Heimilisritið - 01.05.1948, Qupperneq 15

Iivað kæmi fyrii' Ixana", höfðu
greypt sig inn í vitund Elissu.
Síðan hafði hún ekki hugsað um
annaðyen það, hvernig hægt
væri að hindra Roger Bayard í
því að lesa upp þetta kvöld, og
ásamt Jack Barlaw hafði hun
lagt á ráð. Ef það heppnaðist.
myndi Bayard ekki takast að
lesa upp um kvöldið.
Og nú var dagurinn kominn
er ráðið skyldi framkvæmt.
I’ess vegna var Elissa með lest-
inni. Það, sem átti að gerast,
varð að gerast nú, áður' en þau
kæmu til Crosslcey þörpsins.
Elissa hafði skilið bílinn sinn
eftir hjá járnbrautarstöðinni í
Crosskey snemma um morgun-
inn, áður en hún lagði af stað
með Iestinni til Westlxampton til
að ræna rithöfundinum. IJvorki
meira né minna. Hún ætlaði að
ræna Roger Bayard! Ilún leit á
úrið. Engan tínia mátti missa.
Hún stóð upp og gekk fram á
gólfið og lét sem hún væri að
svipast um eftir þjóninum.
Vagninn vált til, Elissa rnissti
jafnvægið og datt á rithöfund-
inn. Hann studdijiana og horfði
framan í hana samúðaraugum.
„Ó-fyrirgefið!“ Hún lagði
höndina á öxl hans til að 'ná jafn-
væginu, en flýtti sér ekki, án
þess þó að ganga svo íangt í le’ik
sínum, að tortryggni vaknaði
hjá honurn. Elissa var grönn og
létt, lnin var fagurlega vaxin, og
á þessu andartaki leit hún xit
eins og lítill, yndislegur og ótta-
sleginn sakleysingi.
„Kæra barn, þér hafið þó ekki
meitt yður?“ Bayard studdi
Iiana á fætur. „Það er líka
liræðilegt, hvernig þessi vagn
veltur til".
„Já, er það ekki? Þér verðið
að fyrirgefa mér! Ég vai' að^gá
að þjóninum og ætlaði að fá
annað sæti, því ég þoli ekki áð
aka aftur á bak, ég fæ svima“.
„Viljið þér þá ekki sitja hér?"
spurði hann og bauð henni sæti
við hlið sér.
. „Þakka yður kærlega fyrir“.
Hún lét fallast máttlaust í sæt-
ið, ótrúlega eðlilega.
„Við getum líka spjallað sam-
an“, sagði hann. „Járnbrautar-
fer.ðir eru svo þreytandi og leið-
inlegar“.
„Það finnst méi- líka“, sagði
hún 'og hló feimnislega. „Ætlið
þér langt?“
„Til Malverton“.
„Malverton! Þar á ég heima“.
„Það var gaman. l'á getum
við orðið samferða það sem eftjr
er leiðarinnar".
ELISSA hugsaði: Þú ert held-
ur barnalegur, Roger litli. En
upphátt sagði hún: „Já — en
bíllinn minn bíður á stöðunni í
Crosskey. Þar fer ég út og held
HEIMILISRITIÐ
13