Heimilisritið - 01.07.1948, Blaðsíða 20

að fá atabrin eða kínin, svo að
menn álitu útilokað að lækna of-
drykkjumenn. Læknarnir eyddu
sem minnstum tíma í svo til-
gangslausa við'leitni, og afstaða
flestra inanna var á þessa leið:
„Einu sinni fullur — alltaf fulí-
ur“. — I dag er mikill fjöldi of-
drykkjumanna lælcnaður með
liinum nýju sálsýkislækningaað-
ferðum. Það er ekki framar ó-
hjákvæmilegt, þó það sé auðvit-
að æskilegast, að hætta allt í einu
að drekka meðan sjúklingurinn
veit sjálfur að hann getur ekki
haft hemil á áfengisnautn sinni.
Að'ferð sálsýkislæknanna er
aðallega fólgin í því að finna á-
stæðuna til ofdrykkjunnar. Þessi
rannsókn er ekki erfið', því að
flestir ofdrykkjumenn haga sér
mjög líkt. Það þarf sjaldan að
nota sálgreiningu.
Að meðaltali lælcnast 50% af
öllum, sem leitast er við að
lækna af ofdrykkju nú, saman-
borið við 20% um 1930. Ennþá
betra er útlitið frá sjónarmiði
sálsýkislæknanna vegna þess, að
meðalaldur þeirra, sem leita sér
lækningar af frjálsum vilja, fer
stöðugt lækkandi.
Það þýðir, að æ fleiri, sem
hneigðir eru til drykkju, gera sér
snemma ljóst, að hætta er á ferð-
um, og leitast við að fá lækningu
meðan þeir eru enn á því stigi,
að vænta má góðs árangurs. Eins
er það ánægjulegt, að starfsemi
félagsskapar fyrrverandi of-
drykkjumanna breiðist ört út
meðal fleiri og fleiri. Félagsskap-
urinn starfar út frá þeirri megin-
kenningu, að einstæðingsskapur
sé ein aðal orsökin til ofdrykkju.
Þeir leitast við að fá menn til að
skipta á flöskunni og góðum fé-
lagsskap.
Enda þótt hinir nýju árangrar
gefi góðar vonir, má fastlega gera
ráð fyrir, að aldrei finnist lækn-
isaðferð, sem reynist 100% ör-
ugg. Mesta hættan við of-
dryklcju er sú, að fjölskyldur
áfengissjúklinganna verða að
líða fyrir hana, og þjóðfélagið
sem heild. Afengissýki er orsök
óteljandi hjónaskilnaða, og of-
drykkja foreldra leiðir oft af sér
að börnin verða glæpamenn eða
ofdrykkjumenn. Utgjöld fyrir
sjúkrahúsvist, kostnaður vegna
slysa og glæpa, drykkjumanna-
hæla, og allur sá vinnukraftur,
sem fer forgörðum nálgast mill-
jarð dollara á ári í Bandaríkjun-
um. Það myndi kosta nokkrum
milljónum minna að styðja bind-
indisfélög og starfrækja lækn-
ingastofnanir, þar sem sjúkling-
urinn fengi hjálp áður en sýkin
er komin á of hátt stig. Svo mað-
ur minnist ekki á hve miklu
færri mannlegir harmleikir ættu
sér stað.
ENDH
18
HEIMILISRITIÐ