Heimilisritið - 01.07.1951, Blaðsíða 17

hann settist á legubekkinn og
tók að drekka. Svo hringdi hann
til Barry Gray og vakti hann af
væmm blundi og hræddi kon-
una hans. Hann ræddi fram og
aftur um það við Barry, hvort
hann ætti að kvænast Hazel eð'-
ur ei. Barry var því eindregið
meðmæltur.
„Það sem gerzt hefur í kvöld“,
sagði hann, „sannar, að ég hef
rétt fyrir mér. Ef þú værir
kvæntur, myndir þú ekki drekka
þig svona fullan. Hazel hefur
róandi áhrif á þig. Þig vantar
heimili og einhvern, sem heldur
þér frá snöfsunum. Og lofaðu
mér nú að fara aftur í rúmið,
heyrirðu það“.
Svo hringdi hann til Georgs
Haks og ræddi málið einnig við
hann.
„Sumir menn þurfa aðhald“,
sagð'i Haks, „og þú ert einn
þeirra. Ég mæli eindregið með
Hazel. Hún er þér meira virði
en nýr samningur. Og ef þú
verður timbraður í fyrramálið,
þá hríngdu og segðu, að þú sért
veikur. Farðu ekki að vinna.
Þakka þér fyrir að þú hringdir,
góða nótt, Charlie“.
LOKS hringdi Charlie til
Hazel. Hann var nú orðinn á-
fjáður og ánægðúr, og hann var
viss um, að hún mjmdi verða
himinlifandi yfir að giftast hon-
um. Og það var hún.
„Ég set einungis eitt skilyrði,
elskan“, sagði hann, „og það er,
að þú gefir gömlu norninni sóp-
skaft og komir henni burt úr
Ivaliforníu“.
„Já“, svaraði Hazel.
Snemma næsta morgun flugu
þau til Las Vegas, þar sem rosk-
inn dómari gaf þau saman.
Charlie hafði ekki sofið vel,
og hafði hræðilegan höfuðVerk.
En nokkrir snafsar hresstu hann.
Hið undarlega augnaráð Hazél
olli honum þó óþægindatilfinn-
ingu. Þrátt fyrir rauðþrútin aug-
un, sem stöfuðu af því, að hún
hafði rifizt við mömmu sína alla
nóttina, var hún ótrúlega ham-
ingjusöm að sjá.
Hveitibrauðsdagarnir stóðu í
tvo tíma. Svo flugu þau aftur
til Hollywood, og um kvöldið
hélt Barry Gray og kona hans
veizlu fyrir þau, og buðu fjölda
fólks.
Hazel sagði ekki margt, og
Charlie komst brátt á það stig,
að tungan í honum varð gagns-
laus gripur, og augun sáu tvö-
falt. Seint um nóttina ók sú ný-
gifta honum heim í litlu íbúð-
ina og brúðarsængina. Charlie
valt út af á rúminu.
Hazel lagði kalda bakstra við
ennið á hounm og gaf honum
svefnpillu. Rétt þegar hann var
að velta út af, hringdi móðir
HEIMILISRITIÐ
15