Heimilisritið - 01.10.1951, Page 30

á Lettie, og allt andlit hans var
eitt stórt spurningarmerki.
„Eg er hræddur um það, Fay,
að okkur reynist ekki unnt að
finna neina, sem jafnast á við
Lettie!“ sagði hann, en Lettie sá
að andlit hans ljómaði allt af
sólskinsbrosi! Augu hennar
höfðu þegar svarað honum! A
næsta áugnabliki vafði hann
Lettie örmum, með öryggi hins
fullvissa unnusta.
„Fay ...!“ sagði Ken, en hann
hafði ekki augun af Lettie. „Eg
hét því, að þú skvldir fá það',
sem þú óskaðir þér! Eg held lof-
orð mitt!“
„Já-en, pabbi . .. það var ég,
sem átti að fá hana!“ sagði Fay
hlæjandi.
„Þið fáið mig bæði tvö!“
hvíslaði Lettie, og Fay neri sam-
an höndum af hreykni og á-
nægju, jafnvel áður en hún hafði
almennilega heyrt það, sem
Lettie sagði, enda komust orð'in
varla fram á varir hennar fyrir
kossunum, sem Ken þrýsti á var-
ir hennar.
KNDIB

ÞAU VORU I FELULEIK
Tvö börn yfirlögrcgluþjónsins hurfu cinn góðan vcðurdag, og hann
skipulagði lcitarflokka til þess að leita barnanna. Loks fundust bömin
uppi í kirkjugarði, þar scm þau höfðu falið sig. „Við ætluðum bara að
vita hvað þú værir duglegur, pabbi minn,“ sagði Elsa litla, sem var
ellcfu ára.
AÐVÖRUN TIL BYRDS
Hinn nafnkunni landkönnuður og heimskautafari Byrd aðmíráll var
cinu sinni gcstur Byficlds gestgjafa í vcitingahúsinu Pump Room í
Chicago. Þegar Byrd stóð upp og ætlaði að fara að dansa við frú Byfield,
sagði Byfield:
„Munið nú, kæri Byrd, að þecta er ckki neitt könnunarferðalag."
TAKIÐ TILLIT TIL ANNARRA!
Snyrtivöruverksmiðja nokkur efndi nýlega til samkeppni um beztu
auglýsingasetningu fyrir baðsápu og jlmvatn, sem verksmiðjan fram-
lciddi. Ein af setningunum, sem sendar voru, hljóðaði þannig: „Ef
þér notið ekki sápuna okkar, notið þá fyrir alla muni ilmvamið okkar“.
28
HEIMILISRITIÐ