Heimilisritið - 01.08.1953, Qupperneq 12

ennþá laus og liðugur, og svo átti
hann Kötu að — gömlu, góðu
Kötu. Kata, sem bjó á næstu
hæð fyrir ofan hann, stoppaði í
sokkana hans og átti alltaf eitt-
hvað snarl handa honum, þegar
hann nennti ekki að borða í veit-
ingahúsi. Hún var tuttugu og
þriggja ára með augu eins og saf-
íra, bjarta og heilbrigða húð og
vaxtarlag, sem hefði sómt feg-
urstu ljóskollum. En hárið á
henni minnti á svartkrítarteikn-
ingar göoilu meistaranna.
Max þaut upp stigann og
hringdi dyrabjöllunni. Hann þef-
aði ánægjulega, þegar perlan hún
Kata opnaði fyrir honum. Það
var steikt buff. Hann þefaði bet-
ur. Hann leit vonbjörtum augum
á hana.
Kata tyllti sér á eldhúsborðið
og einblíndi á skóna sína. ,,Ég
var að hugsa um, að ef ég held
svona áfram, þá verð ég sjálfsagt
eftir tíu ár orðin háttsett á skrif-
stofunni. En ef ég vil, get ég
kannske í staðinn verið orðin
þriggja barna móðir í eigin húsi.“
,,Það er sjálfsagt ekkert því til
fyrirstöðu,“ samþykkti Max.
,,Og þess vegna er ég að hugsa
um að gifta mig.“
Max varð að fá sér sæti. ,,Ertu
trúlofuð Kata ?“
,,Hálft í hvoru. Það er strákur
á skrifstofunni, sem heitir Don-
ald Brokfield. Hann er einn af
þeim, sem eiga auðvelt með að
gera við ryksuguna, og allar kon-
ur öfunda mig af á héraðsmót-
um.“ Bláu augun í henni urðu
stór og kringlótt. ,,£g skil ekkert
í mér, að ég skuli ekki vera far-
in að hugsa um Donald fyrir
löngu. Hann er alveg ákjósan-
legur. Eg á reyndar von á honum
í mat núna.“
Mak veitti því athygli, að lagt
hafði verið á borð fyrir tvo. Hann
leit á hana. ,,Heldurðu að það
væri ekki skynsamlegt, að það
væri þriðja persóna viðstödd í
fyrsta skipti, sem hann kemur ?
Einhver, sem gæti sýnt honum.
að hann er ekki sá eini, sem hef-
ur áhuga á þér.“
,,Er það buffið, sem hefur að-
dráttarafl ?“ spurði hún vingjarn-
lega. En Max lét það ekkert á
sig fá. Hinir skyndilegu hjóna-
bandsþankar Kötu höfðu vakið
forvitni hans.
A mínútunni sex hringdi dyra-
bjallan. Donald Brokfield virtist
hafa mikið dálæti á brúnum lit —
hárið, fötin og hörundið, allt var
brúnt. Hann gat í mesta lagi ver-
ið tuttugu og fimm ára, en var
þreknari en Max, og örugg fram-
koma hans gaf í skyn, að hann
hefði verið í góðum skóla. Það
virtist vera töggur í honum. Hann
kom með stóran konfektkassa
10
HEIMILISRITIÐ