Heimilisritið - 01.07.1948, Blaðsíða 6

daginn vissi hún hvað það var.
Hún var — frjáls. Hingað til
hafði hún verið ófrjáls.
Það var frelsið, sem hún hafði
öðlazt. Nú gat hún farið út að
skemmta sér þegar hún vildi, og
verið eins lengi að heiman og
hún vildi. Hjónin. sem liún vann
hjá, voru mjög góð við hana og
töluðu aldrei um það, þó hún
kæmi seint heim, og þó hún væri
ekki ein.
En síðan hafði hún víða verið.
2.
NÝLEGA gerði rigningu í
Reykjavík, sem út af fyrir sig
er ekld í frásögur færandi.
Rigningin kom að kvöldi til um
liálfellefuleytið, þegar fríður
hópur ungra manna og kvenna
gekk um miðbæinn og naut
hinnar dásamlegu fegurðar, sem
endurspeglast frá upplýstum
búðargluggum og ljósastaurum,
samhljóma frá bílahávaða, suð-
andi mannmergð og villidýrsleg-
um skrækjum, sem ekki binda
orð eða hugsanasambönd heldur
eru sömu tegundar og þytur í
vindi eða hávaði frá eimpípu.
Göturnar ilmuðu af vellyktandi
klæðnað'i fólksins, tóbaksreyk,
og angan frá pylsuvögnum, sem
stóðu í fáförnu húsasundi þar
sem enginn ljósastaur gerði um-
hverfið órómantískt. Undursam-
legt umhverfi þetta. Eitthvað
scan leiddi hugann að Karl-Jó-
hannsgötu, og TJnter den I.inden,
en þó fyrst og fremst að Times
Square í New York.
Það var logn og hiti.
En skyndilega gerði rigningu.
Eftir fjölfarinni götu leiddust
þau, Lóa litla Arnadóttir og
hann, kærastinn hennar. Hann
var fallega vaxinn, herðabreiður,
með fagrar, rnjúkar hreyfingar.
Og þegar hann brosti, beruðust
fagrar tennur, og eina gulltönn
hafði hann hægra megin. Dökk
augu hans giömpuð'u, og mál-
rórnur hans var eitthvað svo
undursamlega fallegri en mál-
rómur annarra manna. Hann var
alveg eins og hann átti að vera,
Þessi maður var ekki Islending-
ur, — sem betur fór. Islending-
ar eru nefnilega aldrei eins og
menn, — eitthvað svo þursaleg-
ir og stirðir, flestir þeirra. Þeir
eru, í stuttu máli sagt, alls ekki
smart. En hennar vinur . . .
Hann var næs.
Henni hafði ekki dottið það í
liug fyrir nokkrum árum, að hún
ætti eftir að kynnast útlendingi;
— hermanni með allskonar
þekkingu framyfir alla venjulega
og íslenzka menn, sem maður sá
daglega á götunum. Hann hafði
einkennisbúning, sem fór einka.r
4
HEIMILJSRITIÐ