Heimilisritið - 01.04.1948, Blaðsíða 39

Heimilisritið - 01.04.1948, Blaðsíða 39
húsmatur setur mig ávallt úr jaíuvægibætti hann við. „Eg hef nefnilega ekki vel hraustan maga". Júlía King svaraði engu, en hún lagði heklur ekki heymartól- ið á. „Föstudag?" sagði Larry. „Eá- mennur ' kvöldverður, en með völdu fólki?" „Ekki svo mjög; fámennuf s\'araði ungfrú King. „Mikil veizla“, sagði Larry hugsandi. „Með jafnt af báðum kynjurn, raðað niður eins og í örkinni forðum daga?“ „Alveg rétt“, sagði Júlía King. „Klukknahringing sú, sem ]>ér eflaust heyrið nú, verður víst að skoða sem líkhringingu yfir einum aukaherra“. Hann var ekki viss um, hvort andvarp það, sem hann rétt að- eins greindi í simanum, táknaði undrun eða ánægju. „Yður langar ]>ó ekki til að vera gestur minn, herra Burnliam?“ „Það væri mér sönn ánægja, ungfrú King". Þegar Larry hringdi dyrabjöll- unni hjá Júlíu King á föstudags- lcvöldið, tók Louise á móti hon- um með vingjarnlegu brosi. Það var þegar kominn fjöldi gesta. Há og grönn stúlka í rauðum kjól, með rós í dökku hárinu, rétti honum höndina um leið og hún sagði: ,JIérra Burnham, geri ég ráð fyrir“. Larry bara glápti, og þegar Gaston í næstu sömu andránni bauð honum kokkteil, leit Larry háli ásakandi til lians og fannst hann hefði vel getað sagt sér, hversu óvenju fögur kona Júlía King var. Hann var búinn að jafna sig vel, þegar liann hafði borðað liinn óaðfinnanlega mat þeiira Gastons og Louise. Og strax er nokkrir gestanna sýndu á sér fararsnið, ákvað Larry að fara síðastur allra. Hann átti í nokkr- um erfiðleikum með að sitja af sér Bill Carter. Júlía virtist í æstu skapi, þegar hún kom inn aftur og fann Larry einau eftir. „Getið þér ímyndað yður annað eins, lialdið þér að Gaston yoar hafi ekki verið að kyssa Louise mína, þegar ég kom fram í eíd- húsið áðan“. „Þetta er alveg sama fyrir- brigðið, sem ég hef orðið Var við í mínu eldhúsi“, sagði Larry ró- lega. Júlía lét sig falla niður í hæg- indastól. „Það verður að koma í veg fyrir slíkt háttalag“, sagði hún. „Louise var fullkomlega ánægð, þar til hún kynntist Gaston. Hún er eflaust farin að hugsa um að giftast honum og eignast hóp barna með honum“. HEIMILISRITrÐ 37
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.