Nýjar kvöldvökur - 01.01.1921, Qupperneq 16

12
NYJAR KVOLDVOKUR.
Aðrir atburðir dróu einnig að sjer athygli
manna. Morð hins gamla okrara gleymdist,
og systursonur hans, snauður aðstoðarritari, sem
erfði hann, hlaut nieð auðæfum þeim, er hann
eignaðist, fuilar bætur fyrir missi þessa ætt-
ingja, sem aldrei hafði sýnt honum neina ástúð.
V.
Miklar breytingar höfðu orðið í Iitla húsinu
í Stóru Bændagötu.
Síra Z. hafði komið því til leiðar, að Mari-
anne Ahrnell var þegar 2. maí flutt úr fátæk-
lega herberginu, þar sem hún lá í sárum kvöl-
um, á sjúkrahús; var þar gerður á henni kvala-
fullur uppskurður; með þeim hætti töldu lækn-
arnir fært, að bjarga lífi hennar.
Síra Z. hafði sjeð um, að hún fengi einka-
herbergi, og að Gerðu var leyfit að vera hjá
móður sinni og annast hana meðan á veikind-
unum stæði. Taugaveiklun sú, sem um mörg
ár hafði þjáð hana og gert hana ófæra til vinnu,
álitu læknarnir að lækna mætti með rjettri tneð-
ferð og hæfu matarræði.
Vonir þær, sem læknarnir gerðu sjer um
hana, rættust einnig. Þrem mánuðum eftir
komu sína til sjúkrahússins var henni leyft að
fara þaðan. Uppskurðurinn hatði tekist vel og
taugaveiklunin var bætt. Kalla mátti, að Ström-
berg hefði með fje sínu veitt veslings Mari-
anne líf og heilsu að nýju.
Að vísu hafði fje það, sem hann fjekk henni,
eyðst gersamlega, er hún dvaldi á sjúkrahús-
inu, en síra Z. hafði lofað að útvega henni at-
vinnu jafnskjótt og hún yrði heil heilsu. Gerða
hafði prjónað sokka fyrir frú Z. meðan móðir
hennar lá veik; var hún mjög dugleg við það
starf og hafði með því móti dregið saman all-
mikla fjárupphæð.
Pegar Marianne fór af sjúkrahúsinu, kom
síra Z. sjálfur að sækja hana og flutti hana í
lítinn, fátæklegan bústað í Hökeusstræti. Rað
var að vísu að eins eitt herbergi á þriðju hæð,
en með fagurri útsýn, og svo bjart og snoturt,
að það virtist hæfur bústaður sjúkling í aftur-
bata, sem um margra vikna skeið hafði orðið
að fara á mis við þá gleði, að sjá sólina skina
og njóta útiloftsins. Húsgögnin voru mjög fá-
brotin, en snotur, og nægðu fátæku mæðgun-
um fyllilega.
Síra Z. sagði Marianne, að honum hefði tek-
ist að safna svo miklu fje á samkomu, að leig-
an fyrir fyrsta árshelminginn væri goldin og
greitt verð húsgagnanna. Eftir átti hann 25
ríkisdali, og fjekk hann Marianne þá í hendur
til þess að byrja starf sitt.
Líf það, sem Marianne átti í vændum, hafði
að vísu erfiði og skort í för með sjer,, en nú,
þegar hún var heilbrigð orðin, tók hún kvíða-
laust hverju sem að höndum bar. Hún hafði
ætíð verið vön að starfa og kveið því engu.
Gerða gat einnig eftir mætti stuðlað að vel-
líðan þeirra, og til þess að hún færi eigi á
mis við alla fræðslu og yrði þannig lifandi
saumavje!, leyfði síra Z. henni að koma til sín
þrisvar í viku og njóta nokkurra stunda tilsagn-
ar í almennum fræðigreinum. Mæðgurnar tóku
að sjálfsögðu tilboði þessu með þökkum.
Frú Z. hafði sjeð Marianne fyrir nægri at-
vinnu við sauma. Leið eigi á löngu áður hún
var tekin til óspiltra mála við saumana í hinu
nýja heimkynni sínu og virtist sætta sig við
fjarveru eiginmanns síns. Hún unni honum of
heitt til þess, að vera honum reið eða tor-
tryggja breytni hans.
Marianne var biíð og auðsveip í skapi. Hún
var þakklát Drotni, sem með aðstoð góðra
rnanna hafði litið hana ná aftur heilsu sinni,
svo að hún gæti unnið fyrir sjer og barni sínu.
Sársauka þann, er hún í fyrstu kendi til vegna
framkomu manns síns, bældi hún í brjósti sjer,
og reyndi í hinni óþrotlegu ást sinni á Ahr-
nell, að gera sjer slíka grein fyrir breytni hans,
er vel sæindi heunar ástríka hjarta.
Er Marianne sat álút að starfi sínu, ljet hún
ímyndunarafli sínu lausan tauminn og hugur
hennar flaug víða meðan fingurnir hreyfðu nál-
ina. Daníel hennar mundi koma aftur vel fjáð-
ur og þá bæta henni allar raunir. Gerða átti
þá eigi að þurfa ao vinna baki brolnu og lama