum þá í fyrramálið".
Það var komið kvöld, þegar
þeir komu á ákvörðunarstaðinn.
Jafnskjótt og þeir höfðu snætt
kvöídyérð, vildi Taleott að þeir
byrjuðu á tilraun sinni, en
Brandon stakk upp á þýí, háíf-
vegis í spaugi, að jieir biðu til
klukkan tólf, sem var sá hofð-
buridni tíiui er yfirnáttúrleg
16
HEIMILISRITIÐ