Nýjar kvöldvökur - 01.01.1921, Síða 41

NÝJAR KVÖLDVÖKUR. 37
I anddyrinu stóð skrautklædd kona, góðleg
á svip. Hún spurði eftir Frú Ahrnell og Gerða
bauð henni að ganga inn.
A málfæri konunnar var auðheyrt, að hún
var útlendingur, og hún átti erfitt með að
mæla á sænsku. Hún nefndi nafn sitt. Hún
var kona Strömbergs námueiganda og kom til
þess að panta kraga og línstúkur hjá frú
Ahrnell.
Hún bað um tylft af hvoru og það lá á
því, því að hún ætlaði að ferðast til Englands
að nokkrum vikum liðnum til þess að heim-
sækja ættingja sína.
Hún gaf nánar gætur að Gerðu meðan hún
lýsti erindi sínu.
Gerða tókst verkið á hendur, því að móðir
hennar gat eigi int slík störf af höndum sök-
um sjóndepru. Fjekk Gerða nú nóg að starfa
og hafði eigi tíma til draumóra; keptist hún
við að Ijúka sýniskraganum í tæka tíð.
Þá er honum var loksins lokið, hjelt hún
til heimilis Strömbergs við hafskipaklöppina.
Retta hús hafði verið keypt nokkrum árum
fyrir komu Strömbergs til Stokkhólms, en hann
hafði að eins búið þar síðastliðinn árshelming.
Með Gerðu var uudir eins farið inn til hinn-
ar auðugu frúar, sem var henni mjög vingjarn-
leg og lýsti velþóknan sinni yfir verkinu. Hún
Ijet kalla á hina litlu dóttur sína og barmaði
sjer yfir því, að hún talaði svo illa sænsku af
því að móðir hennar gæti eigi mælt rjett á
það mál. Hún ætlaði því að útvega sjer unga
stúlku, sem verið gæti henni til skemtunar og
fóstra Elísu.
Gerða hlýddi á hana án þess að gefa orð-
um hennar nokkurn frekari gaum og hjelt
heimleiðis án þess að íhuga þau ger.
Nokkrar vikur liðu. Gerða var iðnari en
áður, en kæti hennar var þrotin. Nokkru síð-
ar kom frú Strömberg óvænt að heimsækja
þær. Hún vildi tala við Marianne einslega og
stakk upp á því, að Gerða færi á meðan að
aka með dóttur sinni, sem beið í vagninum.
Gerða varð í sjöunda himni yfir þessu og
þáði boðið með þökkum. Stundarkorni síðar
sat hún í vagninum við hlið Elísu litlu, sem
taiaði sænsku illa.
En 17 ára telpa, sem ekur í skrautvagni
fyrsta sinni, hugsar eigi um, hvort sessunautur
hennar talar sænsku vel eða illa.
Meðan Gerða var í ökuferðinni hafði frú
Strömberg fariö að tala um það við frú Ahr-
nell, að fá Gerðu fyrir kenslukonu handa Elísu
og sjer til skemtunar í Englandsförinni.
Gerða átti að fá 300 kr. í árslaun og auk
þess alt, er hún þarfnaðist. Frú Strömberg
lofaði ennfremur að kenna henni ensku og gefa
henni kost á, að læra hljóðfæraslátt og frönsku.
Frú Strömberg ætlaði til Englands að 3 vik-
um liðnum og vildi hún þá að Gerða væri í
för nieð sjer. Frú Strömberg bað eigi um
svar undir eins, en bað frú Ahrnell um, að
hugsa sig um nokkra daga og leita ráða þeirra,
sem hún bæri traust til. Marianne kvaðst ætla
að finna síra Z. og mundi hún fara að hans
ráðum. Eftir síðustu samræður við síra Z. —
um hið breytta hugarástand Gerðu — voru
hugsanir Marianne komnar inn á aðrar brautir
en áður. Hún æskti nú einkis fremur, en að
Gerða gæti aflað sjer slíkrar þekkingar, að hún
gæti átt frjálsari kjörum að fagna en nú.
Marianne fann síra Z. undir eins samdægurs.
Hann rjeði henni til að láta Gerðu fara, og
nú fyrst fjekk Gerða að vita um ráðagerðina.
Marianne átti í hörðu stríði við hana. Hún
vildi eigi fara frá móður sinni, og með hörku-
brögðum fjekk Marianne því til leiðar komið,
að hún Ijeti undan og færi með frú Ström-
berg.
Síra Z. lofaði, að þau hjónin skyldu oft
heimsækja móður hennar, og frú Z. kom því
svo fyrir, að hin gamla þjónustumær frú Ahr-
nell skyldi búa í kjallara hennar meðan Gerða
væri í burtu.
Marianne hafði aldrei áður skilið við dóttur
sír.a og kveðjustundin varð henni því þung-
bær. Návist dóttur'hennar hafði verið öll
gleði hennar, því að hjúskaparsæla hennar
var svo skammvinn. Dóttirin hafði Ijett henni
fátæktina og stritið og mildað þjáningainar,