Heimilisritið - 01.08.1953, Síða 45

Hún stóð upp til að geta virt
spegilmynd sína betur fyrir sér.
,,Þa5 gerir mikinn mun,“ sagSi
hún upphátt, ,,þaS gerir mjög
cnikinn mun !“
DOLLÝ var róleg og blíSlynd
aS eSlisfari, en innra meS henni
leyndist þó alltaf viss tegund fífl-
dirfsku. Hún var ekki ágeng í
samkeppni, og henni var ekki
sýnt um aS deila né berjast um
neitt, en þaS kom fyrir aS hún
sagSi viS sjálfa sig: ,,Nú er ann-
aS hvort aS duga eSa drepast“ —
og hegSaSi sér samkvæcnt því.
Hún hafSi síSast sagt þetta í
skíSaferS, og þá hafSi hún þreytt
heljárrnikiS skíSastökk meS þeim
afleiSingum aS hún viSbeins-
brotnaSi. Og nú var hún í skapi
til aS segja þaS aftur.
,,Mér dettur ekki í hug aS sitja
hér eins og hver önnur hofróSa,
sem komin er í sitt fínasta stáss
en á ekki í neitt hús aS venda,“
sagSi hún viS spegilmynd sína.
Hún lagfærSi sláiS á herSum
sér, leit enn einu sinni meS aSdá-
un í spegilinn, tók tösku sína og
gekk út úr svefnherberginu.
Hún gekk niSur stigann, gegn-
um anddyriS og út. Hún gerSi sér
ekkert far um aS ganga sérlega
hljótt um, en út úr stofunni barst
hávær hljómlist, og Jerrý Ritter
hló aS einhverri fyndninni. Vind-
hviSa skellti hurSinni á eftir henni
en enginn heyrSi þaS.
ÞAÐ virtist allt vera viS þaS
sama, þegar hún kom aftur. ÞaS
leit ekki út fyrir aS neinn hefSi
saknaS hennar. Hún hikaSi, leit
á stofudyrpar, en yppti svo öxl-
um og gekk upp stigann. Þetta
var ósköp auSvelt, hugsaSi hún,
ég hefSi eftir öllum sólarmerkj-
um aS dæma getaS hlaupizt á
brott meS alla silfurmuni hússins,
án þess aS nokkur yrSi þess var.
Hún var nú komin upp og gekk
eftir ganginum, en allt í einu stóS
hún augliti til auglitis viS þau
Kitzý og Ben.
Ben dró þungt andann og var
bálreiSur á svip. ,,Nú jæja,“
sagSi hann, ,,hvar hefurSu ver-
iS ? Frú Hupple hringdi, og ég er
búinn aS vera lengi aS leita aS
þér.“
Ben var ekki sérlega eftirtekt-
arsamur, og nú fyrst rak hann
augun í minkaslána. Dollý hafSi
haldiS aS hún þekkti öll svip-
brigSi hans aS loknu fimm ára
hjónabandi, en þaS rann allt í
einu upp fyrir henni, aS henni
hafSi nú loks tekizt aS koma hon-
um svo á óvart aS andlitsdrættir
hans voru sem lamaSir af mál-
laus.ri undrun.
Nú tók Kitzý, sem stóS viS hliS
Bens, til máls. Rödd hennar var
ÁGÚST, 1953
43