Heimilisritið - 01.07.1951, Blaðsíða 19

Heimilisritið - 01.07.1951, Blaðsíða 19
inn sublimat í æðiskasti. Hann og Charlie ræddu um þetta ó- hjákvæmilega dauðsfall í sorg- arleiknum. „Það er alls ekki óhjákvæmi- legt“, sagði Hazel. „Ef hún fær rétta umönnun, er hægt að bjarga lienni. Hún þarf bara að fá nokkrar eggjahvítur og dálít- ið af mjólk þegar í stað og svo magadælu. A eftir verðúr að gefa henni inn epsomsalt og salt- vatnssprautu í æð. Það væri gott að láta soda-thiosulfat sam- an við sprautuna“. „Það var og“, sagði Limkess. „Eruð þér læknir, Hazel?“ „Nei, en ég hef háskólamennt- un“. ÞETTA var byrjunin. Hazel hélt áfram að tala vel og gáfu- lega í mánuð, og Charlie varð æ lengra inni í skugganum. Hann hafði lesið töluvert og var stúdent, en hann komst ekki í hálfkvisti við hana. Hann tók að stara á Hazel og gleymdi glasinu sínu. I samkvæmum hlustaði fólk á hvert hennar orð. Það spurði hana ráða, hélt henni fram við lærða menn og gortaði af henni. Barry Gray áleit, að hún gæti sem bezt skrifað bók, og Georg Haks ráðlagði henni að stofna samkomustað fyrir andríkt fólk og vísindamenn og safna saman öllum slíkum kring- um sig. Bráðókunnugir menn komu til Charlie og óskuðu hon- um til hamingju með sína gáf- uðu og lærðu konu. Og svo gerðist það í annað sinn, að Charlie sendi konu sína grátandi inn í svefnherbergið. Hann bar lienni á brýn að vera smásmyglislegur lærdómsfúsk- ari og leiðindaskjóða, og sagð- ist leiður á að hlusta sífellt á „hver veit hvað“ dagskrá, hvar sem þau kæmu. Svo fór hann á eftir henni inn í svefnherbergið'. „Já, þetta verður víst endir- inn á öllu saman, hugsa ég. Þú ætlar að sækja um skilnað?“ „Nei“, svaraði hún og þun-k- aði augun. „Eg elska þig, Char- lie“. „Talaðu ekki um það, ég kæri mig ekki um að fólk viti það“. „Eg skal hætta að segja nokk- uð“. „Hvernig ætlarðu að fara að því? Þú, sem ert mið'depillinn í öllum samkvæmum. Þú getur það ekki“. „Jú, það get ég“. Kvöld eitt bauð Harry Lim- kess þeim á nýja sýningu, sem hann hafði umsjón með. Þau óku til Hollywood Radio City og fengu sæti þar ásamt fjölda ann- arra áheyrenda. Áður en aðal- dagskráin hófst, var einn þess- ara „hver veit það“ spurninga- þátta. Ymsar spurningar voru HEIMILISRITIÐ 17
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.