Heimilisritið - 01.04.1948, Blaðsíða 41

liinir gestirnir fljótt. Það var
líkast því, sem þeir liáíi furidið
á sér, að Júlíu og Larry larigáði
til að vera ein saman.
„Það er fjármál, sem mig
langaði að ræða dálítið við þig
um“, sagði Júlía ákveðin. „Það
má hverjum vera Ijóst að þú hef-
ur ekki vit á fjármálum fremur
en smábarn. Gerirðu ekki fjár-
hagsáætlun?“
„Eg liélt að slíki, gerðu aðeins
konur“, sagði Larry.
„Mér er hreinásta alvara“,
sagði Júlía. „Hvernig hefurðu
ávaxtáð sparifé þitt?“
„Ég? IJvaða sparifé?“ spurði
hann.
Hún varð alvarleg í bragði.
„Þetta grunaði mig“. Hún varð
skyndilega eldrauð í framan.
„Já, þetta kemur mér auðvitað
ekkert við. Eg verð að biðja þig
afsökunar“.
„Mér vau'i það mjög kært ef
þú vildir taka að þér fjármál
.mín“, fullvissaði hann hana um.
„Mér hefur lengi verið ljóst, að
ég þyrfti að koma betri reglu á
fjármál mín. Hvað viðvíkur
fjárhagsáæthm —“.
Kvöldið eftir, þegar þau sátu
fyrir framan skíðlogandi aririirin
heima hjá Larrv, var honum full-
komlega ljóst að skoðun hans á
hjónabandinu hafði verið alröng.
Hann átti enga ósk heitari en áð
hafa Júlíu við arin sinn, hyert
einasta kvöld sem hann .ætti ó-
lifað.
„Við skulum þá athuga reikn-
inga þína“, sagði Júlía. Áhuginn
skein ’úr svip henriar, þegár hún
laut yfir stafla af skjölum, sem
Larry hafði lagt í kjöltu henn-
ar. Hann stóðst ekki lengújr mát-
ið og laut að henni og kyssti
liana beint á munninn. ,,Lari'y
Burnham“, hrópaði Júlía með
leiftrandi augum. „llvað á þetta
að þýða?“
„Ég elska þig‘“, sagði Larry.
„Þú elskar mig“, sagði hún
móðguð. „Þú ert á eftir 'hverju
pilsi“.
„Þetta er ekki rétt“, sagði
Larry. „Ég elska þig. Viltu ekki
giftast mér, Júlía?“
„Nei“, sagði Júlía. „Hví skvldi
ég gera það?“
Iíann þurfti enga umhugsun.
„Áf því ég elska þig“, svaraði
hann. „Ég ér ekki hamingju-
saniur eða ánægður lengur“.
„En ég er það“. Hún stóð á
fætur og fór að ganga um gólf.
„Mér þykir þetta leiðinlegt,
.Larry“, sagði hún.
„Ertu að hugsa um að verða
meykerling?“
„Kannske einhvern tíma — þó
ekki fyrr en um þrítugt — ekki
eins og er —“.
Hún hristi höfuðið. „Ef ég
gifti mig yrði ég eflaust áð segja
upp atvinnu minni. Hjónaband-
39
HEIMILISRITIÐ