Fréttatíminn - 20.12.2013, Síða 72
K
O
R
T
E
R
.
I
S
íslenskt ung
nautakjöt
Smössin dynja inn í hljóðlausan sím-
ann. Stuðningsmenn mínir telja þetta
hreint kosningasvindl.
Ég sit hinn rólegasti út allan fund-
inn.
Í fjölmiðlum er sótt að Stefáni
Benediktssyni, formanni kjörstjórn-
ar. Hann ver sig með því að vísa til
þess að mikið hafi borist af kvört-
unum frá fólki sem hafi fengið kynn-
ingarefni og upphringingar og kann-
ist ekki við að vera í flokknum.
Annar frambjóðandi segir hins
vegar við Eyjuna að það sé alltaf
eitthvað um að fólk sem hringt er í
vegna prófkjörsins kannist ekki við
að vera í flokknum. Það sé þó fráleitt
bundið við félaga í Rósinni: „Mínir
úthringjarar hafa líka lent á fólki
sem var skráð í Samfylkingarfélag
Reykjavíkur og önnur aðildarfélög
flokksins sem taldi sig ekki vera í
flokknum. Í heild er þetta aðeins lítið
brot af þeim sem skráðir eru á lista
flokksins.“
Sjálfur þekki ég flokksskrána.
Hún er samsafn úr gömlum flokks-
skrám Alþýðuflokksins, Kvennalist-
ans, Þjóðvaka, Alþýðubandalagsins
og ofan í kaupið úr hefðbundnum
smölunum í prófkjörum og formann-
skosningum. Síðustu 12-13 árin hafa
frambjóðendur komið í burtreiðar
prófkjara með sæg stuðningsmanna
sem margir eru fyrir löngu búnir að
gleyma því að fyrir árum eða áratug
skráðu þeir sig í flokk til að fylgja
sínum frambjóðanda.
Menn gefast ekki upp þótt á móti
blási. Ég set upp stassjón í stofunni á
Vesturgötunni, kalla til mín harðasta
kjarnann í hvelli. Við útbúum eyðu-
blað og mönnum bíla til að leita uppi
stuðningsfólk okkar og láta það kæra
sig inn á kjörskrá með persónulega
undirritaðri kæru. Það hlýtur fjanda-
kornið að vera staðfesting á því að
viðkomandi hefur einbeittan vilja til
að vera í flokknum!
Um kvöldið hafa hátt í hundrað
manns undirritað kærur og Sigurður
G. Guðjónsson hrl. fer með þær til
kjörstjórnarinnar. Kæra, undirrituð
af einstaklingi, er eins skýr persónu-
leg staðfesting og hægt er að hugsa
sér á vilja viðkomandi til að vera
félagi í stjórnmálaflokki.
Kærunum er umsvifalítið hafnað.
Fyrir því eru engin rök gefin. Menn
eru staðráðnir í að koma þessum at-
kvæðum fyrir kattarnef.
„Hvílíkt offors,“ segir Einar Karl
Haraldsson á herráðsfundi upp úr
miðnætti. „Þetta lið ætlar bara að
drepa þig hvað sem það kostar – jafn-
vel þótt það kosti Samfylkinguna
líftóruna.“
Laugardagur 17. nóvember
Birgir Dýrfjörð, formaður Rósar-
innar, er harðorður í fjölmiðlum og
kallar framkomu kjörstjórnar ýmist
„lúalega“ eða „svívirðilega“. Hann
skefur ekki utan af orðum sínum
og kallar þetta „samsæri“. Á forsíðu
Fréttablaðsins kveðst hann hafa
leitað eftir því strax á mánudag við
formann kjörstjórnar hvort hann
þyrfti að senda inn staðfestingar á
nýskráningunum en verið sagt að
þess gerðist ekki þörf. Búið væri að
samþykkja kjörskrá og senda út eftir
henni. Á fimmtudag hafi hins vegar
komið fram krafa um staðfestingar
– og honum gefinn örstuttur frestur
til þess.
„Ég geri engar athugasemdir við
að vera krafinn um staðfestingar,“
segir Birgir í forsíðufréttinni. „Ég
leitaði eftir upplýsingum um það á
mánudag, en var sagt að þess þyrfti
ekki. Það er svívirðileg framkoma og
þannig getur fólk ekki hagað sér.“
Hann er jafnómyrkur í máli á Vísi.
is. „Þetta er samsæri á lúalegasta
máta sem um getur, okkur voru
gefnir fimm virkir tímar til þess að
klára þetta.“
Um morguninn þegar mönnum
er orðið ljóst hvað er á seyði brýst út
gríðarleg reiði í harðasta kjarnanum.
