Heimilisritið - 01.07.1948, Blaðsíða 61

Christine Redfern var hálf ut-
an við sig. Porirot veitti því eft-
irtekt, hvernig' hún fylgdi eftir
hverri hrevfingu manns síns, seni
gekk fram og aítur á pallinum
fyrir framan barinn. En Poirot
hafði engan áhuga á hjónabands-
leyndarmélum, að þessu sinni.
„Já, madame. Þér létuð nokk-
ur orð falla um daginn, sem
vöktu eftirtekt mína. Það var
þegar lögreglustjórinn var að yf-
irheyra vður. Þér skýrðuð frá
því, að þér liefðuð farið inn í
herbergi Lindu Marshalls, dag-
inn sem morðið var framið. Þér
kváðuð liana ekki hafa verið í
herberginu, en komið fljótlega.
Þá spurði lögregiustjórinn yður
hvar hún hefði verið“.
„Og ég sagði að hún hefði ver-
ið í sjónum. Var það þetta, sem
þér vilduð vita?“
„Það var nú ekki beinlínis
þannig, sem þér komust að orði,
heldur að hún hefði sagt . . “
„Er það ekki sama?“
„Nei, það er annað Það,
hvernig þér tókuð til orða, sýnir
sérstakt viðhorf. Linda var í
baðslopp, þegar hún kom inn í
herbergið, en samt, af einhverj-
um ástæðum, voruð þér ekki
trúaður á, að hún hefði farið í
sjóinn. Þess vegna sögðuð þér:
„Hún sagðist hafa farið í sjó-
inn“. Hvað var það sem yður
fannst athugavert?“
Christine gleýmdi Patrick, um
stund, velti fyrir sér þessu atriði
og sagði loks:
„Ég held að það hafi verið
þessi böggull, sem hún hafði
meðferðis“.
„Vitið þér livað var í bögglin-
um?“
„Já, því bandið slitnaði — það
voru kerti. Eg hjálpaði heritii að
tína þau upp af gólfinu“.
„Sagði Linda nokkuð um það,
hvers vegna hún hefði kevpt
þessi kerti?“
Christine hugsaði sig um.
„Nei, ég held ekki. Hún hefur
líklega ætlað að lesa við þau. Ég
býst við að rafljósin hafi verið í
ólagi“.
„Nei, ekki var það. Hún hafði
lampa við rúmið, sem var í full-
komnu lagi“.
„Þá veit ég ekki, hvað hún
hefur ætlað með þau“.
Poirot sagði:
„Hvernig tók hún þessu —
þegar bandið slitnaði og kertin
duttu á gólfið?
„Hún — fór hjá sér — það
kom fát á hana“.
„Sáuð þér nokkurt dagatal,
inni hjá henni? Grænt dagatal?“
Christine hugsaði sig vandlega
um.
„Grænt dagatal — ljósgrænt
— já, ég minnist þess að hafa
séð það einhversstaðar, en ég
man ekki fyrir víst, hvort það
HEIMILISRITIÐ
59