Heimilisritið - 01.07.1951, Qupperneq 19

inn sublimat í æðiskasti. Hann
og Charlie ræddu um þetta ó-
hjákvæmilega dauðsfall í sorg-
arleiknum.
„Það er alls ekki óhjákvæmi-
legt“, sagði Hazel. „Ef hún fær
rétta umönnun, er hægt að
bjarga lienni. Hún þarf bara að
fá nokkrar eggjahvítur og dálít-
ið af mjólk þegar í stað og svo
magadælu. A eftir verðúr að
gefa henni inn epsomsalt og salt-
vatnssprautu í æð. Það væri
gott að láta soda-thiosulfat sam-
an við sprautuna“.
„Það var og“, sagði Limkess.
„Eruð þér læknir, Hazel?“
„Nei, en ég hef háskólamennt-
un“.
ÞETTA var byrjunin. Hazel
hélt áfram að tala vel og gáfu-
lega í mánuð, og Charlie varð
æ lengra inni í skugganum.
Hann hafði lesið töluvert og var
stúdent, en hann komst ekki í
hálfkvisti við hana. Hann tók
að stara á Hazel og gleymdi
glasinu sínu. I samkvæmum
hlustaði fólk á hvert hennar orð.
Það spurði hana ráða, hélt henni
fram við lærða menn og gortaði
af henni. Barry Gray áleit, að
hún gæti sem bezt skrifað bók,
og Georg Haks ráðlagði henni
að stofna samkomustað fyrir
andríkt fólk og vísindamenn og
safna saman öllum slíkum kring-
um sig. Bráðókunnugir menn
komu til Charlie og óskuðu hon-
um til hamingju með sína gáf-
uðu og lærðu konu.
Og svo gerðist það í annað
sinn, að Charlie sendi konu sína
grátandi inn í svefnherbergið.
Hann bar lienni á brýn að vera
smásmyglislegur lærdómsfúsk-
ari og leiðindaskjóða, og sagð-
ist leiður á að hlusta sífellt á
„hver veit hvað“ dagskrá, hvar
sem þau kæmu. Svo fór hann á
eftir henni inn í svefnherbergið'.
„Já, þetta verður víst endir-
inn á öllu saman, hugsa ég. Þú
ætlar að sækja um skilnað?“
„Nei“, svaraði hún og þun-k-
aði augun. „Eg elska þig, Char-
lie“.
„Talaðu ekki um það, ég kæri
mig ekki um að fólk viti það“.
„Eg skal hætta að segja nokk-
uð“.
„Hvernig ætlarðu að fara að
því? Þú, sem ert mið'depillinn í
öllum samkvæmum. Þú getur
það ekki“.
„Jú, það get ég“.
Kvöld eitt bauð Harry Lim-
kess þeim á nýja sýningu, sem
hann hafði umsjón með. Þau óku
til Hollywood Radio City og
fengu sæti þar ásamt fjölda ann-
arra áheyrenda. Áður en aðal-
dagskráin hófst, var einn þess-
ara „hver veit það“ spurninga-
þátta. Ymsar spurningar voru
HEIMILISRITIÐ
17