Heimilisritið - 01.10.1951, Side 28

íeggur okkur hindranír í veg-
inn“.
Hann hafði tekið stóra um-
"'V-
slagið upp af skrifborðinu og
opnað það utan við sig, eins og
hann fyrir alla muni vildi þvinga
hugsanir sínar burtu frá því, sem
hún sagði. Allt í einu leit hann
upp . .. hann hafði lesið fyrstu
línurnar í skýrslunni yfir starfs-
fólk spítalans, sem hafði verið
tekið saman að hans fyrirlagi.
„Lettie Bender! Þér eruð
dóttir Benders!? Veit faðir yð'ar
að þér eruð hér . .. eða réttara
sagt, að þér hjúkrið Fay?“
„Nei!“
„Lettie . .. réðust þér hingað
að spítalanum til þess að njósna
um mig?“
Hún svaraði ekki. Bödd Kens
skalf lítið eitt, þegar hann hélt
áfram máli sínu:
„Er yður það Ijóst, að' ég vil
heldur tapa einni miljón eins og
hún leggur sig, heldur en að eiga
nokkuð saman við Lieberburg
og hans nóta að sælda? Hvernig
gat föður yðar annars dottið í
hug að gerast kgsbróðir hans!
Hann er alls ekki mótaður í
sama móti og sá herjans þrjót-
ur!“
Skyndilega leit Ken upp og
barði hnefanum af afli niður í
skrifborðið.
„En ég, risa-heimskinginn!“
hrópaði hann. „Nú man ég, að
mér hefur verið sagt að dóttir
Benders væri trúlofuð Lieber-
burg!“
Lettie gerði sig líklega til þess
að andmæla orðróminum, en
Ken hélt áfram:
„Eg skal hakka Lieberburg
og allt hans verzlunarfélag nið-
ur í spað! Ef hann heldur, að
hann geti notað þær upplýsing-
ar, sem hann hefur komizt yfir,
til þess að buga mig, þá mis-
reiknar hann sig!“
Hann þreif símtólið og hringdi
aðalskrifstofuna upp. Briswell
móttók heilmikla fyrirmæla-
syrpu, sem Lettie hlustaði á án
þess að skilja til fullnustu. En
hún skildi þó það mikið í gangi
viðskiptamálanna, að henni
veittist ekki erfitt að átta sig á
því, hversu mikill snillingur Ken
var á því sviði. Þegar hann lagði
heyrnartólið á aftur, gekk Lettie
til hans.
„Eg veit hversu athugaverð
framkoma mín hefur verið, en
ef þér hefðuð verið í mínum
sporum og séð föður minn yfir-
bugast undan ofurþunga þeirrar
auðmýkingar, sem gjaldþrot
hans hafði í för með sér, þá
mynduð þér ef til vill skilja mig!
Pabbi hefur ekki hugmynd um,
hvað ég hef tekið til bragðs .. .
það var Lieberburg, sem notaði
sér af hefnigirni minni í garð
þess, sem virtist eiga sökina á
26
HEIMILISRITIÐ