Menn vilja ganga úr flokknum, mars-
era á Jóhönnu Sigurðardóttur, slíta
ríkisstjórn ef hægt er – og láta vaða á
súðum bræðinnar. Öflugur stokkur
vill stöðva prófkjörið með lögbanni.
Menn hafa talað við Sigurð G. Guð-
jónsson, lögmann Rósarinnar, sem
segir það engum vandkvæðum bund-
ið og telur sig öruggan um að vinna
málið að lokum fyrir dómstólum.
Ég tek öllum slíkum hugmyndum
af og frá. Fyrsti formaður Sam-
fylkingarinnar sprengir ekki sinn
eigin flokk í loft upp. Þá er betra að
tapa sætinu. Í hjarta mínu er ég eigi
að síður viss um að þótt allt fari á
versta veg er ég yfir í flokksstabb-
anum. Vinnum frekar úr stöðunni
– segi ég við mitt fólk og bendi á
yfirlýsingar Stefáns Benediktssonar,
formanns kjörstjórnar. Hann virðist
með böggum hildar yfir ákvörðun
kjörstjórnarinnar og áréttar á Vísi.is
að skráðir meðlimir Rósarinnar geti
kært ákvörðunina samhliða því sem
þeir kjósa í prófkjörinu. – „Tökum
hann á orðinu,“ segi ég við mína sveit
og vil ná sem flestum á kjörstað í
Laugardalshöllinni þar sem hægt er
að kjósa upp á gamla mátann seinni
dag prófkjörsins, laugardag.
Við förum á útopnuðu í að ná sem
flestum hinna brottreknu á kjörstað,
símalínurnar glóa og við erum með
heilan flota af bílum á keyrslu. Inni
í Laugardalshöll fá allir að kjósa.
Atkvæði þeirra eru sett til hliðar og
kjörstjórn á að úrskurða síðar í dag
um gildi þeirra.
Þegar ég fer sjálfur að kjósa klukk-
an hálffimm er iðandi kös á kjörstað í
Laugardalshöll.
Ég þekki fjölmarga og mér virðist
sem langmest af þessu fólki sé komið
til að styðja mig í efsta sætið. Mitt
fólk er á fleygiferð og meðan ég
stend við drjúga stund hitti ég margt
af því önnum kafið við að koma með
mannskap á kjörstað.
Þegar kosningu er lokið gef ég
mér tíma til að sækja Birtu sem er að
koma úr sumarbústað með vinkonu
sinni. Ég slekk á óstöðvandi muldri
símans og við feðginin spjöllum um
heima og geima. Dramatík er alltaf
spiluð niður á heimavígstöðvunum.
Þegar hún fer úr bílnum heima á
Vesturgötu spyr hún áhyggjufull
hvort ég muni ekki vinna. „Örugg-
lega,“ svara ég, „alltaf fljótastur á
endasprettinum.“ Hún kveður glöð.
Þegar ég hitti liðið telst Stefáni
Gunnarssyni húsasmíðameistara
svo til að samtals hafi yfir 200
manns á okkar vegum kært sig inn
á kjörskrá, annaðhvort með yfir-
lýsingu í gær eða með því að mæta á
kjörstað í Laugardalshöllinni. Verði
þessi atkvæði tekin gild erum við
örugg um pottþéttan sigur í efsta
sætið.
Kjörstjórnin er hins vegar að reka
önnur erindi en þeirra sem hafa
skráð sig í flokkinn gegnum Rósina.
Hún heldur sínu striki og úrskurðar
öll atkvæðin ógild! Það dugar sem
sagt ekki til að verða félagi í Sam-
fylkingunni að menn geti sýnt nafn
sitt á flokksskránni, mæti í holdi og
blóði á kjörstað með persónuskilríki
og kæri sig skriflega inn á kjör-
skrána. Í augum kjörstjórnarinnar
er það ekki nægileg staðfesting á að
þeir hafi einbeittan vilja til að vera fé-
lagar í Samfylkingunni. Ekki ef þeir
eru skráðir gegnum Rósina.
Um kvöldið sigra ég Sigríði Ingi-
björgu Ingadóttur í hólmgöngu um
leiðtogasætið í Reykjavík.
Ár drekans – Dagbók utanríkis-
ráðherra
á umbrotatímum
Össur Skarphéðinsson
Kilja, Sögur útgáfa, 378 blaðsíður, 2013
M
yn
di
r/
H
ar
i
72 bækur Helgin 20.-22. desember 2013