Heimilisritið - 01.04.1948, Blaðsíða 40

sagði Larry hugsandi.
,,Eg veit þetta er nijög eigin-
gjarnt af mér“, bætti hún við.
„En Louise er svo dugleg og ég
kann ekkert til eldhúsverka. Allt
sem ég kann, er að sjóða egg“.
Hún stóð á fætur, og Larry
néyddist til þess að gera hið
sama, Hann var hár maður, en
aiigu Júlíu voru næstum í sömu
hæð og hans. Og hann, sem allt-
áf háfði talið sér trú um að hann
kysi helzt litlar konur.
„Ég myndi vera yður mjög
þakk)át“, sagði hún kuldalega,
„ef þér gætuð fengið hann til að
láta Louise afskiptalausa“.
„Eg skal gera það sem ég get“,
svaraði hann auðmjúklega.
„Kærar þakkir fyrir kvöldið,
ungfrú King“.
I fyrsta sinni á ævinni var
Larry Burnham óhamingjusam-
ur vegna konu. Hann lá andvaka
alla nóttina og óskaði þess að
hafa ekki þrengt sér í félagsskap
hennár. Hvers vegna hafði hann
ekki beðið eftir viðkunnanlegra
tækifæri. Beðið eftir hverju?
spurði hann sjálfan sig, og það
fór hrollur um hann, þ\rí hann
vissi svaf’ið: „Það verður ekki
ég“, hugsaði hann. „Nei, það
verður ekki ég!
Kvöldið eftir hringdi Larry til
Júlíu. „Ég hef talað við Gaston“,
sagði hann. „Þetta virðist von-
lítið“.
38
„Og ég hef talað við Lousie“,
sagði Júlía. „Vesalings stúlkan
er yfir sig ástfangin“.
„Ef svo illa skyldi nú fara að
þau giftu sig, haldið þér þá samt
ekki að Louisé yrði áfram hjá
yður?“ sagði Larry raunalega.
„Ég er hrædd um að hún geri
það ekki“, sagði Júlía.'„Því þeg-
ar hún verður einu sinni búin að
fá sitt eigið heimili, geri ég ráð
fyrir að hún vilji ekki yfirgefa
það“.
„Það verður víst sama upp á
teningnum hjá Gaston“, sagði
Larry dápur í bragði. „En segið
mér eitt, þér eruð víst ekki á
lausum kili í kvöld, svo að við
getum hitzt og rætt nánar um
þetta. Eg — ég á tvo miða í leik-
húsið — og —“.
Þau áttu saman dásamlegt
kvöld. Larry ók síðan Júlíu
heim og, án þess að hann gerði
sér ljóst, var liann með kjánalegt
bros á vör, þegar hann að lokum
ók heim til sín.
Tveimur dögum síðar sat
hann kvöldverðarboð hjá Júlíu
með nokkrum nánustu vinum
hennar. Þegar þeir svo stóðu
upp frá borðum, sagði Júlía við
hann: ,JÞað er nokkuð, sem ég
þarf að tala við þig um, Larry.
Geturðu ekki hinkrað hjá mér
nokkra stund eftir að hinir eru
farnir?“
Af einhverjum ástæðum fóru
HEIMILISRITIÐ