Heimilisritið - 30.05.1953, Blaðsíða 13

Þegar konan fer að blanda sér
i framaferil eiginmannsins,
er tímabaert að segja: —
hingað og ekki lengra.
Erfiðasta
leiðin
Smásaga eftir
STEVE FISHER
KATRlN stóð og sá kafbátinn
koma inn á höfnina, og allt í
einu fannst henni sem hún tæki
þátt í leiksýningu, þar sem hún
hefði ekkert hlutverk framar.
Hún var aðeins áhorfandi nú, og
allt í einu minntist hún eins af
eftirlætis orðatiltækjum Tona:
,,Það er allt búið — einungis af-
takan eftir!“ Einmitt þannig
fannst henni það. Þessi setning
túlkaði allar tilfinningar hennar.
Pearl Harbour — sjórinn skín-
andi blár — flotaspítalinn á
ströndinni andspænis — sjóflug-
vélar, sem þutu suðandi út frá
Fordeyju — kafbátarnir, sem
komu inn gegnum skurðinn —
lágir, gljáandi kafbátar með hvít-
um tölustöfum á turnunum á
hægri ferði inn að bryggjunum.
Hún gat horft á þetta allt kulda-
lega og áhyggjulaust, þótt hún
gerði sér Jjóst, að ef til vill sæi
hún það aldrei framar.
Kafbátastöðin var fyrir aftan
hana, og hún gat séð hana í hug-
anum án þess að snúa sér við.
Og hér á bryggjunum mátti sjá
sjómannskonurnar — hún skynj-
aði kvíðann og eftirvæntinguna,
sem átti sér stað á undan komu
SUMAR, 1953
11