Heimilisritið - 01.06.1952, Blaðsíða 52

Heimilisritið - 01.06.1952, Blaðsíða 52
hvað það nú er.“ „Þessa leið kemst maður varla til vítis, heldur aðeins til Earl Court eða Baker Street. En mis- skilningurinn er fyrirgefanleg- ur.“ „Það er enginn misskilningur. Við skulum fara niður, þá skal ég sýna yður, hvað ég meina.“ Þeir fóru niður með renni- tröppunni og töluðu saman í bróðemi. Þarna var fjöldi ferða- fólks, en enginn tók eftir þeim félögum. Þegar þeir komu á neðstu hæð, þar sem lestirnar aka, dró púkinn Louis inn í gang, sem hann hafði aldrei áður séð. Upp úr þessum neðanjarðargöngum heyrðist undarlegur hávaði. Hann sá skilti er á var letrað: „Fylgið skökku ljósmerki!“ Eft- ir nokkur skref komu þeir á rennitröppu, sem Louis vinur vor hafði aldrei áður séð. Hún þaut af stað með ofsahraða nið- ur í jörðina. Gangurinn var lýst- ur með venjulegum lömpum, en Louis sá, að fjærstu skuggamir voru bláleitir og þar voru stjörn- ur í stað lampa. Þó virtist enn löng leið eftir. LOUIS sá þarna aðra púka með fanga sína, sumir hegðuðu sér afar óvirðulega og það varð að draga þá með valdi. Þetta var sorgleg sjón, en þó gat Louis ekki annað en dáðst að tröpp- unni, sem þaut áfram með þessa púka-lögregluþjóna og fanga þeirra. „Hvernig fóruð þið að, áður en þessar tilfæringar voru fundnar upp?“ spurði hann. „Þá vorum við neyddir til að hoppa eins og geithafrar frá stjörnu til stjörnu," útskýrði púkinn. „Allt í lagi, en ættum við nú ekki að fá okkur sopa?“ Þeir fóru í Rottugildruna og læddust bak við barinn og tóku heilflösku af „Kvets“ niður úr hillu. Púkinn kærði sig ekki um glas, og Louis sá sér til undrun- ar hvernig koníakið fór að sjóða. Púkinn virtist njóta þess, og þegar innihaldið var drukkið, tók hann að slokra í sig flösk- una. Hún bráðnaði eins og rjómaís. Þegar hann hafði lokið öllu saman, brosti hann og tók að blása flöskunni út úr sér aft- ur, rétt eins og þegar maður blæs frá sér reyk. Louis fann fleiri flöskur af „Kvets“, og Púkinn setti þær í sig og bað um fleiri tegundir. Á endanum varð hann þétt- drukkinn, og Louis hvatti hann óspart til drykkjunnar, hann langaði nefnilega ekki til að heimsækja rennitröppuna. 50 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.