Heimilisritið - 01.06.1951, Síða 33

GUNNAR DAL:
Gömul synd
Logar flöktu eins og fölleit blóm
um fljótsins andlit silfurkalt og rótt,
þar laufblað margt og rekald rennur bljótt
um rökkurstígi inn í djú-psins tóm.
En blóðheit, áfeng, suðræn nautnanótt
í naktri fcgurð hvíldi jörðu á
með stjörnuduft á liljuljósri brá
og lifið okkur tveim í faðmi bar.
Við skildum meðan móðan streymdi hjá
og myndir okkar beggja flöktu þar,
sem spurning ein i spegli eilífðar.
HEIMILISRITIÐ
31