Heimilisritið - 01.10.1951, Side 29

falli föð'ur míns! Nú sé ég hins
vegar, að Lieberburg hefur að-
eins ætlað sér að hagnast per-
sónulega á þeim upplýsingum
... og nú iðrast ég af öllu hjarta!
En nú er það máske of seint?
Að þér getið ekki afborið að
hafa mig lengur fyrir augunum
hérna, er auðskilið mál . .. en
nú fer ég líka undir eins!“
„Ekki fyrr en Fay er orðin
frísk!“ skaut Ken inn í.
„Þakkir!“ sagði hún lágt og
fór.
NÆSTA morgun átti Lettie
langt símtal við föður sinn. Því
næst fór hún niður til Fay. Fyr-
ir framan dyrnar á sjúkrastof-
unni mætti hún Ken Prescott.
„Prófessorinn hefur einmitt
beðið mig um að koma niður!
Hann er ánægðari með Fay en
hann hefur þorað að vona!“
sagði Ken og var í sjöunda
himni.
„Hvers vegna sögðuð þér mér
ekki allt af létta í gær?“ greip
Lettie fram í fyrir honum. Ken
leit spyrjandi augum á hana.
„Hvers vegna sögðuð þér mér
ekki, að þér hefðuð, strax eftir
gjaldþrotið, boðið föður mínum
að ganga í verzlunarfélagsskap
með yður?“
Það færðist roði í kinnar Ken
Prescotts.
„Eg skoðaði slíkan verzlunar-
félagsskap sem mikið hagsmuna-
mál fyrir mig .. . ég er jú yngri
maður, og faðir yðar hafði
margra ára reynslu. En hann
leit á tilboðið sem niðurlægingu
fyrir sig! Jæja, eftir svona lang-
an tíma, vona ég, að sárið sé
gróið, og að hann muni sam-
þykkja tilboðið', ef ég endurtek
það!“
Lettie fékk ekki tóm til þess
að svara, þvrí að í sama bili stakk
prófessor Leroy höfðinu fram úr
gættinni að sjúkrastofunni og
gaf Ken merki um að koma inn
fyrir.
Fay lá og sneri andlitinu til
dyranna og beið þess með at-
hygli að sjá, hver kæmi inn.
„Pabbi!“ sagði hún um leið
og Ken gekk inn til hennar,
„prófessorinn hefur heitið mér
þ\rí, að ég skuli \rerða farin að
ganga um úti, eftir mánuð! Þá
verð ég alveg orðin frísk . .. en
ég hef líka reynt til þess eins
og ég gat, meðan ég svaf. Þó það
væri alltaf svo dimmt! Manstu
eftir því, að þú lofaðir mér dá-
litlu, ef ég flýtti mér að verða
heilbrigð á ný? Viltu hakla lof-
orð þitt?“
„Náttúrlega . . . það geri ég
alltaf, ef það stendur í mínu
valdi! Hvers óskar þú þér, Fay?“
„Móður . .. en hún á að vera
eins og Lettie!“
Prófessorinn hló lágt. Ken leit
OKTÓBER, 1951
27