Heimilisritið - 01.05.1949, Qupperneq 39

síraaim hringja. „Hann er inni í
skrifstofu þinni", sagði kona
hans. Hann stóð' strax upp, fór
í slopp og hljóp niður stigann.
Af gömlura vana aðgætti hann,
hvort læknistaskan vteri á sín-
um stað. Og þegar hann tók
símann, sló klukkan eitt högg.
Hvöss kvenrödd sagði: „Howe
læknir? Eg \’eit ekki, hvert son-
ur yðar hefur farið raeð dóttur
mína. Hvers vegna eru þau ekki
komin heira ennþá? Vitið þér, að
klukkan er yfir eitt? Ef piltarn-
ir koma ekki innan tíu mínútna
ineð stúlkurnar, hringi ég til lög-
reglunnar".
Mæður! hugsaði Howe lækn-
ir. Upphátt sagði hann: „Nei,
hringið ekki til lögreglunnar, frú
M erriweather, drengjunum er ó-
hætt að' treysta, þeir skila stúlk-
unum vafalaust heim. Eg kem
til vðar eftir andartak, svo
skulum við taka á móti þeiin í
sameiningu . . .“
Þegar hann var kominn upp í
svefnherbergið og byrjaður að
klæða sig, sj)urði kona hans:
„Hvað var þetta?“
>,Sjúklingur“.
„Er Leifur komirin heim?“
„Það held ég. Sofðu nú, góða
' ~(i
min .
Litlu síðar læddist hann nið-
ur stigann. 1 því hann ætlaði að
opna útidyrahurðina, mundi
liann eftir símanum og fór inn
aftur, til að taka tækið af og
leggja það á borðið.
Þegar hann kom út, sá hann
mann sitja á handriðinu. „(íott
kvöld, Howe læknir“, sagði
maðurinn. „Eg er faðir Bills
Pegrams. Þér verðið að afsaka,
að' ég skyldi bíða yðar hér, en
ég vildi heldur verða yður sam-
ferða, en fara þangað einn“.
„Jæja, hún hótaði að hringja
lil lögreglunnar“.
„Já, en það gerir hún ekki.
Sjáið þér til, læknir, það eru
nokkrar vátryggingar, sem ekki
er búið að ganga frá ennþá —
ég gæti hætt við þær á morg-
un. Það sagði ég henni líka. Og
það' er um töluverða upphæð að
ræða fyrir hana“.
Howe læknir hló. Pegram
kunni auðsjáanlega fleira en að
selja hesta og fóður.
„Hvar heldurðu að blessaðir
unglingarnir haldi sig?“ spurði
Pegram.
„Iíef ekki grun um það“.
„Það er revndar ekkert út á
drengina að setja“, sagði faðir
Bills. „Maður hefur svo sem
verið ungur sjálfur“.
„Hvað eigum við eiginlega að
segja við hana?“ spurði Howe
læknir, þegar þeir staðnæmd-
ust fvrir utan hús frú Merri-
weather.
„Við skulum ganga spölkorn
og hugsa málið“, sagði Pegram.
HEIMILISRITIÐ
37